Drowning Boy. ||Dutch

- H17 Chocolade liefde -

-Lori op de foto-

Voordat ik wegging heb ik hem nog een keer geknuffeld en in zijn oor gefluisterd dat hij mij altijd mag bellen, 's ochtends en 's avonds, onder schooltijd en zelfs wanneer ik eet, en dat is best speciaal. Nu zit ik op de fiets, verstopt in mijn sjaal en met gespleten ogen vanwege de sneeuw die zich mijn richting op blaast. Even kijk ik boos naar boven wat ik beter niet had kunnen doen want op dat moment vliegt er een sneeuwvlokje in mijn oog.

Geërgerd gooi ik mijn tas over de bank. 'Wat is er gebeurd schatje?'. Mijn moeder kijkt de hoek om met poeder op haar gezicht. Even blijf ik haar aankijken. Dan loopt ze de hoek om met een kom vol beslag. Even glimlach ik, mijn moeders kookkunsten zijn slecht. Op dit moment zit er namelijk meer poeder voor beslag op haar gezicht dan in de kom. 'Afgezien van de sneeuw en een onvoldoende voor wiskunde gaat alles goed hoor', antwoord ik sarcastisch. Ze geeft mij een kus op mijn voorhoofd en loopt dan weer richting de keuken. Mijn telefoon begint een dansje te maken op de tafel. Dank je wel xS. Er verschijnt zonder dat ik het door heb een glimlach op mijn gezicht. Ineens begint mijn buik raar te doen, kriebels verzamelen zich in mijn buik. Het liefst wil ik het ontkennen maar mijn hart maakt een sprongetje en mijn buik krijgt vlinders. 'Mam Lori kent een jongen pas een paar weken, kan zij hem dan al leuk vinden?'. Mijn moeder komt weer te voorschijn, nu is niet alleen haar gezicht maar ook haar kleding bedekt met beslagpoeder. 'Dat zou zeker kunnen. Er bestaat liefde op het eerste gezicht bij sommige mensen en andere mensen hebben weken en zelfs maanden nodig om voor iemand te vallen. Maar voor Lori is dat niet zo moeilijk toch?'. Ik knik als antwoord. Lori, help mij. Ik zit in een liefdesput. Meteen krijg ik een antwoord terug, alsof zij hoopte dat ik daarover ging smsen. Is chocolade genoeg om je eruit te halen? Dit is dus de reden dat zij mijn vriendin is. Ik antwoord terug dat het altijd een goede optie is.

De bel gaat en daar staat Lori, verstopt onder een jas vol met sneeuwvlokjes, een rood neusje en met haar handen vol verschillende chocolade repen. Ze loopt meteen de woonkamer in en pakt meteen alle chocolade uit en legt ze verspreid over de tafel. 'Dit is hazelnoot en deze is nieuw, het is met aardbei stukjes, deze is melk en ik heb ook nog puur'. Met een open mond staar ik haar aan. 'Ik claim de reep met aardbei stukjes', zeg ik snel. 'Dat is al te laat, die is namelijk al van mij'. Ze pakt de verpakking op en geeft het aan mij. 'Hier, onderin staat mijn naam'. Ze wijst naar een kleine naam onderin. Ik zucht diep. 'Oke dan, de hazelnoot is dan van mij'. Ze knikt instemmend en pakt dan snel de aardbeienreep van mij af. Meteen stop ik een paar stukjes chocolade in mijn mond. 'Dus vertel, waarom zit jij in een liefdesput?'. Mijn ogen gaan richting haar en mijn hand gaat richting mijn mond. Op dit moment is het moeilijk om te praten, tenzij zij van een chocolade mond houd maar dat betwijfel ik.

Ik laat het smsje van Samuel zien. 'Nadat ik het las begon mijn buik een dansje te maken, alsof vlinders tot leven kwamen, voor het eerst en dat wilde vieren in mijn buik. Bij het woord hart, wijs ik onbewust naar mijn hart. 'Ik dacht altijd dat ik een hart van steen had'.

------****------

Alvast een fijne kerst ook al is het nog een beetje vroeg, maarja beter te vroeg dan te laat en voor de mensen die geen kerst vieren, dan wens ik jullie een fijne 2/3 dagen! En natuurlijke een gelukkig nieuwjaar, olé. :)