'Gaat alles goed met jou? Je staat er nu al zo'n 4 minuten voor je uit te staren. Er hangt wat kwijl aan jouw lip of zie ik het nu verkeerd? In ieder geval wil ik dat jij nu naar jou les gaat of naar weet ik veel waar, als jij hier maar niet gaat blijven staan', zegt de conciërge terwijl hij mij met walging aankijkt. Ja, ook ik ben een mens, er is niets om van te walgen. Dan beginnen zijn woorden tot mij door te dringen en snel haal ga ik mijn hand over mijn mond waar schijnbaar slijm zat. 'Met mij gaat alles goed hoor meneer, ik denk dat u zichzelf niet verkeerd doet als u eens een onderzoekt doet ofzo want u bent de rare vogel van ons tweeën'.
'Mevrouw Monet, dit is de zoveelste keer dat u te laat in de les bent. Wat is dit keer de reden?', die woorden vliegen mijn kant op zodra ik de klas in ben gelopen. 'Nou meneer, heeft u even. Ik werd van mijn fiets geblazen, toen was de brug open en net wanneer ik dacht dat ik er eindelijk langs kon zag ik een olifant op een fiets dus ik moest wel kijken wat er aan de hand was. Bleek dus dat hij de weg kwijt was dus ik moest hem de weg uitleggen. En toen dacht ik, ik kan meneer Huizen natuurlijk niet in de steek laten. Dus hier ben ik, heel aangekomen, speciaal voor uw les'. Maar ik had eigenlijk wel betere plannen, zoals chocolade eten in mijn bed.
Nadat ik plaats nam op mijn stoel werd ik overladen met vragen. Wij hebben schijnbaar een overhoring vandaag waar ik niets vanaf weet. En gelukkig ben ik niet de enige. Toch zijn er altijd wel van zulke mensen die precies de betekenis weet van een woord. 'Het is Pluto', fluistert Brett mij vanachter in mijn oor. 'Pluto', vertel ik snel zonder na te denken. 'Inderdaad Monet, Pluto was de kleinste planeet van het universum'. Ik knik maar als antwoord omdat ik geen idee wat ik anders had kunnen doen. 'Dank je wel Brett', fluister ik terwijl ik probeer niet op te vallen. 'Geen dank, de volgende keer kun je ook het bord lezen'. Meteen vallen mijn ogen op het bord, waar Pluto in grote letters staat aangegeven. Blijkbaar hadden we het al die tijd al over Pluto dus dat moest het enige antwoord zijn.
'Ik ga alvast ergens zitten hoor', probeer ik nog net te zeggen terwijl ik in een snel wandel tempo naar de tafel loop, in de aula. Ik wed erop dat ik er buitengewoon gek uitzie maar dat maakt mij niets uit want ik heb eindelijk het plekje kunnen veroveren. 'Nor, speciaal voor jou heb ik een broodje met gehakt meegenomen'. Lori staat voor mij uit met gestrekte armen, met in haar hand het wonder der wonderen, een gehakt broodje. 'Speciaal voor mij?', vraag ik terwijl ik het wonder in ontvangst neem. 'Omdat jij zo'n gedoe had met die olifant van je', vertelt zij lachend. 'Ga je mee naar buiten toe, de zon schijnt en het is warmer dan gedacht op deze winterdag'. Lori knikt en loopt meteen al voorop.
'Eleanore wacht. Ik wou je wat vragen!'. Wie is dat nou weer en heeft diegene het tegen mij?
------******------
Sorry voor de late update, heb een toetsweek en weinig inspiratie. School doet gekke dingen met je hoofd, zoals denken bijvoorbeeld. Maar nog 6 hoofdstukken en dan ga ik een voorwoord uploaden van deel 2, ik ben erg benieuwd wat jullie ervan vinden/gaan denken. Ik vraag mij trouwens af of jullie nog leuke aanraders hebt qua boeken het mag jouw eigen boek zijn of van iemand anders!
![](https://img.wattpad.com/cover/53405677-288-k464034.jpg)
JE LEEST
Drowning Boy. ||Dutch
JugendliteraturEleanore 'Nor/Elea' Monet, een simpel meisje die te herkennen is aan haar blonde haren en blauwe ogen, een meisje met tiener struggles, een liefde voor chocolade, huilfilms en haar beste vriendin Lori Stanford die in de wolken is samen met Mick. Ele...