Kian & Maria

06

'Raphael de Ridder,' zeg ik boos wanneer ik mijn scooter heb geparkeerd en naast hun tafeltje sta.
Er komt net een ober aangelopen en opeens kijkt Maria heel blij.
'Maria? Wat doe jij hier?' Roept de ober en hij geeft Maria een dikke knuffel en daarna een klein kusje op haar mond.

'Ik kan beter vragen aan jou wat jij híer doet Kian,' zegt Maria en ze geeft hem nog een knuffel.

Mijn gezicht staat volgens mij inmiddels al op onweer, Maria loopt met Kian mee naar binnen.

Raphael werpt een blik naar binnen, Maria en Kian staan te praten en opeens geven ze elkaar een knuffel.

Ik loop snel naar binnen, zogenaamd naar de wc, maar ik ga achter een plant staan.

'Ik heb je echt al zoo lang niet meer gezien,' zegt Kian en hij pakt haar hand en geeft er een kusje op.

Maria giechelt en zegt zacht iets wat ik niet kan verstaan.
Wat ik wel hoor is dat Kian een Italiaans accent heeft.

'Ga je mee naar Italië?' Vraagt hij dan wanneer hij haar lief aankijkt.

'Ik? Mee met jou? Heb jij niet Lisanne met wie je verkering hebt. Ik ben tenslotte met mijn ouders naar Nederland gegaan omdat ik het allemaal niet meer zag zitten in Italië. Ook dankzij jou,' zegt Maria.

'Lisanne die is... is... dood,' zegt Kian opeens.

"Wat? Is Lisanne dood?' Maria kijkt Kian aan en schudt haar hoofd ongelovig, op Kians gezicht zie je een spoortje verdriet, maar hij herpakt zichzelf snel weer.

Maria
Ik schudt zwijgend mijn hoofd, hoe kan Lisanne dood zijn? Lisanne, mijn beste vriendin, die verliefd werd op mijn vriendje Kian en Kian koos voor Lisanne.

Lisanne die altijd voor mij klaarstond, we deelden alles met elkaar, ons hele leven. Tot op die dag dat Lisanne vertelde dat ze verkering had met Kian en Kian het uitmaakte met mij toen we samen naar het park gingen. Lisanne die altijd zo vrolijk was. Daarna werd ik zo depressief dat mijn ouders bedachten dat we beter naar Nederland konden gaan en nu ben ik terecht gekomen bij Boaz en Raphael. Raphael waar je duidelijk aan merkt dat hij me leuk vindt, maar ik vind hem niet leuk leuk op de manier van verkering, en nu ik Kian weer tegenkom. Kian is mijn jeugdliefde en nu niet meer maar ik merk dat ik nog gevoelens voor hem heb.

Flashback

"Lisanne! Jij bent echt zo gemeen," schreeuw ik naar het meisje met de vuurrode krullen. "Kian vond mij toch altijd al leuker," zegt Lisanne met een spottend lachje. "Ik mag jou echt niet bitch," zeg ik tegen Lisanne, of eerder gezegd; tegen de Bitch.

"Kian die heeft gezegd dat hij je altijd al stom heeft gevonden en je nooit echt heeft gemogen," zegt Lisanne opeens heel lief met een fake glimlach.

"Lisanne Mulders (Tja... Lisanne, Kian en ik komen officieel uit Nederland, Kian heeft een Nederlandse opa en oma en Lisanne ook, die heeft een nederlandse vader en een Italiaanse moeder.) jij komt nu binnen, en... o hoi Maria, blijf je eten?" zegt de man die enorm veel op Lisanne lijkt.

"Nee liever niet," zeg ik tegen Lisanne's vader.

Ik denk terug aan het moment dat Lisanne mij vertelde dat ze me haatte en me nooit meer wilde zien. Wat voelde ik me toen kut.

'Hé Maria, gaat het wel goed?' Kian geeft me een tikje op mijn wang en drukt er daarna een kusje op, 'ik ga binnenkort terug naar Italië en dan kun je mee als je wilt. En je ouders natuurlijk. Of een vriendin.'

'Ik denk er nog even overna oké?' zeg ik tegen Kian.

Ik loop snel naar buiten waar Raphael aan een tafeltje zit.

'Wie was dat?' Hij kijkt me wantrouwend aan.

'Dat was mijn aller, maar dan ook echt allerbeste vriend,' zeg ik tegen Raphael. 'Wil je weten hoe het allemaal zit?'

'Uhm... dat zou ik wel fijn vinden,' zegt Raphael en hij kijkt nog steeds een beetje verbaasd.

'Ik ben geboren in Italie, toen mijn ouders op vakantie waren. We zijn daar blijven wonen en toen ik elf was kreeg ik een beste vriendin, Lisanne. Lisanne en ik waren bijna altijd samen, we kenden elkaar heel goed en we deelden alles samen. Maar toen kreeg ik een vriendje, Kian. Kian is dus die jongen hier binnen. Lisanne was echt niet normaal jaloers op mij omdat ze Kian heel leuk vond. Ze heeft Kian heel erg verleid, toen waren we inmiddels al veertien. Kian koos uiteindelijk voor Lisanne. Lisanne en ik kregen heftige ruzie en Lisanne vertelde me dat ze me nooit meer wilde zien. Ik snap ook niet waarom, want Lisanne was diegene die mij pijn heeft gedaan. Daarna raakte ik depressief en vertrokken mijn ouders met mij naar Nederland. Ik ging hier naar school, dat was vorig jaar. Eloise heeft me geholpen om alles te verwerken en opnieuw te leren leven. Maar nu ik Kian ben tegen gekomen komt alles weer terug, Kian heeft me verteld dat Lisanne is doodgegaan en hij wil graag dat ik weer terugkom naar Italië,' vertel ik aan Raphael, dit is mijn levensverhaal. Een leuk begin met een minder leuk einde.

Ik ben Eloise voor altijd dankbaar dat ze me zo enorm heeft gesteund en ik ben echt blij dat ik in haar een beste vriendin heb gevonden.

Op dat moment komt Boaz naar buiten en hij kijkt Raphael dodelijk aan.

'Wegwezen Boaz, ik ben met Raphael in gesprek. Morgen ga ik met jou praten,' zeg ik woest tegen Boaz. De gevoelens voor Boaz zijn echt als sneeuw voor de zon verdwenen, ik snap niet wat ik leuk heb gevonden aan deze jongen.

____________________________________________________________________________________

Nou, dat was hoofdstuk 6, ik had beloofd dat ik zou schrijven vandaag dus ik publiceer dit hoofdstukje, ik ben nogal ziek dus er is kans dat er nog eentje op komt, maar dat weet ik niet zeker.

Ik hoop dat jullie deze wending leuk vinden.

En nu is het echt de keuze:

Team Raphael

Team Boaz

Team Kian

Ik weet lekker alles al!! *steekt tong uit*

Maar ik ga maar eens verder schrijven.

xxx MrsAurea