James Potter en de Hal der Oudste Kruising

16 De Ramp van Merlijn's Staf

De volgende morgen gingen James, Ralph en Daan de Grote Zaal in om te ontbijten en liepen bewust naar het einde van de Griffoendortafel.

'Weet je het zeker?' vroeg Ralph terwijl ze door de zaal liepen. 'Hierna is er geen weg meer terug, weet je.'

James perste zijn lippen op elkaar maar gaf geen antwoord. Ze schoven aan bij Noah, Ted en de rest van de Gremlins, die allen samenzweerderig bij elkaar zaten.

'Ah, precies de juiste man,' kondigde Ted aan toen James zich tussen hem en Sabrina perste. 'We zijn net een weddenschap aan het maken over waarom je ons hier tijdens het ontbijt allemaal wil ontmoeten. Noah denkt dat je officieël opgenomen wilt worden bij de Gremlins, in dat geval hebben we een serie gruwelijke uitdagingen om te voltooien voor je. Mijn favoriet is degene waar je Sabrina's oude pyjama aantrekt en door de school rent terwijl je het Zweinsteinschoollied op de toppen van je longen zingt. Er is nog veel meer, hoewel naar mijn smaak Gerard's uitdagingen iets teveel gebruik maken van slakken en mosterd.'

James grimaste. 'Om de waarheid te zeggen, de reden waarom ik jullie wil spreken is dat Ralph, Daan en ik iets aan jullie willen vragen.' Het strekte de Gremlins tot eer dat ze niet verrast waren. Ze leunden gewoon een beetje naar voren en bleven dooreten. James wist niet precies waar te beginnen. Hij was die ochtend wakker geworden met de conclusie dat zij alleen, hij, Ralph en Daan er niet in één dag in zouden kunnen slagen de Staf van Merlijn van Thabita af te pakken. Ze hadden geen plan. Het portret van Sneep was wel van enig nut geweest, maar Sneep geloofde niet eens dat Tabitha Kraaieveld de staf had. Dus aan wie zouden ze het kunnen vragen? Hij reageerde op zijn eerste idee. Hij kon het vragen aan de groep mensen die experts waren in de fijne kunst van chaos en wanorde. Het zou teveel tijd in beslag nemen om aan Ted en zijn groep Gremlins alles uit te leggen, en zelf als het zou kunnen konden ze alsnog besluiten om niet te helpen, maar het was hun laatste hoop. James zuchtte diep en staarde naar zijn glas pompoensap. 'Wij hebben jullie hulp nodig om iets te... lenen.'

'Iets lenen?' herhaalde Noah met een mond vol toast. 'Wat? Geld? Een kopje suiker? Een behoorlijke knipbeurt? Klinkt niet helemaal of je daar ons voor nodig hebt.'

'Stil, Mooyman,' zei Ted zacht. 'Wat is het dat je wilt "lenen", James?'

James nam een diepe hap lucht en zei toen eenvoudig. 'Tabitha's bezem.'

Gerard hoestte in zijn sap. Alle andere Gremlins keken met open gesperde ogen naar James. Alle, behalve Ted. 'Maar waarvoor?' vroeg Sabrina zachtjes. 'Voor de wedstrijd tussen Ravenklauw en Zwadderich vanavond? Is dat het? Wil je de kansen voor Zwadderich verknallen? Ik geef toe dat er iets heel erg verdachts aan die bezem van haar is, maar valsspelen klink niet als iets voor jou, James.'

'Nee! Het heeft helemaal niets met de wedstrijd te maken,' zei James en zakte in elkaar. 'Er is zoveel om uit te leggen. En over sommige dingen mag ik niet eens praten. Professor Anderling vroeg dat aan me.'

'Vertel ons dan zoveel als je mag,' zei Petra.

'Goed. Ralph, Daan help me als dat nodig is. Vul aan wat ik vergeet. Het zal jullie behoorlijk gestoord in de oren klinken, maar hier komt ie.' Met z'n drieën legde ze het hele verhaal van Merlijnsamenzwering uit, van de eerste glimp van de vorm van Madame Delacroix op het meer, tot het avontuur bij de Grot Bewaar en Ralph en James' mysterieuze ontmoeting met de griezelige Dryad die de mantel van Merlijn eiste. Ze moesten toen een stuk terug en uitleggen hoe ze de mantel van professor Jackson te pakken hadden gekregen. James maakte zich zorgen dat het verhaal zo van de hak op de tak klonk dat de Gremlins het niet zouden kunnen volgen. Ted luisterde gedurende het hele verhaal geboeid, slechts etend en kijkend naar degene die sprak. De rest van de Gremlins vroegen hier en daar verduidelijking en reageerde met een mix van ongeloof, verbazing en spanning.