"Greg don't you think it's too early for a party?"
"Shim didn't tell you?" Tanong nito saakin.
"Tell me what?"
"The afterparty starts at 7 pm."
"Really?! Pero 10 am pa lang! Bakit ako tinawagan ng ganito kaaga ni Shim kung mamaya pa pala yung party?"
"If I'm not mistaken may pupuntahan yata kayo but something urgent happen so she just texted me to pick you up" paliwanag ni Greg saakin.
"Don't worry. Akong bahala sayo. May pupuntahan tayo"Pumunta kami sa Lola ni Greg. It's been five years since she passed away. Lola's boy talaga 'to. It's two in the afternoon when we got here in the cemetery.
We stayed their until five pm hanggang sa napagdisisyunan ni Greg na umalis na.
Limang minuto na lamang bago kami makarating sa party. Tumunog ang phone ko mula sa isang tawag.
"Yes, almost there. Matuto kang maghintay Shim!" narinig ko ang napakalakas niyang tawa.
"We're here. Wait for us inside" sabi ko sabay baba ng phone.
Pumasok kami sa bar ng magkahawak kamay ni Greg. Ang daming tao, maingay, magulo, puro usok. What do you expect? It's a bar!
"Where are they?" I asked Greg.
"They're here, over there!"Pumasok kami ni Greg sa private room kung saan nandoon ang mga kaibigan namin. Sinalubong nila kami ng malakas na tawanan.
"The couple of the year is here! Cheers!" Nagtawanan kami at nakisabay na sa kulitan ng isa't isa.
"Walang forever! Magbebreak din yan!" Sigaw ni Sophia sabay inom ng beer na hawak niya.
"Wag kang bitter Sophia. Sainyo lang walang forever ng boyfriend mong nakipagbreak sayo tapos kinabukasan may bago na!" Utas ni Ryan sabay tawa ng pagkalakas lakas.
Hindi na lamang ito pinansin ni Sophia at bumaling siya saakin.
"Kamusta na kayo ni Greg?" Bulong niya sakin. "Maayos naman. Masaya" ngiti ko sakanya, ngumiti rin ito pabalik saakin.
Napansin kong medyo malalim na ang kanyang mga mata. Tumingin ako sa paligid at nakita ko ang mga kaibigan ko na bagsak na at may sumusuka pa.
"Ang lakas lakas ng loob niyong mag inuman hindi niyo naman kaya!" Sigaw ko sakanila.
"We deserved this party! After all these years graduate na tayo sa Business Management. Makakapagtrabaho na tayo! Welcome to reality! Real world is approaching!" wika ni Mae na pumipikit na ang mata.
It's so refreshing to unwind. Almost one week na simula nung graduation namin. We've been partying for the last two days.
Nilapitan ako ni Greg at bigla niyang hinawakan ang kamay ko.
"Greg are you drunk? Sinabi ko naman sayo na wag kang iinom ng sobra. Pasaway ka talaga!"
"I love you" bulong niya. Napangiti ako bigla at kinurot ko ang kanyang pisngi.
I didn't drink that much but I feel so tipsy.
"I'm going to the bathroom. Wait for me here okay?" Hindi ko na hinintay ang sagot ni Greg dahil mukhang tulog na tulog na ito. It's almost two in the morning!
Pumasok na ako sa bathroom. Naghilamos ako upang mahimasmasan ng kaunti.
Pagkabalik ko ng private room nakita ko si Greg na gising na at ginagamit ang kanyang phone. Napansin niya ako at binaba agad ang hawak niya.
"Hey let's go home. It's already two in the morning" wika ko sakanya.
Ginising ko na ang mga lasing naming kasama. Low alcohol tolerance huh?
"Mag ingat kayo pauwi huwag mabilis magpatakbo!" wika ko sakanila ng makalabas na kami ng bar.
Pumasok na ako sa sasakyan ni Greg. Someone called him so I waited him inside.
"Sino yung tumawag?" tanong ko sakanya ng pumasok na siya sa sasakyan. Nag iwas siya ng tingin saakin.
"Ah, it's nothing. Let's go home now" pag iiwas nito.
"Okay" I ignored all the negative thoughts that coming into my mind.
"Irene wake up, we're here" rinig kong tawag ni Greg saakin. Minulat ko ang mga mata ko at nakita ko na ang bahay namin.
"I'm sorry I fell asleep. You should go home now. Take care okay?"
"yeah sure" malamig nitong sabi.
Bumaba ako ng sasakyan at agad agad itong umalis. What the hell is wrong with him?
Pagkapasok ko sa bahay ay pumanhik agad ako sa aking kuwarto. Bumagsak ako sa kama ko ng biglang tumunog ang phone ko. May isang mensahe doon.
Greg:
I'm sorryWhat the heck is going on. My heart hurts a little.
When I'm typing my reply, my phone shutdown. Sa sobrang antok at pagod nakatulog na ako.
YOU ARE READING
Runaway
Teen FictionHow can you love someone when you do not love yourself completely? How to be happy when deep inside you're breaking into million pieces? Sometimes in life we don't need someone who will fix us we just only need a helping hand who will be there for u...