TAKİPÇİ

24. Evre

   24. Evre - Kalıcı Misafir!

 Erkeklerle ilgili çok çok çok önemli bir bilgiyle karşınızdayım. Kendilerini ne kadar dokunulmaz, cesur ve akıllı sansalar da her zaman içlerinde kedi kadar korkak ve masum ruhlar yattığını az kız bilir. Bazıları kendini seçilmiş sanabilir. Örneğin bu bölümde göreceğiniz Ryan. Odanın kapısını bile bile kapatmadığını en masum haliyle söylese de bir gün burnunun uzayacağına eminim.

  (...)

 Tuvalet borularının geçtiği ve bir penceresi bile olmayan bu bodrum katını hapishaneye benzetmenin doğru bir kavram olacağını düşünüyorum. Özellikle içerden açılmayan bir odada tanısı konulmamış bir sapıkla kaldıysanız. Yine de sakinim demeyi o kadar isterdim ki. Şuan için pompalanan kanımdan beynimdeki hücrelere kadar hepsi coşmuş durumda. Hem eski sevgili, hem sapık. Bu nasıl bir denklemdir, Tanrım? Göğüslerimi şişirecek kadar büyük bir nefes aldım ve yavaşça Ryan 'a döndüm. Pislik herif bilerek kapatmıştı bu kapıyı yoksa derdi ne ki duvara yaslanmış eski kapıyla?

 '' Şimdi sen bu kapının içeriden açılmadığını bilmeyerek kapattın değil mi? '' dedim düz bir sesle.

 Ryan yüzüne öyle bir ifade yerleştirdi ki gören sanki yanlış bir cevap verse öldüreceğim sanır. Öldürmek istemediğimden de değil yani.

 '' Evet. Yemin ederim ki bilmiyordum. Derdim ne benim değil mi? '' dedi ve bana doğru yaklaştı.

 Gözlerimi büyüttüm ve azarlar gibi konuştum.

 '' Uzak dur benden beyinsiz özürlü. Bana bak, öyle bir tekme atarım ki bir daha hiç bir kızla yatamazsın. Aslında bu iyi olurdu değil mi? ''

 Ryan güldü ve çekici olduğunu düşünerek aptalca cevap verdi.

 '' Beni hala seviyorsun değil mi? Bahçe de beni kıskandırmak için öpüşüyorsun. Anlamadığımı sandın değil mi? ''

 A-ha. Ryan 'a bak resmen ona aşık olduğumu ima etti.

 '' Evet, seni seviyorum. Şimdi 2 metre uzağıma git! '' dedim en alaycı halimle ve kapıya sertçe vurup bağırdım.

 Ryan 'ın kol saatine göre 30 dakikadır buradaydık. Teneffüs zilinin çaldığına emindim. Ben kapının yanındaki duvara yaslanmış yere bakarken Ryan ise kurnaz bir şekilde testin cevap anahtarını ezberlemeye çalışıyordu. Aptal işte!

 Kapının oynamasıyla oturduğum yerden kalktım ve gelene baktım. Ne bileyim David, Kayla veya beklerken tahmin edin kim gelmiş? Rose gülümseyerek elindeki anahtarı salladı ve gülerek konuştu.

 '' Görüyorsun değil mi Jessie? Sen benim sevgilimi çalmış olmana rağmen ben seni bu odadan kurtardım. Ne kadar da yardımseverim. '' dedi Rose.

 Rüzgarın etkisiyle kapanan kapıya gözlerim kaydı ve Rose, küfürlerimi tekrar savurdum.

 '' Bir o kadar da aptalsın! '' dedim ve kapanan kapıyı açmayı denedim. Açılmıyordu tabii ki. Elindeki anahtarla açmayı bir kez daha denediğimde de açılmamıştı. Of. Ne harika bir odada harika kişilerle mahsur kalmıştım değil mi? David 'in eski sevgilisi, benim eski sevgilim ve Ben! Acaba burada kalmak için nasıl bir suç işlemiştim? Sinirle Rose döndüm ve anahtarı ona doğru attım.

 '' Aferin geri zekalı şimdi nasıl çıkacağız? '' dedim tüm sinirimle.

 Rose emin bir şekilde cevap verdi. Ayrıca çenesini de diklenir gibi kaldırmıştı.