The Long Lost Elemental Princess [Completed]

TLLEP 24 : Thank You:

Update's here! Thanks to all :

@prettysweetgirl123

@AngelikaTuazon61

@FOReverPSYchoMe

@mizzyperez30

@AllynnaNicole

@DivineShewaram29

@adinablian14

@Xoxo_ppyrah

@whengclaro

@DaisereeMarco

@prinsesang_maldita

@AlexterAbella

@sweet_mayumie

------------

Edited 03/21/19

Athena's POV

It's 12 am and i can't fcking sleep. Maybe there's someone out there thinking of me.

Tumayo ako mula sa kama ko at pumunta sa veranda, siguro magpapahangin muna ako para makatulog. Pagkadating ko dun nakita ko na bukas yung ilaw sa kabilang kwarto at may tao din sa labas ng veranda, naaninag kong si kenji yon. Anong ginagawa nya sa may veranda?

"can't sleep?" bungad kong tanong sa kanya habang nakasandal ako sa may harang ng veranda ko.

"yeah kinda ikaw? di ka rin makatulog?" tanong nya.

nag nod lang ako at umupo sa upuan na nasa gilid ko. Siguro kailangan kong mag thank you dun sa pagkakaroon ko ng nightmare na di pa ako nag thathank you. Alam nyo naman wala sa bokabularyo ko yan.

Tumingin ako sa kanya at nakatingin rin pala sya, buti na lang may pagitan sa amin kaya medyo nabawasan yung pagkailang ko.

*Awkward Silence*

"Umm ano." ako/sya

"ikaw na mauna." ako/sya

"hindi ikaw na." ako/sya

Bakit ba kasi ganto parang nauutal ako,

"Umm T-thank you nga pala." sabi ko nang hindi nakatingin sa kanya

"Thank you? para saan?" tanong nya

Alam ba talaga neto na sya ang nagdala sa akin sa mansion?

"dun sa time na binangungot ako It's been 5 years nung huli akong binangungot." sabi ko at nagpakawala ng malalim na buntong hininga, tumayo ako sa pagkaka upo at pumunta sa rail ways ng veranda.

"Si mom lang ang nakakapag patino sa akin pag umaatake ang bangungot ko, my past are hunting me down," sabi ko habang hindi nakatingin sa kanya kundi nakatingin sa bilog na buwan.

"Hmm, i see what past do you have athena?" biglang tanong nya at nung tinignan ko nasa tabi ko na pala sya at nakatingin din sa buwan bigla na lang nag flashback lahat ng past ko at di ko namalayan na tumulo na naman ang luha ko, i'm not strong enough to fight my tears, my past is my weakness.

"you don't need to know," sabi ko.

"well, i have once a nightmare. When my bestfriend left me without saying goodbye, she's my only friend and my first love." sabi nya bakit nya sa akin sinasabi ang mga bagay na yan?

"bakit mo sa akin sinasabi?" tanong ko

"ewan ko, na miss ko lang kasi sya." sagot nya

"sino?" tanong ko ulit. sorry curious lang.

"Si ..."

Biglang lumiwanag yung buwan na halos wala na akong makita.

and everything went black.

-------------