Chapter 30 "Love is all about sacrifice"

346 11 1
                                    

a TINY note:

At dahil last chapter na ito, (oo last na T.T) idinededicate ko ito sa isang reader na talagang sumubaybay sa story kong ito. Kahit hindi ko siya kilala personally ay sinuportahan niya talaga ang story ko. Ikaw po ang naging dahilan kung bakit tinuloy ko itong story na ito. Thank you simplybitch ^___^

Enough of the drama, maraming ng ganyan sa chapter na ito. Thank you and I hope you will enjoy reading this!

**

"EZRA!" sabi ko at agad ko siyang niyakap.

"A-Aria? A-Anong ginagawa mo dito?"

"We're on a vacation eh. Alam mo naman, Christmas"

"Buti pala nagChristmas."

"Grabe! Namiss kita"

"Talaga?"

"Ah!" napatingin ako kay Caleb at narealize na baka mali yung sinabi ko.

"Sh-Syempre! Syempre joke lang yun."

Tinignan ako ni Ezra ng masama pero di kalaunan ay shinake niya ang buhok ko na parang bata.

"Sinong kasama mo dito?"

"Si Caleb"

"Caleb? B-Bakit?"

"Hindi mo pa pala alam. M-Magkapatid kami" sabi ko habang hinahatak siya papunta sa table namin

"Magkapatid? Kayo? P-Pano?"

"Long story" matipid na sagot ni Caleb na umiinom ng tea.

"Okay. Maiba ako, kailan na ba kayo nandito?"

"Kahapon lang. Ang galing nga eh. Nakita ka namin agad."

"Maybe ganun talaga if fate had taken action"

"Aba! May paganyan-ganyan ka na ah. Yan ba ang nadudulot sa'yo ng london?"

"Hindi naman. I'm still the same old guy. Eh ikaw, are you still my baby girl?"

Nagulat ako sa sinabi niya. I know na yun ang tawag niya sakin pero matagal ko nang naibaon sa limot ang lahat.

"Aria, I'll just wait for you outside"

"C-Caleb!" sigaw ko pero hindi ko siya napigilan.

Naramdaman kong hinawakan ako ni Ezra sa kamay pero inalis ko iyon.

"Hindi naman siguro yun mawawala. Malaki na siya."

"You don't understand, Ezra"

"What should I understand? May hindi ka ba sinasabi sakin?"

"W-Wala"

"I know there's something, Aria. I know you."

"H-Hindi ko alam kung pano sasabihin sayo eh."

"Construct your words first. Don't worry, I'll listen" sabi niya at hinawakan niya uli ang kamay ko.

Nang maging komportable na ko ay naikwento ko na sa kanya ang lahat. Kahit yung Christmas Party namin sinama ko na.

"I'm sorry."

"No. You shouldn't be. Hindi mo naman alam eh"

"I thought-"

"Ssshh.. Alam mo, ikaw lang ang pinagsabihan ko nito. I trust you, Ezra. And I know you wouldn't break it."

"Of course."

**

"So, how's your day?"

"Okay naman po!" energetic na sagot ko.

My Best Friend's Boyfriend (Book 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon