Dream(Z.m & h.s)

Κεφάλαιο 18

Emma's POV

Η κηδεία κύλησε αργά και συναισθηματικά. Στεκόμουν δίπλα στον Zayn και την Phoebe στην πρώτη σειρά, ενώ οι συγγενείς βρίσκονταν δίπλα μας, οι οποίοι δεν έπαψαν να μοιρολογούν. Ο Zayn είχε το χέρι του γύρω από την μέση μου και εγώ το κεφάλι μου ακουμπισμένο στον ώμο του. Η Phoebe με κρατούσε σφιχτά από το χέρι, δίνοντας μου δύναμη. Ένοιωθα τόσο καλά, με αυτά τα δύο πρόσωπα δίπλα μου. Η υποστήριξη τους ήταν τεράστια.

Κατά την διάρκεια της τελετής δάκρυσα μερικές φορές, αλλά χωρίς να ξεσπάσω σε κλάματα. Στο τέλος, όλοι μου ευχήθηκαν συλλυπητήρια και τώρα κατευθύνονται προς το σπίτι μου, όπου θα κεράσουμε γλυκό και καφέ. "Νομίζω πως χρειάζομαι λίγο περπάτημα και να εισπνεύσω καθαρό αέρα. Σε πειράζει να φύγω με τα πόδια;" ρωτάω την Phoebe. "Φυσικά και να πας με τα πόδια. Πιστεύω πως θα σου κάνει καλό, μετά από τόσες ώρες κλεισμένη στο σπίτι." μου χαμογελάει και συνεχίζει.

"Όσο για το σερβίρισμα, μην ανησυχείς, θα το αναλάβω εγώ. Εσύ πάρε το χρόνο σου." με ενθαρρύνει και την αγκαλιάζω σφιχτά, ευχαριστώντας την. Περπατάει εως το αμάξι που βρίσκεται ο Christian με την Angie και τις δίδυμες υπηρέτριες. Με χαιρετάει, πριν μπει στο αμάξι και κάνω το ίδιο. "Να έρθω μαζί σου;" με ρωτάει ο Zayn και γνέφω καταφατικά. "Φυσικά." του απαντάω χαμογελαστή και αφήνουμε πίσω μας την εκκλησία.

Όλα τα άτομα έχουν φύγει, όπως και τα αμάξια. Είμαστε μόνο εμείς οι δύο, που περπατάμε ο ένας δίπλα στον άλλον, δίχως να λέμε τίποτα. Ο ήλιος βγήκε επιτέλους ανάμεσα από τα σύννεφα και οι ακτίνες του με ζεσταίνουν ευγενικά. Δυστυχώς βασιλεύει και σκέφτομαι πως δεν θα μείνει εκεί για πολύ ακόμα. Πόση ανάγκη είχα τώρα αυτήν την ζεστασιά.. "Σε ευχαριστώ και πάλι που ήρθες." διακόπτω μετά από λίγο την σιωπή μεταξύ μας και μου δίνει ένα φωτεινό χαμόγελο, λαμπρό σαν τον ήλιο.

"Δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς. Έκανα αυτό που θεώρησα σωστό. Να σου συμπαρασταθώ σε αυτή τη δύσκολη στιγμή." μου πιάνει το χέρι και ανατριχιάζω στο άγγιγμα του. Είναι τόσο απαλό και άγριο ταυτόχρονα. Το λατρεύω. "Είμαι τόσο χαρούμενη που σε έχω. Αν δεν ήσουν και εσύ.. " ψιθυρίζω και φέρνει το δάχτυλο του άλλου του χεριού στο στόμα μου, λέγοντας μου να σωπάσω.

Κοκκινίζω, καθώς έρχεται πιο κοντά μου και το δάχτυλο του χαιδεύει τα χείλη μου. Με κοιτάει κατάματα και λιώνω από τα σαγηνευτικά μελί του μάτια. Το αεράκι περνάει ανάμεσα από το μικρό κενό που μας χωρίζει. Ο Zayn το καλύπτει, ενώνοντας τα σώματα μας και φέρνοντας το χέρι του στο μάγουλο μου. Ο παλμός της καρδιάς μου αυξάνεται επικίνδυνα και θυμάμαι όταν μου το είχε κάνει αυτό ο Harry. Σταμάτα να τον σκέφτεσαι, Emma! Είναι εγωιστής και δεν σου αξίζει. Απόλαυσε αυτό που ζεις τώρα με τον Zayn. Αυτός νοιάζεται για εσένα.