Selam gençlik :) Ben bu bölümü yazarken çok heyecanlandım, sizde beğenirsiniz diye düşünüp mutlu oluyorum ♡
Bu bölümün şarkısı : Gökhan Türkmen AŞK LAZIM
*multimedyada Behram var
《☆》keyifli okumalar 《☆》
Yavaşça kapının kolunu çevirdim ve sessizce kapıyı araladım. Ve Behramı gördüğüm anda bunu yaptığıma pişman oldum. Kapıyı açtığımda gördüğüm şey üzerine sadece hareketsiz bir halde durdum. Durdum ve ona baktım, tek yapabildiğim buydu...
Behram, benim şaşkınlıkla çıkardığım garip sesler üzerine bana dönünce o da bir süre benim verdiğim tepkiyi verdi ve gözlerime baktı;
"Behram ben. Özür dilerim. Yanlış bir zamanda geldim" Ben konuşurken ama hiçbir hareketlenme yapmazken Behram yatağın üzerindeki bornozu hızlıca üzerine geçirdi;
"Önemli değil, tabi bana göre. Sen benim heryerimi görmüş biri olarak öyle düşünüyormusun bilmem." Utanarak başımı eğdim;
"Kusura bakma, galiba bir erkeğin odasında giyiniyor olabileceği aklıma gelmemiş." Basit bir giyinmede değildi üstelik, duş aldığı saçlarından belli oluyordu! Ve göğsünden süzülen su damlalarından, ahh!
"Sorun değil. Zaten eninde sonunda beni böyle görecektin." Ne demek istediğini anlayınca yüzümün kızarmasına eşlik etmesi için kaşlarımı çattım. Ama Behram beni umursamayıp yeniden konuştu;
"İstersen salona in ben giyinince gelirim. Tabi eğer beni izlemek istiyorsan ben karşı çıkmam." Daha fazla onun imalarını dinlememek için hızlıca arkamı döndüm ve salona doğru yürümeye başladım.
O bana kızgın değilmiydi? Çok samimi davranmıştı, belkide beni affetmişti.
Onu böyle seviyordum.
Evin zemin katına inince Behramın annesini gördüm ve onunla selamlaştıktan sonra salonda olduğumu söyleyip yanından ayrıldım. Behramı beklerken oturduğum koltuk rahatlığı ile beni yatmaya zorlamıştı, yavaşça koltukta hareketlendim ve buz mavisi kırlenti başımın altına koyup uzandım. Yorgundum ve burada uyuyabilirdim, gerçekten.
Yavaşça uykuya doğru yürürken koltukta hissettiğim hareketlenme ile gözlerimi açtım.
"Hey, ne yapıyorsun!" Behram yanıma yatıyordu. Şu küçücük koltuğa ikimizin yatmasından bahsediyorum!
"Yanına uzanıyorum." Hah, bende fark edememiştim.
"Saçmalama Behram, kalk yanımdan."
Beni dinlemeyen şu sapık erkek benim karşı çıkmalarıma rağmen yanıma yatmıştı. Ve ben şuan onun heryerini hissediyordum, tamamen!
Ben sakin kalmaya çalışırken Behram elini yanağıma değdirdi ve okşamaya başladı, çok kibarca dokunuyordu. Bu kendimi iyi hissetmemi sağlıyordu.
Behramın yanağımdaki eli hareketlendi ve yavaşça dudağıma doğru kaydı, baş parmağını alt dudağımın üzerinde gezdirdi ve elini çenemden aşağı kaydırıp boynumu sevmeye başladı. Eliyle ensemdeki saçları severken gözlerime baktı ve sözleriyle kalbimi eritti.
"Seni öpebilirmiyim?" Onun nazik dokunuşlarını tenimde hissederken kendime hakim olamıyordum. Başımı aşağı yukarı salladım ve Behramın tatlı dudaklarının dudaklarımda olmasına izin verdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
En 'Derin' den
RomanceBütün dünyamı yalandı? yoksa sadece O'mu... Daha fazla olamazdı ömrümde bu yıkıntılardan. Yoksa olurmuydu? Sen yaptın diyeydi tabi. Başkası yapsa, bu kalp bu kadar yorulurmuydu... Hepsine bir cevabım var sevgilim, Sorularına cevap verebilirim...
