Twins {5sos Fanfictie} √

H.97

P.O.V. Ashton
Jemig, hoe durven ze wel niet?! Psychiaters hebben geheimhoudingsplicht, de paparazzi zou dat moeten weten! Weet je niet hoe veel problemen we nu wel niet hebben? Waarschijnlijk worden we ook nog gebeld door Adam. Precies op dit moment gaat mijn telefoon, ik kijk op de display en heb gelijk. Adam belt, ik pak op.

A-Adam M-me
A:Ashton?! Waar zijn Sabine en Esmee? Ik krijg ze niet te pakken.
M: ik heb geen idee, Sabine is Esmee zoeken want Esmee is al weg voor een dag ofzo.
A:dus dat in die talkshow is allemaal waar?
M:ja, maar rustig! Ik ben onderweg naar die talkshow, die psychiaters hebben geheimhoudingsplicht.
A: wacht Ashton! Waar ben je nu? Dan ga ik mee!
M: ik rijdt wel langs het kantoor, ga maar buiten staan ik rijd nu de straat in.
A: tot zo!

Ik hang op en wacht voor het kantoor, al snel zie ik Adam gehaast naar buiten lopen. De deur vliegt open en Adam gaat gelijk zitten. "Goh wat een heftig verhaal! Ik wist niet dat dat plan van dat kussen zo erg was! Dat gepest en die thuissituaties wist ik ook niks van... Jij wel?" Vraagt Adam aan een stuk door. "Nee... Ik wist het niet, ik wist wel het een en ander maar niet alles in detail. Dat van die stemmen wist ik wel, dat is zelfs een keer bijna uit de hand gelopen. Maar later bleek het wel weer goed te gaan voor mijn gevoel tot die kus." Zeg ik. "Het komt dus door die kus?" Vraagt Adam. Ik schud mijn hoofd. "Maar wel deels door die kus." Zeg ik. "Maar ook door Sabine of die stem in haar hoofd." "Wel knap dat ze hulp heeft gezocht! Maar waar is Esmee nu dan en Sabine?" Vraagt Adam weer. Ik haal mijn schouders op, "de jongens zijn volgens mij Sabine aan het zoeken en Brian is al sinds vanochtend Esmee aan het zoeken." Zeg ik. Ondertussen zijn we aangekomen bij het kantoor van de talkshow. Ik stap uit en kijk Adam aan. "Is dit wel een goed idee?" Vraag ik twijfelend. Hij knikt en we lopen naar binnen.

P.O.V. Brian
Shakend sta ik te kijken naar Esmee en de ambulance mensen die haar op de brancard leggen. Ik haal een hand door mijn haar als ik alle draadjes en apparaten zie om haar heen. "Meneer, bent u familie van haar?" Hoor ik ineens een zuster zeggen. "Ik ben haar beste vriend." Zeg ik. "Oke, kent u familie van haar." Ja, die ken ik wel. Ik knik. "Wilt u die bellen als dat mogelijk is?" Vraagt ze. "Ik vertel ze het wel als ze eraan toe zijn, okay?" Ze knikt en zegt dat ik bij Esmee mag blijven. Ik zucht en ga in de auto zitten, op weg naar het ziekenhuis.

P.O.V. Sabine
Ik zit bij het meertje, te staren naar het water. Ik begin te neuriën en zing een liedje...

How To Save A Life van the fray

Step one, you say, "We need to talk."
He walks, you say, "Sit down. It's just a talk."
He smiles politely back at you
You stare politely right on through
Some sort of window to your right
As he goes left and you stay right
Between the lines of fear and blame
You begin to wonder why you came

Where did I go wrong? I lost a friend
Somewhere along in the bitterness
And I would have stayed up with you all night
Had I known how to save a life