'Meneer geloof het of niet maar volgens mij heb ik net een soort van liefdes verklaring gekregen en ik weet niet of ik eraan toe ben', dramatisch sla ik een hand voor mijn hoofd, zoals in films. 'Hij nam mij net apart voor een gesprek, ik verwachte er niets speciaals van en ik dacht dat hij een grapje maakte zoals altijd eigenlijk. Maar zijn lach verdween en in de plaats daarvan verscheen een serieus gezicht. Ik wist niet zo goed wat ik moest denken en toen begon hij allemaal dingen te vertellen'. Ik haal even diep adem voordat ik verder ga met de lange versie van mijn verhaal. 'Dat ik de schuldige ben vanwege zijn verwarring om mij. Waarschijnlijk kostte het veel moeite voor hem om dit te vertellen en toch wist ik niet, of weet ik eigenlijk niet hoe ik ermee om moet gaan. Zulke jongens kun je eigenlijk nooit echt vertrouwen toch?', mijn blik gaat van de grond naar de ogen van mijn docent, met een frons kijk ik hem aan. 'En over wie hebben wij het precies?'. 'Mattie, Mattie Fay'. Na die woorden begint mijn buik te kriebelen, snel verberg ik mijn handen voor mijn buik, wie weet vliegen de vlinders er in een keer uit. 'Mattie Fay?', verontwaardigt kijk hij mij aan. Ook zo verbaast als dat ik ben en ik geef hem geen ongelijk. 'En voel jij hetzelfde voor hem?'. Dit is een vraag die ik liever had ontweken omdat ik er geen antwoord op weet of misschien omdat ik het antwoord niet onder ogen wil komen. Schouder halend kijk ik hem aan, hopend dat hij misschien het antwoord weet. 'Liefde kan gekke dingen met je doen'. Knikkend stem ik in. 'En gekke dingen kunnen slecht eindigen'. Na mijn woorden richten mijn ogen zich weer naar de grond toe terwijl ik ondertussen luister naar mijn, nog steeds draaiende, muziek. 'Het is aan jouw de keus', na die woorden staat hij op, klopt op mijn schouder en geeft mijn een kleine glimlach. Dan loopt hij weg, weg. Binnen een paar minuten zit ik weer alleen in de aula. Mijn ogen vallen op de klok, het is kwart voor 4 geweest, snel sta ik op en loop ik naar buiten toe. Waar ik Mattie zie zitten, verslagen op een bankje. Even twijfel ik of ik naar hem toe moet lopen maar neem dan toch de beslissing om dat niet te doen en met grote passen loop ik zo snel mogelijk richting mijn fiets.
Snel plug ik mijn oordopjes in en luister ik naar de muziek die verschijnt op mijn beeldscherm, zo heb ik een goede smoes voor als hij mij toch wil gaan tegenhouden. Snel loop ik de hoek om en stap ik op mijn fiets. Het voelt niet goed, verre van. Maar weinig kan ik doen, ik wil hem niet zijn kop gek maken. Na een paar minuten fietsen twijfel ik weer om toch terug te fietsen. Meteen draai ik mijn stuur om en versnel ik mijn tempo, hopend dat hij nog op het bankje zit. Gelukkig werkt het en daar zit hij dan, nog precies hetzelfde. Het lijkt wel een schilderij, steen vast. Voorzichtig leg ik mijn fiets -onnodig- op de grond. En op mijn tenen loop ik naar hem toe ook al heeft het weinig zin. 'Hey sukkel', por ik hem in zijn arm. In slow motion draait hij zich om. 'Eleanore, ik bedoelde het niet op die manier. Of eigenlijk wel. Het was een idiote actie van mij'. Hij slaakt een diepe zucht. Starend naar een paar bomen, waarschijnlijk want die zijn zelfs nu interessanter. Mijn mond zit dicht omdat ik niet weet wat ik moet zeggen. Starend kijk ik naar hoe mijn voeten over de grond gaan en hoe hij stiekem zijn handen in zijn haren verstopt. 'Ik mag je erg graag, ik weet niet hoe jij het doet maar je valt gewoon enorm op in mijn ogen. En het zat mij dwars, het belemmerde mij in mijn doen en laten dus ik moest het wel vertellen. Maar nu heb ik er spijt van'. Zachtjes bijt ik op mijn lip, denkende hoe ik hierop ga reageren. 'Je gaat toch niet ineens met een openingszin komen hé zoals 'Als jij een frikandel was, was jij een frikandel speciaal' ofzo want dan knap ik meteen af'. Hij glimlacht, gelukkig. Het ijs is gebroken al ging het wat stroefjes.
-------******-------
Ohoh schattepatatjes, bedankt voor de 400 reads, I luf you all! <3
Meteen bied ik ook eventjes mijn excuses aan, uploaden duurde langer dan gepland maar het is er hoor, deel 24. En er komt nog een update voor deel 2 aan. Die kunnen jullie vandaag ook verwachten! :)
JE LEEST
Drowning Boy. ||Dutch
Teen FictionEleanore 'Nor/Elea' Monet, een simpel meisje die te herkennen is aan haar blonde haren en blauwe ogen, een meisje met tiener struggles, een liefde voor chocolade, huilfilms en haar beste vriendin Lori Stanford die in de wolken is samen met Mick. Ele...