°Black°

~Το όνειρο~

Απο τότε που είδα αυτό το κορίτσι εχω αρχίσει να νιώθω οτι την συμπαθώ και πως μου μοιάζει. Δεν της εχω ξαναμιλήσει αλλα μου κινεί το ενδιαφέρον και θέλω τοσο πολύ να την γνωρίσω. Ετσι σήμερα μόλις σχολασα πήγα απο εκείνη την κατεύθυνση προς το τούνελ, αλλα δεν την είδα ουτε εκείνη ουτε την παρέα της.

Οι μερες κύλησαν και εφτασε η Παρασκευή. Η Αλπε σήμερα θα κοιμηθεί στο σπίτι μου, θα πάμε κανενα περίπατο στη γειτονιά και μετα θα δουμε καμιά ταινία όπως συνηθίζουμε καθε Σ/Κ.
Αφου σχολασαμε, η Αλπε ηρθε σπιτι μου. Δεν την πείρα απ'το τούνελ γιατί δεν της είπα τίποτα ακομη και εξάλλου δεν υπάρχει λόγος να της πω κατι.
Ξαπλωσαμε στο κρεβάτι μου και μείναμε να ξεκουραστούμε λιγο. Μετα κατεβήκαμε να φαμε κάτι και αργότερα πήγαμε ενα περίπατο στη γειτονιά. Ο καιρος δεν ηταν συννεφιασμένος οπως συνήθως. Αντίθετος είχε λιακάδα και ένιωθα εναν απαλό και ζεστό αέρα να μου χαϊδεύει το κρύο μου πρόσωπο.
Περπατήσαμε για περίπου μια ώρα. Η Αλπε σταμάτησε να κάνει ενα τσιγάρο και να ξεκουραστεί λίγο. Βρεθήκαμε κάπου που υπήρχαν μόνο δέντρα. Ήταν τόσο υπέροχα, ο αερας ηταν τοσο γαλήνιος και γλυκός και ακουγόταν ενας όμορφος ήχος απο τα φύλλα των δέντρων, παντου υπήρχαν κλαδιά και παντού φύλλα κατω στο έδαφος. Μπορώ να πω πως είχα βρει το πραγματικο μέρος που ενιωθα οτι μπορούσα να ηρεμήσω και να νιώσω λίγη χαρά μεσα στην δυστυχία μου. Ψιθύρισα της Αλπε να έρθει αλλα μου ειπε να παω και θα έρθει σε λιγο. Ετσι ακούγοντας την μελωδία του αερα στα αυτιά μου άρχισα να περπατώ. Ξαφνικά πάτησα ενα κλαδί και ζαβοπάτισα και επεσα κάτω και ολα σκοτείνιασαν. Έκλεισα για λίγο τα μάτια μου για να μου φύγει ο πόνος και οταν τα ανοιξα είδα ενα χέρι μπροστά μου και ακουσα μια φωνει να μου λέει, "δώσε μου το χέρι σου να σε βοηθήσω να σηκωθείς". Σήκωσα το κεφάλι μου περιμένοντας να δω το πρόσωπο της Αλπε, μα οταν το.σήκωσα είδα αυτο που δεν μπορουσα να φανταστώ με τίποτα. "Αυτή είναι θεέ μου..αυτή!", ειπα απο μεσα μου. Κοίταξα το χέρι της και ειδα το ταττου ηταν ενας άγγελος και αντί φτερά ειχε  πίσω του εναν μαύρο σταυρό. Γύρισα να την κοιτάξω αλλα αυτη τη φορά ειχα την ευκαιρία να το κανω με  ακρίβεια. Πάλη φορούσε μαυρα, μαύρη σκιά στα ματια, κατάμαυρα μαλλιά και ενα βλέμμα που οταν σε κοιτούσε ειναι σαν να έμπενε αυτή μέσα σου, δεν ξέρω αν ειναι κατι σαν άγγελος η διάβολος. Έπιασα το χερι της και σηκώθηκα, "ε..εε..ευχαριστώ.." της είπα με ενα μικρο σαρκαστικό χαμόγελο. "Diana μου λέει, με λένε Diana εσένα?" Λ-Λία για καποιον λόγο ένιωθα το αίμα μου να σταματά να κιλά και να νιώθω σαν να σταματά ο χρόνος. Εκεί που προσπαθούσα να βγάλω άχνα ένιωσα ενα ζεστό χέρι στον ώμο μου και να μου φωνάζει Λία!! Λία! Συνελθε!! Άνοιξα τα μάτια μου και συνειδητοποίησα οτι βρισκόμουν στο χώμα ανάμεσα στα φύλλα και απο πάνω μου η Αλπε να μου λειει να συνέλθω. Σηκώνομαι αναστατομένη και ρωτάω την Αλπε, "Που πήγε? Που πήγε η Diana?" Ποιά είναι αυτή με ρωτάει με ενα βλέμμα γεμάτο απορία.
"Αυτή με τα μαύρα μαλλιά και τον άγγελο στο χέρι." "Ρε σι πας καλά? Ηλίθια εισαι? Σηκο να παμε σπίτι"! Σηκώθηκα σκεφτική και χωρίς να βγαλω αχνα τον υπόλοιπο δρομο σχεδόν φτάναμε σπίτι. Εγω σκεφτόμουν, τι στο διάολο? Αφου την είδα μου μίλησε της έδωσα και το χέρι μου, μου ειπε και το όνομα της. Γαμώτο θα τρελαθώ..!! Πιγαμε σπίτι και βάλαμε ταινία να δούμε, εγω δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ στην ταινία το μόνο που σκεφτόμουν ηταν την Diana και όλο αυτο που έγινε σήμερα.

Τελικά? Τι θα γίνει με την Diana?  Ολα ειναι στο μυαλό? Η κατι δεν πάει καλά?
Ημμμ?? :/