Drowning Boy. ||Dutch

- H21 'Raap mij op want ik smelt'-

Ik kijk voor mij uit. Op de achtergrond hoor je hier en daar een knal, Nieuwjaar komt weer om de hoek ook al mag het dan nog maar eind oktober zijn, dat maakt mensen toch niets uit. Je bent mijn (oer) knal xL. Het is 's avonds laat, waarschijnlijk is dit weer een dronken berichtje. Ik staar naar mijn telefoon, nog steeds geen bericht. Van niemand, op Lori na, maar zoals ik al zei is zij waarschijnlijk dronken (voor de zoveelste keer). Stiekem ben ik best jaloers op haar uitgaansleven maar zelf ben ik niet een persoon die lang ik een ruimte kan staan met zwetende mensen, die drankjes laten vallen, over jou heen hangen. Met mensen over het algemeen, ik ben niet sociaal eigenlijk. Dus hoe ik precies met Samuel een gesprek ben gestart, geen idee maar ik ben trots op mezelf. Denk ik terwijl ik mezelf een schouderklopje geef, automatisch.

Stiekem kijk ik nog eens naar mijn hand, stiekem is eigenlijk niet nodig aangezien ik op dit moment toch alleen thuis ben. Na een dag kon ik het niet volhouden en heb ik tóch mijn handen gewassen. Voordat ik mijn handen ging wassen heb ik nog een selfie gemaakt met hoe ik mijn hand kus, die ik op mijn deur ga plakken als herinnering aan die mooie tijd.

Uitgeput kom in aan bij school, ik had de eerste 2 uur uitval wat inhoud dat ik nu aankomt terwijl iedereen pauze heeft. Wat ook duidelijk te zien is, iedereen staat rondom de kantine zenuwachtige met hun geld te zwaaien alsof er een epidemie is uitgebroken. Nu, tosti 1 euro voordat het te laat is! Bedenk ik dramatisch terwijl ik er probeer er langs te komen, wat nog lastig gaat. Het lijkt wel een hele hindernis. 'Pardon, ja ik moet er langs', probeer ik luid te zeggen maar volgens mij is het mislukt. 'Iedereen aan de kant, mevrouw Monet moet erlangs. En als er niemand aan de kant gaat voor de prinses zorg ik er wel voor dat jullie aan de kant gaan'. Nee, nee helaas herken ik de stem. 'Het lukt mij prima', snauw ik richting Mattie terwijl ik nog steeds probeer door de menigte te komen. Snel strijk ik mijn kleding goed voordat ik officieel door de rest van de aula heen loop, ik moet er natuurlijk wel flawless uitzien zoals Lori dat altijd zegt. 'Je ziet er goed uit hoor', schreeuwt Mattie zodat ik het nog nét kan horen. Ik mompel wat in mezelf wat klinkt als Mr.Bean die in een discussie is met Teddy, arme Teddy. 'Heb jij misschien meneer Vogel gezien?'. Ik draai mij langzaam om, net als in een film. 'Dit is de eerste keer dat jij niet naar mij opzoek bent, jammer. Meneer Vogel is in de lerarenkamer als het goed is, net zoals alle andere leraren in de pauze'. Samuel's ogen glanzen terwijl hij mijn richting op kijkt. 'Dit keer niet, maar dat betekent niet dat ik niet aan je denk', zegt hij terwijl hij wegloopt met een knipoog.

Raap mij op want volgens mij begin ik te smelten. Of de vloer moet glad zijn maar dat betwijfel ik aangezien de grond al weken niet schoongemaakt is, volgens mij. Nee, inderdaad ik smelt.

-------*****-------

Ik heb deze week trouwens toetsweek en ben ik jarig olé, mijn sweet 16. Helaas begint die dag de toetsweek ook en moet ik die dag voor het eerst werken, chaos alom. Vandaar dat het een tijdje kan duren voordat er een hoofdstuk online komt, ik kan vooruit schrijven natuurlijk maar dan is er een grote kans dat het een raar, bij elkaar geraapt zooitje is.. Ik wil jullie trouwens enorm bedanken, 300 reads, een prachtig begin voor het nieuwe jaar, olé! *cliché kuchkuch*

Zijn jullie trouwens #teamSamuel of #teamMattie? Laat het mij weten in de reacties