Twins {5sos Fanfictie} √

H.75

P.o.v Esmee

Nadat Sabine tegen Cal is uitgevallen is het akelig stil, Cal is nu naar boven, de jongens praten ergens met elkaar en ik, ik doe niks. ik kijk naar mijn buik, ik schrik het is te dik, 'esmee, je ziet er niet uit!' 'Sorry Lana ik doe het wel' ze knikt goedkeurend. snel ren ik naar de wc en steek mijn vinger in mijn Keel, het gene waar ik niet aan gedacht heb is dat de deur nog open is, de deur gaat langzaam open en Michael stapt naar binnen, 'waarom Esmee, waarom nog' fluistert hij, ik schrik, fuck de deur was niet op slot. 'I-ik weet het niet, zie je hoe dik ik ben' ik zucht en ga zitten, ik merk dat mijn ogen vochtig worden, niet veel later lopen er tranen over mijn wangen...

-terug in de tijd-

P.o.v Michael (nieuw)

Luke geeft me een seintje dat ik na boven moet, ik knik en sta met tegenzin op, ik voelde me al KUT zacht uitgedrukt, maar dit moet van het Facking Management, omdat we anders zouden moeten stoppen. Ik voel mijn ogen waterig worden, en als Luke dat merkt word hij boos. 'GAST GA NIET HET FACKING SLACHTOFFER SPELEN JIJ BENT DE GENE DIE HAAR KUSTE!' Schreeuwt hij, 'NOU EIGENLIJK BEN IK DAT WEL, DENK JE DAT IK HET WOU, MAAR IK WOU HET ES EN JOU NIET AANDOEN, IK HEB NOG ALLES ERAAN GEDAAN OM ZE TE STOPPEN, MAAR HET MANAGEMENT VOND DAT ER DRAMA IN MOET!' Ik laat me tegen de muur zakken en begin te huilen, 'Mikey rustig maar we gaan zo naar Sabine en leggen alles uit.' Hij slaat zijn arm om me heen en laat me uithuilen op zijn schouder. 'Kom' zegt hij als ik eindelijk uitgehuild ben, Samen staan we op en lopen naar boven.

'Calum!' Schreeuwt Luke als we boven zijn, als hij mij ziet word zijn blik duister, 'Wat' snauwt hij. 'We gaan het zo uitleggen aan iedereen' hij knikt en loopt al richting Sabine, 'waar is Esmee eigenlijk?' Vraag ik, zoekend kijk ik om me heen en Cal en Luke halen hun schouders op. 'Ik ga zoeken' terwijl ik dat zeg storm ik de trap af, ik hoor gekots uit de wc komen, zacht open ik de wc, als ik zie wat Esmee doet, komen er geen woorden uit mijn keel, als ik eindelijk mijn stem gevonden heb zeg ik zacht 'waarom Esmee, waarom nog' ze schrik en draait zich om. 'I-ik weet het niet, zie je hoe dik ik ben' ik kijk haar aan ze is juist brood mager. Ze zucht en gaat zitten, haar ogen worden vochtig en al snel huilt ze. Ik til haar op en breng haar naar boven. Als ik naar boven kom zegt Sabine sarcastisch, 'ha, je heb toch wel een hart' mijn hard breekt in duizend stukjes en snel zet ik Esmee op Luke's schoot. Gelijk grijpt ze zijn t-shirt en gaat dicht tegen hem aan zitten. 'I-ik, h-het, ik kan dit niet Luke kan jij het zeggen?' Vraag ik, hij knikt en legt alles uit, iedereen kijkt me aan, 'maar waarom die smoes?' Vraagt Sabine naar een tijdje, haar stem trilt heel erg en ik sta op, 'het spijt me, ik had het nooit mogen doen.' Heel laat merk ik dat ook mijn stem trilt, 'maar jou'n vraag, ik moes van het Management wat verzinnen' zeg ik in haar haar, ik voel haar schouders schokken en snel zet ik haar op mijn schoot, 'rustig maar' zeg ik. Al Snel is ze gekalmeerd. Ik schraap mijn keel en zeg... 'Ik wil het over Esmee hebben...'

Wat denken jullie waar Mickey het over wilt hebben?!