HAZAN VAKTİ - ZEMHERİ -TAMAMLANDI-

36. AV-AVCI

ŞARKIYI Hazan'ın şarkıyı söylediği kısımda oynatabilirsiniz.

'' Bölüm şarkıları ''

1_ Meyra- Gidiyorum ben 

2_ Karnaval- İskender Paydaş- Gitme 

....

HAZAN KARASU

Yağmur damlaları araba camına vuruluyor ve yavaşça süzülüp diğer damlalara karışıyordu. Sıralı ağaçlar artık seyrekleşirken birçok tabelaları geride bıraktığımızı anladım.

Gözlerimi camdan çektim ve arabayı kullanan Poyraz'a baktım. Arabayı belirli bir hızda kullanıyor ve garip bir şekilde hızlı kullanmıyordu. Artık yazdan çıktığımızdan havalar iyice soğumaya başlamıştı ve Poyraz bundan olsa gerek içine giydiği dar tişörtün üstüne siyah bir spor hırka giymişti. Şapkasını da geçirmişti kafasına. Bakışlarından bir şeyler düşündüğünü anlaşılıyordu. Ne düşündüğünü merak etmiyordum. Hatta onun yüzünü bile görmek istemiyordum. . Hem de dün gördüklerimden, Poyraz'ın davranışlarından ve yaşananlardan sonra...

- İKİ GÜN ÖNCE-

Poyraz bardan çıktıktan sonra arabasına binmişti. Sarhoşluğu hafif geçmişti fakat sersemlik hala üstündeydi. Az önce aynı odada bulunduğu kadını hayatı boyunca bir daha görmek istemiyordu. Nasıl olur da iradesini bu kadar kaybedebilirdi ? Garip bir şekilde vücudu suçluluk duygusuyla yanıp tutuşuyordu. Peki ya neden ? Kadına dokunurken bile Hazan'ın ismini sayıkladığı için mi ? Hem de Hazan artık onu istemezken. Hazan ona bu kadar kırgın ve öfkeliyken... Koltukta iyice yayıldı ve ellerini direksiyona dayayıp başını ellerinin arasına sabitledi. Ne yapacağını durumu nasıl toparlayacağını düşünüyordu büyük bir dikkatle. O Poyraz Karakurt'tu. Nasıl dağıttıysa öyle toplayabiliyordu bir durumu fakat Hazan... Hazan çok farklıydı. Hazan gibi bir kadını nasıl birleştirecekti tekrardan. Onun yüzünü nasıl güldürebilecekti en ufak bir fikri yoktu. Akışına bırakabilirdi fakat Hazan'dan biran bile ayrı kalmak düşüncesi onu öldürüyordu. Ona git demişti buna rağmen. Şimdi olsa dilini keser yine de söylemezdi o kelimeyi. Fakat yine de ne dediyse onu düşündüğünden demişti. Onun canı yanmasın o zarar görmesin diye...

'' Lanet olsun ! '' diye direksiyona sert bir darbe indirdi Poyraz sertçe. '' Ben böyle hayatın ecdadını!.. ''

Poyraz camın tıklatılmasıyla sözünü yarıda kesti ve başını cama çevirdi.

'' Özgür ? '' dedi şaşkınlıkla. Onun burada ne işi vardı ? Özgür elini arabanın kapısına uzattı ve açtı. Poyraz'a sert bir ifadeyle bakıyordu. Biranda iki kolunu da Poyraz'ın yakasına götürdü ve arabanın içinden sertçe çıkartıp kaldırıma fırlattı. Poyraz sersemliğinden ayılmaya çalışıp Özgür'e anlamayan gözlerle bakıyordu. Yerden kalktığında Özgür'e döndü.

'' Noluyor Lan !! '' dedi Özgür'e doğru birkaç adım atarak. Özgür yumruğunu sertçe Poyraz'a geçirdiğinde Poyraz tekrardan yere düşmüştü. Poyraz elini kanayan dudağına götürdü ve sildi. Ölüm saçan bakışları Özgür'ü tarıyordu.

'' Noldu dedim lan sana !! ''

Özgür yerinden kımıldamadan öylece Poyraz'a bakıyor ve derin derin soluk alıyordu. Sonunda dudaklarını araladı ve Poyraz'a doğru yaklaştı.

'' Hazan'dan başka bir kadınla nasıl birlikte olursun lan sen Piç herif !! '' dedi Poyraz'ın suratına bir yumruk daha indirdiğinde. Poyraz'ın kanayan dudağı durmak bilmiyorken elini dudağından çekti ve yerden hışımla kalkıp yumruğunu Özgür'e geçirdi. Özgür geri yalpalayıp elini yüzüne götürdüğünde Poyraz dişlerini acı çeker gibi sıkıyor ve elini kalbinde gezdiriyordu.