Finding My Gangster Husband.

Chapter 18.

Cashien Point of View.

Nag tuloy tuloy lang ako sa lumakad papasok ng bahay. Kahit tinatawag niya ako.

"Cashien please--"

"Umalis ka na." cold na sabi ko dito ng hindi humaharap sakaniya.

"Sorry--" Rinig kong sabi nito bago ko tuluyang isara ang pinto.

Hindi ko namalayan na tuluyan na palang pumatak ang luha ko.

After a years with him. Iiwan niya nalang ako ng ganito. Bigla nalang siyang lalayo.

Siya lang yung kaibigan ko eh.

"Ms.Night, Okay lang po ba kayo." Nag lakad ako papaakyat ng hagdan at hindi pinansin ang mga bumabati saakin.

Pag pasok na pag pasok ko sa kwarto ko isinara ko ang pinto.

"Huhuhu-- Lee-am naman eh." Umupo ako sa gilid ng bed at umiyak ng umiyak.

Flash Back
11 years ago.

"Hahaha--" Tawanan ng mga bata tuwing dadaan ako sa hallway.

Kalat na kasi yung katangahan kong nagawa sa buong school namin.

"Hahahaha-- Cashi putek." Pinag babato nila ako ng papel pag pasok ko sa classroom.

Pumikit ako upang hindi makita ang mga papel na tatama saakin. Ngunit walang papel na tumama.

"Mag si tigil nga kayo." Dinilat ko ang mata ko at nakatingin saakin ang batang lalaki na sumigaw.

Nag si tahimik narin ang mga batang bumabato saakin.

Ngumiti ito. Kaya napangiti narin ako.

"Ako si Lee ikaw?" Nakaupo kami ngayon sa bench malapit sa Math park

"Ako si Cashien N-Black."

"Diba Night ang aplido mo?"

"Paano mo nalaman?" Pag tatanong ko dito.

"Basta kalimutan mo na."

"Ginagamit ko lang ang aplido na yon pag kaharap ko ang mga kaibigan o ka business partner ni dad."

"Bakit?"

"Hindi ko alam."

Tumawa naman siya ng malakas.

"Wala ka nang mata." Sinamaan niya ako ng tingin ngunit ngumiti siya agad.

End of Flash Back.

"Siya *sob* na y.yung *sob* laging nandiyan para ipag *sob* tanggol ako. Pero bakit kailangan niya pa akong layuan." Hagulgol ko iyak dito sa kwarto ko.

Flash Back.
6 years ago.

"Cashi--" sigaw nito.

"Nasaan ka Cashi.." Nakaupo lang ako sa gilid ng malaking puno at iniinda ang sakit ng sugat ko sa paa. Nag hiking kasi kami at hinabol ng isang malaking baboy ramo, Nahiwalay ako sakanila.

"Cashi--" yakap nito saakin.

"Bumalik ka.." Pinahid niya ang luha sa mga mata ko.

"Sorry ah kung natagalan ako" Binuhat niya ako papunta sa sasakyan.

"Lee salamat."

"Ikaw pa ba, mahal kaya kita.. As my friend! Ngiti ka na." Ngumiti naman ako kahit pilit.