The most inportant thing in her life (NL)

Hoofdstuk 23

Eva pov

'Laten we nou maar gaan,' zucht ik. Wolfs, Elena en ik stappen in de auto van Wolfs en rijden naar de plek waar we heen moeten. Naar Sanne. Het AT volgt ons met loeiende sirenes. Wij zetten de sirene ook aan en rijden nog harder naar het huis toe waar Sanne zich mogelijk bevind.

'We zijn er,' zegt Wolfs en precies op het moment dat hij de auto stopt stap ik uit de auto en wacht daar ongeduldig. Wolfs en Elena stappen ook uit.

'Kunnen we naar binnen?' vraag ik ongeduldig aan Jim, één van de mannen van het AT. Hij knikt.

'Wij gaan eerst naar binnen en dan komen jullie pas,' zegt hij met een strenge ondertoon in zijn stem. Ik knik ongeduldig. Na 10 minuten gaat het AT naar binnen en niet veel later volgen Wolfs, Elena en ik.

'Sanne?!' roep ik hard door het huis heen. Ik houd mijn pistool voor me uitgestoken. Een zacht gesnik komt uit een gesloten deur. Wolfs trapt de deur open en inderdaad daar ligt Sanne, met Alex bovenop haar. Wolfs bedenkt zich geen moment en schiet Alex in zijn been. Kermend van de pijn valt Alex op de grond. Wolfs doet hem handboeien om en ik ren direct naar Sanne toe. 

'Mag ik?' vraag ik heel zacht omdat ik weet dat ze bang is. Doodsbang. Ze knikt en voorzichtig haal ik de tape van haar mond af. Ik maak haar bloedende handen en enkels voorzichtig los en sla dan mijn armen om haar heen. Nog geen seconde later voel ik Sanne's armen om mijn middel. Ze begint zachtjes te huilen en ik druk haar nog dichter tegen me aan. Ondertussen zie ik dat Elena zich om een vrouw van ongeveer haar leeftijd ontfermd. Ik wrijf zachtjes over Sanne's rug om haar gerust te stellen. Haar hele lichaam trilt en ik kan voelen dat haar voorhoofd gloeiendheet is. Ik weet wat die klootzak met haar heeft gedaan...

Elena pov

'Sarah?' vraag ik heel zacht aan de vrouw die hier ook opgesloten zat. Ik herken haar ergens van... Maar waarvan? Ik zou het echt niet weten.

'Ben jij dat Elena?' vraagt Sarah heel zacht. Voorzichtig maak ik haar handen en enkels los. Het valt me op dat Sarah lijkbleek en hartstikke mager is. Ik zucht. 

'Ja...' Ik sla mijn armen om Sarah heen. 

Ik heb mijn zus weer terug...