The most inportant thing in her life (NL)

Hoofdstuk 8

Eva pov

'San, het is echt niet jou schuld. Jij kon er niks aan doen dat Ilse bij jou werd weggehaald,' zeg ik zacht tegen Sanne als ik merk dat ze weer is begonnen met huilen. 'Jawel! Het is wel mijn schuld!' roept Sanne. De tranen blijven maar over haar wangen stromen. Ik trek haar nog dichter tegen me aan. 'Nee. Het is niet jou schuld. Echt niet. Het is de schuld van Jake en Alex.' Sanne kijkt me aan. De tranen zijn gestopt met stromen over haar wangen, maar ik weet dat ze zich nog steeds schuldig voelt. 'Is het echt niet mijn schuld?' vraagt Sanne zacht. Ze kijkt mij vragend aan. 'Nee. Het is echt niet jou schuld, lieverd,' zeg ik zacht. Sanne knikt. Ze gelooft me. Eindelijk. 'Wil je nu wel chocomel?' vraag ik met een lieve glimlach. Sanne knikt. Haar ogen beginnen te stralen. Ik ken haar te goed. Ik geef haar het glas chocomel die ze snel binnen een paar tellen op drinkt. 'Nog meer?' vraag ik lachend. Sanne haalt haar schouders op. Ik weet dat ze meer dorst heeft dus geef ik haar mijn glas chocomel. 'Maar die is van jou,' zegt Sanne eigenwijs. 'Ik pak zo nog wel een glas.' Sanne knikt weer en drinkt ook mijn glas binnen een paar tellen op. 'Zullen we naar bed toe gaan?' vraag ik aan haar. Ze knikt en we lopen naar boven. Wolfs komt vast zo ook naar boven.

'Mag ik... bij jou in bed?' Sanne kijkt mij vragend en met smekende ogen aan. Ik grinnik en help haar met het aantrekken van haar pyjama. 'Natuurlijk mag dat. Jij mag dat altijd.' Ze glimlacht. Als haar pyjama aan is slaat ze haar armen om mijn middel heen. Ik knuffel haar terug en til haar op. Ik ga op het bed zitten en til haar op mijn schoot. 'Ik wil jou voor geen goud meer missen. Je bent het liefste zusje ter wereld.' Ik kijk Sanne lief aan. Ik meen alle woorden die ik net heb gezegd. Ik wil Sanne echt nooit meer kwijt. Ik ben van haar gaan houden. Ik weet wat ze heeft meegemaakt. Ze vertrouwt me. 'Ik wil jou ook nooit meer kwijt,' zegt Sanne zacht. Ik glimlach weer en druk een kus op haar haren. 'Ik hou van je, San.' 'Ik ook van jou, zus,' lacht Sanne. Ik til haar op en leg haar onder de dekens. Ik ga naast haar liggen en trek haar dicht tegen me aan. 'Welterusten,' hoor ik haar heel zacht zeggen. 'Truste.'