En 'Derin' den

22- 'Aptal aşk dizisi gibi yaşamak'

*multimedya= Behram'la Derin'in arabadaki sahnesinden bir kare.

* bölüm şarkısı multimedyada var.

Keyifli okumalar~~

Bir saniye. Abi mi!?

Koşarak olay mahaline girdim. Aşkım'a dokunduğumda beni fark etti ve kollarını hemen bana sararak hıçkırığını ağzından kaçırdı. Hıçkırıkları dindiğinde fısıldadı.

"Özür dilerim."

"Neden özür diliyorsun ki?" Benden uzaklaştı ve yerde ki çocuğa baktı. Parmağıyla onu gösterdiğinde bende gözlerimi ona çevirdim.

Behram?

"Noldu ona!?" Behram'ın burda ne işi vardı? Onu nasıl fark edememiştim ben!

Yanına diz çöktüm ve yüzünü avuçlarımın arasına aldım. Kaşı patlamıştı, burnu kanıyordu ve ağzından kan akıyordu.

Yoksa onu bu hale getiren abim miydi?

"Noldu ona dedim!" Abim kolumdan tutup beni kaldırmaya çalışırken kolumu ondan kurtardım ve Behram'a sarıldım.

"Behram iyi misin? " Abim bağırarak beni ayağa kaldırdı.

"Uzak dur o pislikten!" Abimin elinden kurtulmaya çalışarak onu iktirdim. Derdi neydi bu çocuğun!

"Bırak beni! Sevgilimle ne alıp veremediğin var?! Uzak dur artık ondan!" Abim sinirle ellerini saçlarından geçirdi.

"Biri ambulans çağırsın!" Abime arkamı dönüp yerde ölmüş gibi yatan Behram'a döndüm.

"İyi olacaksın sevgilim." Ellerimi yakışıklı yüzünde gezdirdim. Böyle güzel bir suratı bu hale getirmeye kimsenin hakkı yoktu!

"Abi! Dokunma bana! Neden birden bire buraya gelmeye karar verip sevgilimi dövdün ha! Aşkım'ı da buraya getirmişsin! Hasta değil miydi o!?" Boğazlarım acıdığında susmak zorunda kaldım.

Behram'ın kaşından gelen kan kulağına doğru akıyordu. Popomu biraz kaydırıp Behramın başını kucağıma koydum ve anlını öptüm.

"Derin, bir dinleseydin. Metin'in suçu yok. Ben-" Aşkım' ın sözünü bitirmesine müsade etmedim.

"Sen karışma Aşkım." Başımı kaldırıp Aşkım'a baktığımda dudağı titriyordu. Abime sokulmuştu ve bana kaşlarını çatmıştı. Küçük bir kız çocuğu gibi görünüyordu ama bana hiçbir şey sevimli gelmiyordu çünkü çok sinirliydim!

Yaklaşık 5 dakika geçmişti. Kalabalık hayretler içinde dağılırken Ebru herkezden özür diliyordu. Abim yüzünden parti mahvolmuştu.

Ambulansın siren sesleri duyulmaya başlayınca etrafıma bakındım daha görünürde yoktu.

Behram hala baygındı ama arada bir inliyordu. Çok canı yanıyor olmalıydı.

Abimin sesini duyduğumda nerede olduklarına baktım. Evin giriş kapısının yanındaki koltuğa oturmuş, yanında oturan Aşkım'a birşeyler söylüyordu.
Onlar ne diye gitmemişlerdi ki!

"Derin?"

"Behram? İyi misin? Dur konuşma ambulans geldi." Behrama eğildim ve dudaklarıma kan tadı bulaşmasını umursamadan küçük bir öpücük kondurdum.

Ambulans evin yanına yanaştığında içinden iki hemşire indi. Hemşireler ambulansın içinden sedyeyi çıkarırken Ebru koşarak Behram'ın yani bizim olduğumuz yeri gösterdi.