Dream(Z.m & h.s)

Κεφάλαιο 2

Το πρωί που ξυπνάω έχω ένα έντονο προαίσθημα για την σημερινή μέρα. Δεν θέλω να σκεφτώ την χειρότερη εκδοχή, οπότε ελπίζω να είναι ένα καλό. Πηγαίνω στο μπάνιο για να κάνω ένα γρήγορο ντους και να πλύνω τα δόντια μου. Επιστρέφω πίσω για να ντυθώ και να πάρω την τσάντα με τα βιβλία μου. Αφού κατεβαίνω τις σκάλες καλημερίζω την μαμά μου και την μαγείρισσα, την Angie. Κάθομαι στην τραπεζαρία, όπου με περιμένει ένα μεγαλοπρεπές πρωινό.

Πιάνω ένα γεμιστό κρουασάν με σοκολάτα και αρχίζω να τρώω βιαστικά. Έχω να φάω από χθές το μεσημέρι και η κοιλιά μου διαμαρτύρεται για αυτό. Φυσικά η μαμά μου ως συνήθως με μαλώνει. "Μην τρως τόσο απρόσεχτα παιδί μου, δεν είναι σωστό. Θα λερωθούν τα ρούχα και το πρόσωπο σου," Δεν απαντάω απλώς κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου. Μόλις τελειώνω το κρουασάν σκουπίζω το πρόσωπο μου από τη σοκολάτα και φέρνω μπροστά μου μια κούπα καφέ. Δεν της αρέσει που πίνω καφέ καθημερινά γιατί θεωρεί ότι δεν μου κάνει καλό. Παρόλα αυτά δεν λέει τίποτα και με ρωτάει για τα σημερινά μου σχέδια.  

"Σκέφτομαι να κάνω μια βόλτα," της απαντάω κάι πίνω άλλη μια γουλιά από τον καφέ μου.
"Πολύ ωραία, με ποιον; " με ρωτάει με ενδιαφέρον και έκπληξη ταυτόχρονα.
"Την Phoebe και κάποιους φίλους από το σχολείο," της απαντώ θέλοντας να μην αναφέρω ότι είναι αγόρια και δεν τα γνωρίζω.
" Χαίρομαι για σένα, να προσέχεις και να περάσεις καλά," μου λέει και κατευθύνεται προς τη κρεβατοκάμαρα. Σηκώνομαι από το τραπέζι και χαίρομαι που δεν έκανε κάποιο σχόλιο για τα ρούχα που επέλεξα να φορέσω ή το χτένισμα μου. Συνήθως το κάνει και με νευριάζει. Παίρνω τη τσάντα μου και βγαίνω από το σπίτι, ενώ η μαμά μου με αποχαιρετάει.

Το αυτοκίνητο και ο σοφέρ με περιμένουν ήδη πίσω από την αυλή. Καλημερίζω τον Christian, καθώς μπαίνω μέσα και εκείνος ανταποδίδει. Βάζω τη τσάντα μου στο πίσω κάθισμα και βολεύομαι στο μπροστινό. Η διαδρομή δεν κρατάει πολύ. Όταν φτάνουμε έξω από το ιδιωτικό λύκειο παίρνω την τσάντα μου και κατευθύνομαι όσο πιο γρήγορα μπορώ στην είσοδο. Βιάζομαι να βρω την φίλη μου για να μου πει λεπτομέρειες για το θέμα που συζητούσαμε χθες το βράδυ από το τηλέφωνο. Το κουδούνι πρόκειται να χτυπήσει σε πέντε λεπτα, οπότε δεν έχω πολύ χρόνο. Εκτός αυτού το σχολείο είναι τεράστιο. Έχει τέσσερις ορόφους και μακριούς διαδρόμους. Επίσης ένα προαύλιο και δύο μεγάλες αυλές. Μία για τη γυμναστική και την άλλη για το διάλειμμα.

Καθώς ψάχνω στους διαδρόμους το κουδούνι χτυπά και το σχολείο μαζεύεται στο προαύλιο. Ακολουθώ το πλήθος και προσπαθώ να εντοπίσω την Phoebe. Άδικος κόπος. Ο λυκειάρχης μας μιλάει για τα προγράμματα που θα πραγματοποιηθούν. Περιβαλλοντικά, τέχνες, σπορ, χοροί και πολλά άλλα. Τώρα το μόνο που δε με ενδιαφέρει είναι σε τι πρόγραμμα θα συμμετάσχω. Μετά από πέντε ατέλειωτα λεπτά ομιλίας ο λυκειάρχης μας αφήνει να ανέβουμε στις τάξεις μας. Δυστυχώς θα πρέπει να περιμένω μέχρι το διάλειμμα για να της μιλήσω. 

Πρώτη ώρα έχω Γαλλικά. Ο κύριος Thomas είναι αρκετά συμπαθητικός και δεν μας βάζει πολλά για το σπίτι. Ενώ μπαίνουμε μέσα στην τάξη, κάθομαι στην συνηθισμένη μου θέση, στην πρώτη σειρά στο κέντρο. Το γεγονός ότι τα θρανία είναι μονά  με βολεύει πολύ, επειδή στο γυμνάσιο που δεν ήταν, όλο και κάποιος θα με αντέγραφε ή θα με ενοχλούσε. Στο λύκειο όμως έχω την ησυχία μου. Ο καθηγητής κάθεται στην έδρα και μας καλημερίζει. Βγάζουμε τα βιβλία και εκείνη την ώρα ακούμε ένα χτύπημα στην πόρτα. Ο κύριος Thomas απαντάει με ένα "Ναι," και αντικρίζω τον λυκειάρχη με ένα άγνωστο αγόρι γύρω στην ηλικία μου να στέκεται δίπλα του. Είναι στο ίδιο ύψος με εκείνον, αδύνατος, με μαύρα μαλλιά και καφέ μάτια. Μελαχρινός και ντυμένος με πολύ απλά ρούχα. Ένα άσπρο κοντομάνικο μπλουζάκι, ένα σκουρόχρωμο τζιν και άσπρα αθλητικά.

Ο λυκειάρχης μας τον συστήνει ως Zayn Malik και μας λέει ότι θα είναι ο νέος μας συμμαθητής. Όλα τα κορίτσια στην τάξη ενθουσιάζονται, καθώς τον θεωρούν πολύ όμορφο, παρόλο που ξέρω ότι από μέσα τους τον βρίζουν για τα άθλια του ρούχα.  Ο καθηγητής του χαμογελάει και του λέει να κάτσει σε ένα από τα άδεια θρανία. Εκείνος, ανέκφραστος, κάθεται στο άδειο θρανίο από πίσω  μου. Φαντάζομαι τα κορίτσια να απογοητεύονται που δεν έκατσε κοντά σε εκείνες. Παρόλα αυτά δεν μπορώ να πω πως μου αρέσει που έκατσε κοντά σε μένα.

Ο λυκειάρχης φεύγει  και ο κύριος Thomas συνεχίζει το μάθημα, μιλώντας μας για τους χρόνους των ρημάτων. Το μάθημα τελειώνει και όλοι βγαίνουν έξω από την τάξη. Καθώς ψάχνω στον διάδρομο τα ξανθά μαλλιά της φίλης μου ακούω κάποιον πίσω μου να με φωνάζει. Ή φωνή είναι άγνωστη. 

Ψηφίστε και σχολιάστε κάτω, τα περιμένω πως και πως! :)