Twins {5sos Fanfictie} √

H.13

P.o.v Esmee

Ik schrik wakker, ik had een nachtmerrie. Ik voel aan dat mijn wangen nat zijn en Dat er nog steeds tranen over mijn wangen lopen. Ik probeer de nachtmerrie te herinderen, en gelukkig lukt het

-droom-
Daar sta ik dan, nouja ik kijk mee. Ik zie luke kussen met een ander meisje. Ik loop terug naar de bus en loop naar mijn slaapplek Vanuit de andere slaapplekken klinkt geschreeuw. Ik open de gordijnenen en opeens krijg ik een klap. Als ik opkijk zie ik die gene wel maar dan heel ver weg. De ruimte word steeds kleiner en kleiner, tot op jet moment dat ik nog net adem kan halen. 'Jij' sist een stem, daar staat een Ex met een mes vast. Ik begin te gillen, en het mes word gegooid recht in mijn hart
-einde droom.

Ik kijk op mijn Phone 4:04, ik sta op en wankel naarde andere kant. 'Luke?' Vraag ik. 'Mmm' antwoord hij. Ik pak zijn schouder vast en beweeg hem. Als ik zeker ervan ben dat luke iets wakker is probeer ik het nog een keer. 'Luke?' Vraag ik opnieuw. 'Wat' sist hij kil, hij kijkt naar mij, maar als hij merkt dat ik huil slaat zijn stemming over. 'Wat is er gebeurd Esmee' vraagt hij en klopt op zijn bed. Ik klim erin en ga zitten. 'Nachtmerrie' hij trekt me in een knuffel en fluistert. 'Wil je vanavond, nouja nog een paar uurtjes bij mij slapen' ik knik. Hij houd de deken omhoog en ik ga bij hem liggen. Als ik bijna slaap voel ik nog een arm om me heen, en fluistert Luke nog iets maar wat weet ik niet...

-die volgende morgen-

Ik word wakker van een fel licht dat in mijn ogen schijnt. Nouja fel wil ik het ook niet noemen maar ik werd er iniedergeval wakker van. Als ik me wil omdraaien lukt dat niet. Er licht een arm stevig im mij heen. 'Word wakker Lucas' fluister ik. Als ik na een tijdje erachter kom dat hij niet wakker gaat worden ga ik maar tegen hem aanliggen. Ik ga hem niet nog een keer wakker maken.

'Ook hallo' zegt een stem. Een belachelijk sexy ochtendstem, als ik zeggen mag. Als ik opkijk ontmoet ik Luke zijn blauwe ogen. 'Eeu heey' zeg ik. 'Je weet toch dat je zo ongeveer 10 minuten al aan het staren ben. Terwijl je in gedachte ben' terwijl hij dit zegt voel ik het bloed naar mijn wangen stomen. 'Kom we moeten nog eten, het is 5 voor twaalf.' Ik knik en wil uit bed stappen maar die vervloekte arm houd me tegen. 'Je blijft nog even liggen' zegt Luke. Ik probeer me uit zijn greep te worstelen maar het lukt niet. Uiteindelijk ga ik stil liggen en naar buiten kijken.

Als na een tijdje de arm van me afgehaald word draai ik me om. 'Nu mag je er pas uit' zegt hij, ik geef hem een "boze" blik maar hij besteed er geen aandacht aan. 'Waar ging je nachtmerrie over eigenlijk' vraagt hij, ik besluit het deel dat hij loopt te kussen weg te halen en zeg. 'Nou ik werd wakker en hoorde geschreeuw. De het gordijn open en kreeg een klap. Toen verd ik het donker in getrokken waar mijn Ex met een mes stond, die gooide hij recht in mijn hart en toen werd ik wakker' fluister ik zacht. Luke trekt me in een knuffel. Opeens hoor ik gekuch.

'Wat is hier aan de hand' vraagt Calum. 'Ik gaf haar een knuffel. Is dat zo raar?' Calum schut zijn hoofd en loopt weg. 'Morge is het laatste concert van nu en gaan we voor een maandje of twee met zijn 6sen, dus met jullie erbij naar Hawaii' zegt luke opeens. 'Echt?' Vraag ik vol ongeloof, luke knikt en laat mij los. 'O mijn heilige babybilletjes ik heb geen kleding' zeg ik perongeluk hardop. 'Hier' zegt Luke en gooit mij wat kleding aan. Ik loop richting een hokje en kleed me om. 'Dit is veel te groot' mompel ik. Ik pak een stiekje en doe het zo dat het een T-shirt word in de goede maat. 'Wow staat goed Es' zegt Luke. Ik grinnik en trek hem mee naar het ontbijt. 'Wow groot' mompel ik

'Nouwja wat je groot vind' 'nou bij ons was het een broodje en als je staf had niks' ik slik, luke kijkt me aan en ik kijk weg, snel loop ik door en schep wat eten op. 'Das weinig' zegt luke ineens. Ik schrik me officieel de pleuris en laat bijna het eten uit mijn handen vallen. 'Nee ik vind het juist veel' zeg ik, okeh ik meen het niet maarja dat weet hij niet. Ik kijk hem aan en knikt. Luke mompelt nog wat wat lijkt op. 'Ik moet echt op haar gaan letten dat ze geen anorexia krijgt' en dan draai ik me om en begin te eten...