The most inportant thing in her life (NL)

Hoofdstuk 27

Eva pov

Een week later mag Sanne naar huis. Iedere dag ben ik bij haar gebleven, niet van plan haar weer in de steek te laten. Gisteren heb ik haar vertelt dat Sarah onze moeder is. Ze reageerde bang, geschrokken, maar uiteindelijk begreep ze het. Ze heeft Sarah leren vertrouwen toen ze met haar gevangen zat bij Alex en Jake.

'Kom je mee naar huis, lieverd?' Vanochtend is het infuus uit Sanne's hand gehaald en heeft een zuster ons vertelt dat Sanne naar huis toe mag vandaag.

'Ja,' glimlacht Sanne. Ik glimlach naar haar en help haar uit bed. Ze pakt mijn hand vast en we lopen naar de kamer van Sarah, die naast de kamer van Sanne is. Sarah mag nog niet naar huis, want daar is ze te zwak voor. Ik heb met Sanne afgesproken dat we Sarah nog wel op gaan zoeken totdat ze naar huis mag. 

'Mam,' begroet ik Sarah en geef haar een knuffel.

'Hey,' glimlacht ze zwak en ik ga op de stoel zitten die naast het bed van Sarah staat.

'Hoe gaat het nou met je, mam?' vraag ik zacht en Sanne loopt naar mij toe en gaat op mijn schoot zitten. Ik sla mijn armen om haar heen en trek haar dicht tegen me aan.

'Het gaat iets beter,' antwoord Sarah zacht en ze glimlacht naar mij en Sanne. Sanne kijkt even bang een andere kant op maar kijkt Sarah dan weer aan. Ze glimlacht lief. Ik druk een kus op Sanne's haren en glimlach. 

Met haar komt het wel goed.

Met ons komt het wel goed. 

---------------------------------

Einde. 

Wat vonden jullie van dit boek?

Ik ben er nog niet over uit of ik een deel 6 van deze serie ga schrijven, maar laat ideeën achter in de reacties als je ideeën hebt!