Dream(Z.m & h.s)

Κεφάλαιο 29

Z a y n

"E.. E.. Emma;" τραυλίζω μόλις αντικρίζω το κορίτσι που πεθύμησα πιο πολύ από όλους να σηκώνεται από το έδαφος. Φαίνεται και εκείνη το ίδιο έκπληκτη. "Zayn; Τι κάνεις εδώ;" με κοιτάει με απορία στα πανέμορφα μάτια της, ενώ παρατηρώ πόσο όμορφη είναι. Από πάνω μέχρι κάτω. Σαν άγγελος. Φυσικά όμως ντρέπομαι να της το πω. "Βγήκα με την Chloe, που ήρθε από την Νέα Υόρκη. Το ήθελε πολύ." απαντώ αυθόρμητα, ενώ η κόρη της νονάς μου έρχεται δίπλα μου, αλλά το μετανιώνω. Μπορεί να υποθέσει τα χειρότερα.

"Γεια, είμαι η Chloe, χάρηκα για γην γνωριμία Emma." της συστήνεται εκείνη, απλώνοντας της το χέρι, καθώς τα μάτια της Emma είναι έτοιμα να πεταχτούν έξω. Τώρα θα νομίζει ότι είναι το κορίτσι μου, αλλά δε με νοιάζει. Ας την βασανίσω λίγο, αφού το έκανε και εκείνη. Μόνο αυτή δηλαδή μπορεί να με ταλαιπωρεί;

"Χα.. Χα.. Χάρηκα. Αλλά πως ξέρεις το όνομα μου;" λέει διστακτικά η Emma και κουνάει το χέρι της με εκείνο της Chloe. "Ο Zayn μου έχει πει πολλά για εσένα. Σε έχει σε μεγάλη εκτίμηση." απαντά με ένα μεγάλο χαμόγελο και την σκουντώ ελαφριά, χωρίς να το καταλάβει η Emma. Τώρα θα καταλάβει ότι δεν πρόκειται για την κοπέλα μου, αφού κανείς δεν μιλάει στις νυν για τις πρώην. Είναι κανόνας. Αν υποθέσουμε ότι τώρα τα έχω με την Chloe και πριν με την Emma, γιατί ήμασταν ένα βήμα πριν τα φτιάξουμε.

Εκτός αυτού, δεν έπρεπε να μάθει ότι την νοιάζομαι και την σκέφτομαι ακόμα. Πρέπει να νομίζει ότι την ξεπέρασα. Εκτός και αν θεωρούσε ήδη ότι δεν την ξεπέρασα. Αλλά τα σημάδια μου έδειξαν το αντίθετο, οπότε.. Η Emma μετά την αποκαλύψη της Chloe χαμογελάει αχνά, δίχως να ξέρει τι να πει. Μάλλον θα αναρωτιέται γιατί έχω μιλήσει στην Chloe για εκείνη ή πως και την εκτιμώ ακόμα. Σκατά. Αλλά είναι ανώφελο να προσπαθήσω να διορθώσω αυτήν τη χαζομάρα. Ο,τι έγινε έγινε.

"Εσύ Emma πως και από εδώ;" αλλάζω βιαστικά το θέμα της συζήτησης, για να την κάνω να ξεχάσει τι έγινε μόλις τώρα. "Έμ.. Ήρθα με κάτι φίλους.. Και τώρα πάω να τους βρω.." μου απευθύνεται με το βλέμμα της στραμμένο αλλού και καταλαβαίνω ότι λέει ψέματα. Πάντα όταν ψεύδεται, το κάνει αυτό. Την ξέρω τόσο καλά για να μου κρυφτεί.. Θα μάθω την αλήθεια, θέλει δε θέλει.

"Εδώ είσαι μωρό μου; Σε έψαχνα σε όλο το πάρκο." η γνωστή φωνή του εχθρού μου ακούγεται, καθώς τον εντοπίζω να τοποθετεί τα χέρια του γύρω από την μέση της Emma και να την φιλάει με πάθος στο λαιμό. Αμέσως χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου και νοιώθω έντονα μια ζάλη να κυριαρχεί το σώμα μου. Ώστε για αυτό δεν έλεγε την αλήθεια. Για να μην ανακαλύψω ότι ήρθε με τον Harry.. Μα πως τολμάει να την αγκαλιάζει, να την φιλάει στο λαιμό και να την αποκαλεί μωρό του; Σε παρακαλώ Θεέ μου, ας μην είναι μαζί, αλλιώς θα πεθάνω τούτη τη στιγμή.