The Heart's First Love [On-Going]

Chapter 45: In love

Yro's POV

I didn't expect na darating siya ngayon. We're together for 2 weeks. Ang saya kasi it's like everyday in love kami sa isa't-isa. Seryoso ako sa kanya. Di siya panakip butas lang. I learn to forgive Kara with the help of Sari. Ayaw niya na may poot sa puso ko. Ayaw niya na may anger, hatred or even bitterness. She made me stronger than what I think I can.

After niyang may kausapin sa phone nagusap muna kami one on one.

"Sino kausap mo kanina?" Tanong ko

"Bakit?" Tanong niya

"Wala." Sagot niya. Tinitigan ko lang siya. "Mr. Sandoval wala kang dapat ika-selos." Sambit niya.

"Bakit di mo sinabi sa akin na uuwi ka pala? Sanang sinundo kita sa airport." Sambit ko

"Surprise nga diba. Di na surprise kung sasabihin ko sayo okay?" Sambit niya

"Okay. Pero nagseselos pa din ako sa kausap mo. Sino ba yun?" Tanong ko uliy.

"Wala nga yun. Selos ka nanaman. Wag kang magseselos okay? Sayo nga lang kasi ako!" Sambit niya at kinurot ang pisngi ko.

I love her. We are both in love with each other. Di ko sila macocompare ni Kara, if I did that I'm just gonna waste my time. Importante ay masaya kami. Yung hindi kami nagaaway, no misunderstandings.

"Ms. Ysabelle Lopez." Sambit ko habang nakatitig sa mga Mata niya.

"Hmm?" Tanong niya habang nakatingin sa phone niya

"Will.. Hmm. Mamaya na nga yang text mo." Sambit ko.

"Sorry naman. Okay, ano po yun Mr. Yro Renzo Sandoval?" Tanong niya.

"This is serious. Ms. Ysabelle Lopez, will you marry me? ” Tanong ko.

"Y..yro? Ano to?” Tanong niya nanaman.

“Assurance lang.” Sagot ko.

“Okay. Para masagot na yang assurance mo. Yes Mr. Sandoval I do. For i do love you.” Sagot niya. I feel so happy. Sinuot ko ang promise ring na naging nasa bulsa ko.

“Prepared ka talaga ha? Galing mo. Kaya love na love kita eh. You never fail to amaze me.” Sambit niya at niyakap ako.

“I'll always love you. Basta wala ng pwedeng magpapogi sayo. Ako at ako lang ang gwapo sa paningin mo at ako lang ang makikita mo na makakasama mo sa altar.” Sambit ko.

“Okay na Sana eh kaso nilagay mo pa yung gwapo thingy. Yay." Sambit niya.

“Ikaw talaga!” Sambit ko at kinurot ang ilong niya.

“Roo. Thank you.” I gave her a 'thank-you-for' look. “Thank you for loving me. For this kind of effort. For loving me truthfully kahit ang dami mong pinagdaanan.” Sambit niya

“Ang drama nanaman ng Baby Saa ko. You don't need to say thank you, kasi lahat ng to deserve mo.” Sambit ko. Habang yakap siya.

“Ang langgam dito! Grabe lang oh." Napatingin kami kay Via na nakatayo sa pinto at nakangiti

“Panira ng moment eh.” Sambit ko

“Aba. Aba. Kakain na kasi no? Tara na nga tama na yan.” Sambit niya kaya pumasok na kami sa loob.

After 2 years..

“Pa..pa..” Sambit ni Xander at tumakbo palapit sa akin.

“Hello Baby boy. Kamusta ang gwapo kong baby?” Tanong ko habang karga karga siya.

“Lakad ka na lang Xander. Malulukot ang damit ng papa mo.” Sambit ni Mommy.

Pumasok na sila Mommy sa loob ng theater. Habang kami ng mga kabatch ko naghahanda na.

“Bro! Sa wakas graduate na tayo.” Sambit ni Jett

“Few more steps. Successful engineers na tayo!” Sambit ni Kenji.

“After ng mga pagod natin ito na.” Sambit ko

Nagmartsa na kami at heto na ako na ang sasalang.

“Let's all give a round of applause for this batch's magna cum laude. Mr. Yro Renzo Sandoval.” Sambit ng Dean namin.

“Good Afternoon my dear batchmates, classmates, professors, deans and parents. I am grateful that we are here now. As they say graduation is not the end. Because the biggest phase of our lives begins as we graduate. But anything else, I want to honor my parents. Mom, Dad thank you for the love, support and for always being there just to comfort your unico hijo. To my friends congratulations to us!  And to my very supportive Girlfriend, Sari, thank you. And for everyone Congratulations we made it!  I'll leave this words before I end this speech. Pursue your dreams, work for your dreams, achieve your dreams. Thank you.” Sambit ko.

Matapos ang graduation nagsimpleng dinner lang kami. Kinabukasan kasi graduation na nila Sari, Via at Kei.

VIA'S POV

Okay! After ng ilang years ng pagaaral heto na kami. Naglalakad na patungo sa pagtatapos ng pag-aaral namin. Magna cum laude ako habang proud girlfriend naman ako dahil Summa Cum Laude si Kei. Ilang taon din naming pinaghirapan 'to para lang makuha ang pinakananais namin.

Si Daddy at Mommy Jenny ang nagsabit ng medal ko. Grabe nakakaiyak. Habang si Sari, umuwi ang Daddy niya para lang sa graduation niya. Take note, approve na approve na si Yro kay Tito Mike.

“Congratulations!” Bati nila Chee at Erin sa amin.

“Congrats sa atin. Finally!” Masaya kong sambit.

“Guys mamaya ha? Sa clubhouse! Mauuna na ako! Bye!” Paalam ni Erin.

“See you!” Sambit namin nj Sari.

For almost ilang years na nagdaan. Matatag pa din ang pagkakaibigan naming lahat. Although di na bumalik si Kara sa amin. May mga bago na siyang kaibigan. Good thing hindi kailanman naging basehan ng pagkakaibigan namin ang ugnayan nila ni Jett.