The most inportant thing in her life (NL)

Hoofdstuk 11

Eva pov

'Wolfs, ik heb misschien iets,' zeg ik. Ik heb Ilse's naam ingetikt bij vermiste kinderen en heb haar gevonden. De foto wees erop dat het de Ilse is die hier nu rondloopt. Ik kijk even om en zie dat Esmee met Ilse aan het spelen is. Esmee is onze jongste collega, en hartstikke aardig. Sanne is aan het tekenen. De band tussen Esmee en Ilse is gegroeid sinds Ilse een week bij mij is. 'Wat is er dan?' vraagt Wolfs. Ik laat hem de foto van Ilse met haar achternaam erbij zien. Ilse van Rooy, heet ze. Wolfs glimlacht en kijkt achter hem. 'Zou Esmee het weten? Zou Ilse familie van Esmee zijn?' vraagt hij. 'Het zou kunnen... Esmee vertelde een keer aan mij dat ze een dochter had, maar dat het meisje op haar 2e verjaardag plotseling verdween. Dat is nu 4 jaar geleden,' leg ik uit. 'We kunnen het aan Esmee vragen,' zegt Wolfs. Ik knik. 

Na een uur is het pauze. Wolfs en ik hebben besloten het in de pauze aan Esmee te vragen. 'Esmee, ik wil je wat vragen,' zeg ik als ik even alleen ben met Esmee. We zijn een stukje gaan lopen, aangezien we toch even moesten wachten op ons middageten. 'Wat is er dan?' Esmee kijkt mij vragend aan. 'Je hebt toch verteld dat je dochter op haar 2e verjaardag plotseling verdween?' Esmee knikt langzaam. 'Wolfs en ik moesten van Mechels onderzoeken wie Ilse's echte ouders zijn... Ik heb haar echte moeder gevonden.' Ik zie dat Esmee schrikt. Ze krijgt tranen in haar ogen. 'Wie is haar moeder?' Ik voel dat Esmee ook moeite heeft om Ilse bij een vreemde achter te laten. Maar als het echt zo is, dat Esmee de moeder is van Ilse, dan hoeft Ilse niet naar een vreemde toe en is ze alsnog dichtbij Sanne. 'Ze heeft jouw achternaam. Volgens mij is ze jou dochter,' leg ik uit. 'Mijn dochter heette inderdaad ook Ilse, maar... Het lijkt me onlogisch dat ik Ilse's moeder ben.' Esmee kijkt een andere kant op. 'Ik weet het zeker. Jullie band is in een week sterk gegroeid. Ik weet zeker dat jij Ilse's moeder bent.'