Dream(Z.m & h.s)

Κεφάλαιο 12

Harry's POV

Δεν μπορώ να πιστέψω πόσο βλάκα κολλητό έχω. Έδιωξε το μοναδικό κορίτσι που μου αρέσει. Του το είχα πει κιόλας πως νιώθω διαφορετικά για εκείνη, σε σχέση με τα παλιότερα κορίτσια μου, που κάναμε μόνο φάση. Το ξέρω πως είναι αγενής και αναίσθητος τις περισσότερες φορές, σαν εμένα, αλλά αυτή την φορά το παρατράβηξε. Καθόμαστε ακόμα στο κιόσκι, αλλά τα εκνευριστικά κορίτσια που γέλαγαν σαν χαζά πριν, έφυγαν. Δεν είχαν κανένα δικαίωμα να πληγώσουν με τέτοιο τρόπο την αγάπη μου. Όσο για τον Louis, θα τον κανονίσω σε λίγο.

Το κουδούνι έχει χτυπήσει εδώ και ένα τέταρτο, αλλά εγώ μπαίνω στην τάξη μόνο στις ώρες που με ενδιαφέρουν. Δηλαδή μουσική, αγγλικά, μαθηματικά, καλλιτεχνικά και γυμναστική. Αυτήν την ώρα έχω χημεία. Γιατί να υπάρχει τέτοιο μάθημα; Ποιος ο λόγος να μαθαίνουμε για τα κύτταρα, τα μόρια και οτιδήποτε παρόμοιο; Θα περιμένω να τελειώσει το μάθημα και να χτυπήσει το κουδούνι, για να μιλήσω στην Emma και να της εξηγήσω. Μπορεί να με αγνοήσει, και με το δίκιο της, αλλά θα προσπαθήσω.

"Τι σκέφτεσαι, φίλε;" η φωνή του Niall με βγάζει από τις θλιβερές σκέψεις μου. Όλοι οι φίλοι μου είναι στην τάξη μου. Έτσι είμαστε όλη την ώρα μαζί. Κάνουν το ίδιο με εμένα. Μπαίνουν στην τάξη μόνο για τα μαθήματα που μπαίνω και εγώ. Στο διάλειμμα συχνάζουμε πάντα εδώ και πηγαινοερχόμαστε μαζί στο σχολείο, μιας και μένουμε κοντά ο ένας στον άλλον. "Πόσο βλαμμένο κολλητό έχω." φωνάζω θυμωμένα μετά από ώρα, κοιτώντας τον Louis.

"Φίλε, πως κάνεις έτσι για μια γκόμενα;" λέει αδιάφορα. Η αναισθησία του με φθάνει στα όρια μερικές φορές. "Δεν είναι απλά μια γκόμενα! Σας είπα πως νιώθω για εκείνη και εσύ της μίλησες απαίσια," αναφωνώ εκνευρισμένος και εκείνος δεν δείχνει να νοιάζεται. "Αφού είναι αχώνευτη. Ήθελες να προσποιηθώ ότι την συμπαθώ;" με ειρωνεύεται, βγάζοντας με έξω από τα ρούχα μου. Σηκώνομαι από το παγκάκι και πηγαίνω προς το μέρος του.

Δε με νοιάζει που είναι κολλητός μου, θα του δείξω εγώ. Η γροθιά μου συνθλίβει το πρόσωπο του και το σώμα του πέφτει πάνω στο κρύο τσιμέντο. Τα παιδιά παραπέρα αναφωνούν από έκπληξη και με απομακρύνουν από το θύμα μου. "Τι στο διάολο, Styles;" φωνάζει ο Louis και ο Liam τον βοηθάει να σηκωθεί. "Δεν είναι και ανάπηρος!! Μπορεί να σηκωθεί μόνος του!" θέλω να πω για να του σπάσω τα νεύρα, αλλά δεν το κάνω. Το μάγουλο του όμως έχει μελανιάσει και από την μύτη του τρέχει αίμα. Η αλήθεια είναι ότι το ευχαριστήθηκα, παρόλο που είμαστε φίλοι από δέκα χρονών. Ίσως φταίει το γεγονός που αποκάλεσε αχώνευτη την Emma, ενώ δεν την ξέρει καν. Επίσης δεν τον ένοιαξε καθόλου που πλήγωσε εκείνη, αλλά και εμένα.