"Bakar mısın, bir şey sormak istiyorum?" Dedi Taylor kibar gülümsemesiyle.
"Ne var?" Dedi Alice. Tam evin kapısından içeri girecekti ki adını bile bilmediği karşı komşusu onu durdurmuştu. Ve Alice beklemeyi sevmezdi. Hemde hiç.
"Sadece annen Karen'a özel ders verip veremeyeceğini sorabilir misin?"
"Soramam, üzgünüm." Dedi Alice ve Taylor'dan cevap beklemeden eve girdi.
Rea'nın Anlatımı;
Sanat okulu için evden çıkacakken, Alice benim yerime kapıyı açmıştı.
"Selam." Dedim düz bir sesle.
"Selam, nereye böyle?" Dedi ayakkabılarını çıkarırken.
"Okula, neyse sonra görüşürüz." Dedim ve evden çıktım. Kafamı kaldırmam ile Taylor'ı görmem bir oldu. Arabasına yaslanmış, bana doğru bakıyordu. Bu bakışma, 1 yıl önce olsaydı beni kalp krizinden hastaneye kaldırabilirdiniz ama şu anda heyecanlanmak yerine gözlerine saatlerce bakmak istiyordum.
"Bir şey sorucam, ama sende beni tersleme." Dedi. Anlamsızca gözlerine bakarken, bir şey anlamadığımı fark edince kendini tamamladı.
"Az önce içeri gelen kardeşin, beni tersledi, sen yapma."
"O benim ikizim Alice, Taylor." Dedim gözlerimi devirerek.
"Adımı nerden biliyorsun?" Dedi arabasından ayrılarak.
"İki yıldır komşuyuz." Dedim gülümseyerek.
"Annen Karen özel ders veriyor mu?"
"Evet, konuşabilirim istersen."
Tanrım, nefes almakta güçlü çekiyordum.
Taylor,
Caniff.
Bizim,
EVIMIZDE
ÖZEL
DERS.
.....
!
"Yarın akşam 6'da sizde olurum...?"
"Rea." Diye tamamladım cümlesini.
Bir şey söylemedim, ve okula doğru yürümeye başladım.
