TAKİPÇİ

17. Evre

   17. Evre - Maymun Suratlının doğum günü mü? Peh.

 17. Evreye geldik ama bir David 'i ayartamadın dediğinizi duyuyor gibiyim. Bende sizinle aynı şeyi düşünüyorum ama az kaldığını bilmenizi isterim. David eninde sonunda dayanamayıp bana duygularını itiraf edecek. Tabii o maymun suratlı kızdan kurtulabilirse!

   (...)

 İlk defa bir cuma günüm bu kadar berbat gidiyordu. Aslında okul berbat gidiyordu. David ile koridordaki konuşmamızdan sonra bir kere bile göz göze gelmemiştik. Jason sayesinde bir öpücükle ünümü tavana da vurdurmuştum. Ama sorun şu ki Jason dıştan göründüğü gibi cool biri değildi. Çok sıkıcı biriydi ve öğle arasında bile yapışmıştı. Gören çıktığımızı sanıyordu artık. Yemek masamıza da oturunca ben çileden çıkmıştım ama belli etmemek zorundaydım. Yemeğimi hızlı bir şekilde bitirdim ve hava alacağımı söyleyip bizimkilere veda ederek yemekhaneden çıktım. Huzur bulacağım tek yerin bahçe olacağını düşünerek dışarı çıktım ve eski okuluma doğru baktım. Bir ara oradan buraya bakıyordum hayranlıkla. Hayran bırakan tek şeyin David olduğunu çok geçmeden anlamıştım en azından. "Huzur  " diye mırıldanarak gözlerimi kapadım ve güneşi hissetmek için kafamı arkaya doğru yatırdım.

 '' İsimlerimizin baş harfleri aynı ne güzel değil mi Jessie? '' dedi biri.

 Gözlerimi açtım ve yanımda oturan ve suratında komik bir sırıtış olan Jason 'a baktım. Bir daha birini tanımadan kahve için bile olsa öpmeyecektim. Kesinlikle!

 Ağzımda ki sakızı sıkıntıdan patlayarak uzattım ve kafamı evet dercesine salladım.

 '' Evet, ne tesadüf. '' dedim daha sonradan gözlerimi devirerek.

 Sonra aklıma takılan soruyu birden ağzımdan kaçırıverdim.

 '' Jason sence ben nasıl bir kızım? '' dediğime şaşırsam da cevabını yüzüne bakarak beklemeye başladım.

 Jason sorum karşısında bir an telaşlandı ve gözlüklerini çıkarıp elinde oynatarak tutmaya başladı. İfadesi o kadar garipti ki ne diyeceğini bilmiyordu. Bende salaklıktı daha 4 saat önce tanıdığım birine nasıl biri olduğumu soruyordum. Gülerek önüme döndüm ve,

 '' Boş ver en iyisi. '' dedim.

 '' Hayır. Seni anlatıyorum iyi dinle. Bak çok güzel bir kızsın fazlasıyla, biraz boyun kısa ama olsun. – '' dedi gülerek. Koluna doğru bir yumruk attım ve bende güldüm.

 '' Sonra sinirlisin, komiksin. Ama kafan hep başka yerde. '' diye bitirdi cümlesini Jason.

 Kafamın nerede olduğunu söyleyemezdim. Aslında söylesem ne olurdu ki? Rose bana saldırır, David beni kurtarırdı! Aman tanrım! Sonunda cevabı bulmuştum. Fikir geldiği an öyle sevinmiştim ki bir an çığlık atıverdim. Çığlığımla bir an herkes buraya bakınca ne yapacağımı bilemedim ve Jason 'un boynuna sarıldım. Jason da güldü ve sırtıma elime koydu.

 '' Sen harikasın ya bana öyle bir fikir verdin ki! '' dedim geri çekilirken.

 Jason güldü ve burnuma dokundu.

 '' Biliyorum. İlk günden ilham perin oldum değil mi? '' dedi sevinçle.

 Yüzümdeki sevinç Jason 'un konuşmasıyla yavaş yavaş sönmüştü. Fikri bulmuştuk ta ben şimdi kalkıp David 'le koridorda öpüştük desem kimse bana inanmazdı ki! Bunu David 'in kulübünde olan kızların yarısı zaten psikopat gibi söylüyordu. Ayağa kalkacaktım ki suratsız David ve Rose 'un buraya geldiklerini görünce durdum. Rose sevinçle zıpladı ve elime kırmızı-siyah renk desenleri olan bir davetiye bıraktı. Davetiye de göz gezdirirken Rose da açıklamasını yapmıştı.