Hoofdstuk 24

131 11 2
                                    

Eva pov

Na 10 minuten is Sanne eindelijk gestopt met huilen en kijkt ze mij pas aan. Ik glimlach en druk een voorzichtige kus op haar haren. Ze kijkt mij lief aan en legt haar hoofd weer tegen mijn borst aan.

'Eef? Gaan we naar huis?' vraagt Wolfs die weer terug komt lopen. Hij heeft Alex waarschijnlijk afgeleverd aan de mensen van het AT.

'Ja we gaan.' Ik til Sanne op. Direct slaat ze haar armen om mijn nek heen. Ik glimlach en druk haar dicht tegen me aan.

'Komen jullie ook, Elena?' kijk ik Elena vragend aan. Ze is druk aan het praten met Sarah. 

'Ja we komen.' Elena glimlacht en helpt de vrouw met opstaan. Ik zie dat Sarah trillend op haar benen staat en Elena slaat direct haar armen om Sarah heen. Ik kijk haar verbaasd aan, maar loop dan voor hun uit naar buiten. Eenmaal buiten knijpt Sanne haar ogen dicht bij het zien van de felle zon. Ik aai haar zachtjes over haar haren en druk nog een kus op haar voorhoofd. 

Sanne en Sarah worden onderzocht in de ambulance. Zwijgend sta ik voor de ambulance te kijken naar Sanne. Dichterbij dan dit mocht ik niet komen, eigenlijk mocht ik er niet eens bij zijn. 

'Ik wil ze voor de zekerheid wel meenemen naar het ziekenhuis,' zegt Amy, de zuster die Sanne heeft onderzocht. Ik knik en wenk Elena. 

'Wat is er?' vraagt ze.

'Sanne en Sarah moeten mee naar het ziekenhuis voor controle. Zo kunnen we er ook achter komen wie familie is van Sarah,' antwoord ik. Elena kijkt naar Sarah en glimlacht.

'Ze is mijn zus... Degene waarover ik je al had verteld...' 

The most inportant thing in her life (NL)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu