Hoofdstuk 21

121 11 4
                                    

Eva pov

De volgende ochtend word ik laat wakker. Gelukkig hoeven we vandaag pas om half tien op het bureau te zijn aangezien er toch niks te doen is. Nu kan ik wel mooi mijn gedachten ergens anders opzetten, ook al weet ik wel zeker dat ik Sanne gewoon niet kan vergeten. Ik kan haar echt niet vergeten. 

'Goedemorgen,' groet ik Wolfs en Esmee die aan de keukentafel zitten. Elena is waarschijnlijk nog boven. Ik ben benieuwd wat zij vandaag gaat doen. 

'Goedemorgen,' mompel ik. Ik ga naast Wolfs tegenover Esmee zitten en pak een broodje. Op het broodje doe ik een simpel plakje kaas, terwijl ik zuchtend kijk naar het broodje ingewikkeld in Wolfs' handen. Ik neem een kleine hap van mijn broodje. Het smaakt niet. Het smaakt niet nu Sanne er niet is. Het is niet eerlijk dat zij waarschijnlijk nu helemaal geen ontbijt krijgt of een klein sneetje bruin brood, oud brood dus. 

'Kunnen we Sanne op de één of andere manier opsporen?' vraag ik zacht aan Wolfs. Hij knikt.

'We hebben een spoor.' Direct leg ik mijn half opgegeten broodje op mijn bord en loop snel naar boven om me om te kleden. Nu ik weet dat we Sanne kunnen vinden wil ik haar ook zo snel mogelijk weer in mijn armen sluiten. Ze zit daar nu alweer anderhalve dag, en dat is anderhalve dag teveel. 


The most inportant thing in her life (NL)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu