Kian & Maria

11

Yesyesyes! Ik sta op uit mijn bed en maak een vreugdedansje.
Italië! HERE I COME!

Gisteren hadden we diplomauitreiking en ik ben gelukkig geslaagd.
Het was nog best wel spannend.

'Maria Waters, even stil graag,' zegt mijn moeder die met een slaperig gezicht mijn kamer binnenkomt.

'Sorry,' zeg ik met een onschuldig gezicht waardoor mijn moeder in de lach schiet.

'Marije is al vijf maanden zwanger,' zegt mijn moeder opeens.
Marije is de vriendin van mijn vader en nu dus vijf maanden zwanger.

'Huh? En dat hebben ze nog nooit eerder gemeld!' Roep ik boos terwijl ik snel in een zwarte broek schiet. Daarna doe ik mijn coca-cola shirt aan en doe de rode dr. Martens aan.
De mascara laat ik zitten en ik bind mijn haar in een knot. Daarna doe ik een bandana om.
Perfect voor Italië.

Mijn moeder zit al beneden in haar badjas terwijl ik met gesteun en gekreun mijn koffer naar beneden probeer te krijgen.

Ik glimlach dankbaar als ze een Latte Caramel voor mijn neus neerzet.
Als snel gaat de deurbel en staat Eloise met haar gebloemde rode koffer voor de deur.

'Hee, Ellie,' zeg ik blij terwijl ik de deur open.
Al snel zie ik Ivy aan komen rijden en we kunnen dus meteen onze koffers in de kofferbak gooien.

Jason's moeder woont een paar huizen naast Ivy dus Jason reed met Ivy mee.
Ja. Ivy heeft haar rijbewijs al. Wat echt super chill is. Ik ga binnenkort ook rijlessen nemen.

Als ik uitgebreid afscheid heb genomen van mijn moeder stap ik achterin de auto.
'Jeetje, het is zes uur 's morgens en we gaan gewoon naar fucking Italië.'

'Ja, echt gek,' zegt Eloise half slapend, ze gaapt en legt haar hoofd tegen het raam aan.

'ELOISE! NIET SLAPEN, HEB JE GEEN ZIN IN ITALIE?' roep ik enthousiast.

'Klep houden,' zegt Eloise boos en ze houdt haar hand voor mijn mond.

Maar doordat ik ook moe ben val ik al heel snel in slaap.
Ik droom over Kian, en over Melvin, Enrico, Olivia, George. Over Italië.

'Nu wakker worden, Eloise en Maria,' roept Ivy opeens in mijn oor.

Alles gaat heel snel.
Eloise is sinds ze heeft gehoord dat Jason meegaat niet meer te houden, in ieder geval. Ze is echt heel hyper geworden.

Nu wachten we totdat we het vliegtuig inkunnen.

Ik voel de kriebels in mijn buik wel, ik ben natuurlijk al wel eens in Italië geweest, maar hoe zou het zijn als ik iedereen weer zie?
Is de plaats waar ik ben geboren veel veranderd?

Ik dut half in als Jason me overeind trekt en in mijn oor fluistert; 'slaapkop, we mogen het vliegtuig in,' ben ik meteen wakker.

Ik zet mijn nagels in Jasons arm, 'Jason, gek, trek me niet meteen omhoog.'

Eloise springt van opwinding, het is voor haar de eerste dat ze gaat vliegen en dus is ze nog veel zenuwachtiger dan ik ben.

Als we eindelijk geïnstalleerd zijn in het vliegtuig is iedereen weer wat gekalmeerd.

Eloise kijkt naar buiten.
Opeens begint het vliegtuig te taxien.
Eloise doet haar ogen dicht en gaat gespannen in haar stoel zitten.

'Rustig Lies,' zegt Jason en hij legt zijn hand op haar arm.

'Ja sorry, ik kan er toch ook niets aan doen dat ik zenuwachtig ben. Dit is de allereerste keer vliegen voor mij,' zegt Eloise met een rood gezicht.

'Het is ook mijn eerste keer vliegen hoor,' grinnikt Jason.

'O, dan kunnen we samen bang zijn,' maakt Eloise een zenuwachtige grap.

Eloise slaakt een klein gilletje als het vliegtuig opeens keihard begint met rijden.

'Rustig,' zeg ik op mijn beurt tegen Eloise. 'Het is echt heel gaaf,' zeg ik als we van de grond loskomen.

Eloise zit gespannen in haar stoel en heeft haar ogen gelukkig wel open.

We kijken met zijn drieen naar de mooie landschappen die we tegenkomen.

Eerst het mooie Nederland, dan België, al snel volgt het begin van Frankrijk en de Zwitserse Alpen. En dan vliegen we boven het mooie Italië.

Eloise geniet duidelijk van het vliegen.
'Oh, Jees en Marie. Ik vind vliegen echt zo gaaf.'

'Ik zei toch dat het helemaal niet eng is,' ik glimlach naar Eloise.

Het vliegtuig begint alweer te dalen, we hadden maar weinig turbulentie en dat is maar goed ook.

Als we zijn geland kijk ik naar buiten.
Ik hou zoveel van Italië.
Ook al ben ik een volledige Nederlandse, Italië is toch het land waar ik ben opgegroeid en waar ik mijn kinderjaren heb gehad.

Als we naar buiten stappen vanuit de vlieghal komt de hitte ons tegemoet.
Ik heb er zo'n zin in.
Ik kan wel een beetje tegen hitte.

'Jeetjemina, wat is het heet hier,' zucht Eloise.

'Niet zeuren Eetje,' zeg ik tegen Eloise en ik druk met het puntje van mijn vinger op het puntje van haar neus.

'Nu nog even Olivia en al die anderen zoeken,' zeg ik en ik kijk rond, 'ze zouden bij het begin van de parkeerplaats staan.'