Twins {5sos Fanfictie} √

H.94

P.o.v Esmee

~DrOoM~

Ik zweef in een witte kamer, als ik goed rondkijk zie ik dat het een ziekenhuis is, een meisje met lange roze haren ligt met gesloten ogen in het bed, als ik goed kijk schrik ik. Dat. Dat. Dat ben ik zelf!!! Opeens gaat de deur open, 6 mensen komen lachend binnen. Als ze mij zien gaan ze nog harder lachen, ik hoor ze niks zeggen maar ik weet wel dat het niemand wat boeit. Ik zweef naar hem toe en kijk wie het zijn... Het zijn mijn vrienden, mijn vriendin die me uitlachen

~einde droom~

Verdrietig word ik wakker, tranen rollen over mijn wangen. 'Waarom is mijn leven zo kut' zucht ik. 'Maak er dan een eind aan!' Zegt Lana bot, ik zucht, misschien heeft ze gelijk. 'Ik heb altijd gelijk, slet!' Ik sta op en pak het koksmes... Het is nu of nooit...

P.o.v Luke

Kreunend sta ik op, op de bank slapen is echt niet fijn, ik kijk om me heen, in mijn armen ligt de knuffel wolf van Esmee. Ik druk de knuffel dichter tegen me aan, dat ik dat ooit heb gedaan. Vreemd gegaan terwijl met de genen waar ik echt van hou had. Wat ben ik een sukkel, ik mis Esmee echt. Ik duw mijn hoofd in haar knuffel en snuif haar geur op. Een traan ontsnapt uit mijn ooghoeken. Soms zou ik willen dat ik alles terug kon draaien. Opeens hoor ik gestommel op de trap, een nog half slapende Brian komt de trap af gewaggeld. 'Goeiemorgen' mompelt hij, hij trekt zijn jas aan en pakt zijn schoenen. Wat gaat hij ooit doen. 'Ik ga Esmee zoeken' zegt hij, 'en je praat hardop' vervolgt hij, 'oww' zeg ik, ik hoor de deur klapperen. Ik druk Esmee's knuffel nog dichter tegen me aan en probeer nog wat te slapen...

P.o.v Michael

Ik word wakker van huilende Calum... 'I-ik droomde d-dat sabine zelfmoord pleegde en i-ik stond er n-naast en k-kon niks doen' zegt hij, snel open ik mijn armen. Gelijk laat hij zich in mijn armen vallen. 'Rustig' zeg ik terwijl ik op zijn rug wrijf. 'H-hoe kan ik rustig doen m-met een n-nachtmerrie d-dat mijn zusje dood gaat!' Snikt hij, 'geen idee' beken ik. Ik sta op en kleed me om. 'Kom dan gaan we naar beneden' hij knikt en staat wankelend op. Ik kan hem nog net optijd opvangen.

Als ik naar de woonkamer loop zie ik Luke nog steeds liggend op Esmee haar knuffel. 'Luke word wakker' zeg ik, ik schut zacht aan zijn schouder. 'Go away' mompelt Luke, 'ik zij wakker worden, of ik vermoord de pinguin!' Nogsteeds blijft hij liggen er moet wel iets goed miszijn als dat hem zelfs niet weghoud bij zijn pinguïn. 'Luke wat is er?' Vraag ik zacht. Zacht gesnik is te horen en hij drukt de knuffel nog dichter tegen hem aan. Dit is echt goed mis, 'Luke kijk me is aan?' Zeg ik, Luke zijn hoofd komt een beetje erboven uitsteken. Zijn ogen zijn rood van het huilen en hij heeft wallen onder zijn ogen. 'Vertel Mate wat is er?' Vraag ik, 'N-Niks' zegt hij stotterend. 'Dat geloof ik niet' zeg ik rustig, 'dan doe je het niet!' Zegt hij. Ik ga naast hem zitten. 'En nu vertel je me echt wat er is' hij schut zijn hoofd. 'Nu. Lucas' zeg ik. 'I-Ik ben e-Echt een l-loser, een s-sukkel!, n-niemand verdient mij i-ik breek altijd hun harten' geruststellend wrijf ik over zijn rug. 'Dit gaat over Esmee he of niet?' Hij knikt zacht. 'Ze gaat toch nooit wat doms doen... Geloof me' 'oke, maar wat als ze dat wel doet' zegt hij, hij pakt de knuffel en drukt hem regen hem aan. 'Eeuh... Geen idee, ik zweer dat ze niet dood gaat' zeg ik, opeens hoor ik geschreeuw van Ashton. 'ASH WHATS UP!' Roept Calum. 'BRIAN IS WEG!' Zegt hij, 'BRIAN IS ESMEE ZOEKEN!' Roept Luke, ik hoor hem zuchten en dan de trap afkomen. 'Wat heb je gedaan met hem!' Vraag ik als hij binnenkomt in zijn boxer. 'Ik slaap altijd zo!' Zegt hij, 'jaja' zegt Luke grijnzend. 'Oow shut up Hemmings' zegt hij met een lach in zijn stem. 'Hey kijk daar daar is Sabinee!' Zegt Calum blij, gelijk stormen we naar buiten en begroeten haar...