Twins {5sos Fanfictie} √

H.34

P.O.V. Sabine
Ik heb net met Esmee zitten appen in de groep. Zo fijn om te weten dat het goed met haar gaat, ik ga straks naar haar toe, ik ben van plan om te zeggen over Mikey en mij... 'Dat ze wakker is betekend niet dat ze alles kan...' Oja, niet eens gevraagd wat erg! "Lieffie, zullen we vanavond naar Es gaan?" Vraagt Michael aan mij. Ik knik. "Ik ga eerst eventjes." Zegt Luke. Hij knikt zodat ik het alleen kan zien naar zijn arm. Ik glimlach. Ashton heeft nog geen woord gezegd vanaf dat wij thuis zijn... Zijn blik staat wel op chagrijnig. 'Misschien moet je even met hem praten?' Misschien is dat wel een goed idee. "Ash? Kunnen we even praten?" Vraag ik, Michael zijn blik verandert naar jaloers. Ik werp een geruststellende blik terug. "Waarom?" Vraagt Ashton nors. Ik zucht, hij staat langzaam op en mompelt iets van 'als het dan moet...'. 'Tzou me niks verbazen als je een grote bek krijgt, bitch!' Ga nou weg stem! Ik loop naar de slaapkamer van mij en Esmee. Ik wijs naar het bed dat hij daar moet gaan zitten. Zelf ga ik op een stoel daar tegen over zitten.

"Ash..." Begin in. Maar hij laat me niet eens uitpraten. "Waarom? Je zei dat je mij leuk vond. Was dat dan gelogen? Waarom breek je me hart in duizend stukjes?!" Zegt hij boos en gebroken. Ik trek mijn benen op de stoel en sla mijn armen eromheen. "Sorry..." "Daar heb ik niks aan! Ik krijg jou daar niet door." Zegt hij. "Ash, laat me het even uitleggen. Allemaal!" Zeg ik. Hij doet zijn armen over elkaar, ik heb geen idee of hij luistert. "Oke, of je nu luistert of niet, ik ga het uitleggen. Toen ik een grote fan van jullie was en jullie niet persoonlijk kende had ik een 'celebertycrush' op jou... Omdat je mijn hart liet smelten met de dingen die je zei en vertelde. De gesprekken die je met je fans voerde, de vlinders die je op gekraste armen tekende, je schattige giecheltjes. Maar nu ik jullie alle vier persoonlijk ken ben ik erachter gekomen dat jij veelte lief voor mij bent! Echt, je verdiend veel beter! Ik was in het begin d'r nog niet helemaal over uit maar ik voelde een vonk overgaan toen ik Michael ontmoette... Ik vind jou leuk, maar dan gewoon als vrienden. Je bent dan ook echt de beste vriend die iemand zich kan wensen. Je vind een ander meisje die veel leuker is dan ik, ook al geloof je dat nu nog niet. Dat begrijp ik, maar ik hou van je en ik laat je niet los. Ik ben een vriend van je." Zeg ik. Ik kijk Ash aan, een traan rolt over zijn wang. "Vrienden?" Vraag ik. Hij knikt. "Vrienden!" 'Happy ending, snik snik. Straks breek je zijn hart weer.' Fuck you stem. 'Nee danku, ben geen lesbie!' Bitch. ' nog een keer bitch en ik zal je leven kapot maken.' Ik blijf stil tegen de stem en sla mijn armen om Ashton, "Dankje Ash, dat je zo lief voor me bent." "Alles voor mijn beste vriendin!" Ik glimlach.

Als we weer in de kamer komen zie ik alleen Calum en Michael zitten. "Waar is Luke?" Hoor ik Ash vragen. "Het ziekenhuis, wij gaan daar nu ook heen. Oke Sabien?" Vraagt Mikey. Ik knik. Michael staat op en pakt mijn hand, we lopen richting zijn auto en stappen in. "Wat heb je besproken met Ashton?" Vraagt hij ineens, ik hoor jaloezie in zijn stem. "Beetje jaloers?" Vraag ik grinnikend. "Misschien, maar dat is geen antwoord." Zegt hij blozend. "We zijn vrienden, ik heb dat even besproken." Zeg ik, Michael knikt als een 'oke' teken.

We stappen in de lift en lopen naar Esmee haar kamer. Luke komt net de deur uit met een rode hand afdruk op zijn wang. Wtf is daar gebeurd. "Esmee, waarom heb je Luke geslagen?" Vraag ik ineens. Ze haalt haar schouders op. Oke? "Ik moet je trouwens wat vertellen..." Zeg ik. "Ik weet het al." "Hoe weet je dat ik verliefd ben?" "Waarom denk je dat ik Luke geslagen heb?" "Omdat ik op Mikey ben en met hem verkering heb?!" "Oops... WACHT JE HEBT WAT?!" Schreeuwt ze ineens boos. "Met mij verkering, rustig. Je mag je niet zo opwinden." Zegt Michael. "Dat is verboden, dat is de girlcode." Zegt ze. "Er bestaat geen girlcode." "Nu wel."