James Potter en de Hal der Oudste Kruising

6. Harry's Nachtelijke Bijeenkomst

James repte zich na de lessen terug naar de leerlingenkamer van Griffoendor, schudde zijn schoolgewaad van zich af en rende de trappen op. Hij kleedde zich om, een jasje en een avondmantel, fatsoeneerde zijn haar met water uit de wastafel, bekeek zichzelf kritisch in de spiegel en rende vervolgens met twee treden tegelijk de trappen weer af om zijn vader te ontmoeten.

Harry stond met Marcel te wachten bij het schilderij van Heer Palagon.

'Een furieus gevecht was het,' vertelde Heer Palagon, nonchalant leunend tegen de lijst van zijn schilderij en zijn zwaard losjes vasthoudend. Hij sprak tegen Marcel die er ontzettend ongemakkelijk bijstond. 'Ik zag alles natuurlijk. Vond precies hier plaats. Bollux Homburg heette hij en hij vocht hartstochtelijk. Verloor, natuurlijk, meer nobel dan duizend koningen. Liet precies waar jij staat de meeste ingewanden achter en zwaaide toch zijn zwaard nog rond met meer kracht van een Bergtrol. Edele man, edel!'

'Ah, James, hier zijn we,' riep Marcel toen James eraan kwam. Harry en Heer Palagon keken op. Harry glimlachte toen hij zijn zoon opnam.

'Je moeder zal blij zijn te horen dat je die mantel gebruikt.'

'Om eerlijk te zijn is dit de eerste keer dat ik hem uit mijn koffer haal,' bekende James met een flauwe glimlach.

Harry knikte. 'En daar zal hij na vannacht ook weer in verdwijnen, is 't niet?'

'Gegarandeerd.'

'Goed zo,' knikte Harry. James liep met zijn vader mee naar de trap.

'Wacht!' riep Heer Palagon zwaaiend met zijn zwaard en naar het midden van zijn schilderij springend. 'Heb ik jullie ooit verteld van de slag van de Red Mages? Bloedigste slachting die deze muren ooit hebben gezien! Gebeurde aan de voet van die trap! Nee? Een volgende keer dan. Moed!'

'Wie is dat?' vroeg James die over zijn schouder keek.

'Je leert hem nog wel kennen,' zei Marcel. 'Geniet van je onwetendheid zolang dat kan.'

Terwijl ze doorliepen, luisterde James naar wat zijn vader aan Marcel vertelde over de recente gebeurtenissen op het Ministerie, er waren verschillende individuen gearresteerd die betrokken waren bij een vervalste Viavia-operatie. Meer trollen waren gezien in de heuvels, en het ministerie voerde het aantal patrouilles op om te voorkomen dat de ruziezoekende idioten te ver in Dreuzelgebied zouden dwalen. De nieuwe minster, Louis Knappert, was bezig een toespraak voor te bereiden over het uitbreiden van de handel met de Aziatische tovenaargemeenschap, inclusief het verbod op het gebruik van vliegende tapijten en iets wat als 'zonnebrillen' klonk.

'Met andere woorden,' zei Harry met een zucht. 'Alles is min of meer zoals het altijd is. Kleine uitbraken hier en daar, eenvoudige samenzweringen en intriges. Politiek en papierwerk.'

'Wat je zegt,' zei Marcel met een scheve lach, 'is dat vrede erg vervelend is voor een Schouwer.'

Harry grinnikte. 'Ik denk dat je gelijk hebt. Ik zou dankbaar moeten zijn dat mijn werk niet interessanter is, niet? In ieder geval kan ik meer tijd thuis doorbrengen met Ginny, Lil en Albus.' Hij keek naar James. 'En een ambassadeurstaak op mij nemen die mij in de gelegenheid stelt om tijdens zijn eerste week op Zweinstein mijn zoon te zien.'

'Ik begrijp dat hij tot op heden de enige is die in het kantoor van professor Anderling is geweest,' reageerde Marcel mild.

'Oh?' zei Harry nog steeds kijkend naar James. 'En waarvoor?'

Marcel trok zijn wenkbrauwen op naar James als wilde hij zeggen, nu is het jouw beurt.

'Ik, euh, heb een raam gebroken.'