Twins {5sos Fanfictie} √

H.71

P.o.v Esmee

'Cuteeeeeeee, mibine is real' schreeuw ik, beschamend kijken ze op, Sabien haar blik veranderd gelijk naar dreigend als ze mijn mobiel ziet. 'We gaan maar weer' zeg ik snel lopen we naar onze kamer, 'eugh ik ga zo douche, in de douche kunne ze niks flikken' hoop ik, ik loop naar Luke's kast en trek hem open, 'eeuh, esmee' vraagt hij ongemakkelijk, 'ja wat is er?' Hij kijkt naar me neden en mompelt, 'zhou dzje mshcien smnen whfken docesdn' oke wat zij hij?, 'kan je het iets duidelijker zeggen?' 'Als je me niet gaat slaan ja, dan wel' ik begin te lachen, 'jou slaan nooit in ze levens dagen niet tenzij je echt een verkeerde vraag stelt' ik hoor hem slikken. 'Nou... Misschien... Zou je... Eeum... Samen met mij willen... Douchen?' Ik begin boos te kijken en stap op hem af, 'ik had het niet-' ik geef hem een kus, 'tuurlijk wil ik dat' zeg ik als we terug getrokken zijn, hij bloost als een gek wat hem noch schattiger maakt, 'aahw, je bent te Cuteee, nou mag ik pleaaseeeeeeeeee je houthakkers blouse aan?!!' Zeg ik terwijl ik het pak, hij knikt en ik pak mijn Zwarte Jeans, 'hier doe deze eronder' ik knik, hou houd zijn Nirvana shirt op, 'FOCK YEAH, maar gaan we zo doucheee' roep ik, Luke knikt en hij grijpt mijn pols, ik verga van de pijn, 'ow fuck helemaal vergeten' ik knik en beweeg mijn arm, wat. 'Kom' zeg ik als de pijn opgehouden is. Hij tilt me voorzichtig op en loopt naar de badkamer, ik trek mijn t-shirt en hemd uit, maar als ik bij mijn BH aankom begin ik te twijfelen, straks vind hij me lelijk, en dan... Dan maakt hij het uit, of ben ik te dik, of... Of... Mijn gedachten worden onderbroken door iemand die lieve woordjes fluistert, 'wees maar niet onzeker, je bent prachtig, geloof me' langzaam kalmeer ik en doe hem uit, hij kijkt me met open mond aan, 'ik weet het ze zijn niet groot' -tjemig waar gaat dit hoofdstuk heen- 'niet groot, je hem nog grotere dan mijn Moeder' hij blijft mee aanstaren, 'Lucas kan je stoppen met staren, ik voel me er nogal iets ongemakkelijk bij' gelijk wend hij zijn blik af en staart naar de grond, ik draai de kraan open en pak de Shampo en de Spoeling zooi. 'Een ding he, mijn Shampoo laat ik meestal een half uur intrekken voordat het echt goed werkt' zeg ik, 'ik ook hoor' ik begin te lachen, wat hebben we toch veel gemeen,

Als de douche eindelijk warm in, stappen we eronder. 'Is deze shampoo altijd zo roze achtig?' Vraagt Luke terwijl hij mijn haar insopt, 'i dont know, het is een hele nieuwe fles, en van een ander merk dus ik denk het' hij knikt en wij wisselen om, nu is het mijn beurt om zijn haar in te soppen

-Als alles klaar is-

Ik begin te gillen mijn haar is focking Roze, gatver! -zie afbeelding- Als ik naar Luke kijk worden mijn ogen groot, 'ja oke ik weet dat ik een Sixpack heb en mooi haar heb, maar kan je niet zo staren. 'Spiegel' zeg ik, ik wissel van plek en kleed me snel om. 'STOMME DOOS, WHAT THE FUCK MEN. ROZE?!' Roept Luke, 'JE WEET DAT JE NU WEER EEN PAYBACK KRIJGT?!' schreeuw ik erachter aan. "Jullie hebben nu wel van die hashtag goals hoor." Roept Michael, "Trouwens jongens, het is er over twee maanden uit. Het is namelijk geen permanent." Lacht ze, ik kijk naar Luke en beide beginnen we haar uit te schelden, 'fuck ik, je krijgt je haar zo nooit mooi' bromt Luke, 'doe een snapback op doe ik ook' beide zetten we onze snapback op en net op dat moment word de deur open getrokken, daar staat Sabine met haar Phone. 'Even lachen.' Zegt ze, ik hoor een klik en dan zijn ze snel weer weg. 'We hebben een goede Payback nodig' mompelde ik, 'een hele false' vervolgde Luke, 'eentje waar ze bijde dagen wakker van blijven liggen' 'zoals... Bijde gaan ze weg en dan doen we of jij ontvoerd word' 'dat doe ik jou niet aan Luke!' Hij sloeg zijn armen om mij heen en ik leun tegen hem aan. En sluit mijn ogen voor een Minuutje, gewoon stilte. 'Ga je zo mee naar het park?!' Ik knik, en hij slaat zijn arm om mijn schouder, zo lopen we naar buiten richting het park...