Chapter 10

167 15 4
                                    

Mia's Pov

Ο Λουκ ήταν. Είμαι σίγουρη. Μα γιατί; Για ένα χαστούκι όλα αυτά; Αυτός έβαλε άλλον να με βιάσουν. Αυτό τον πείραξε; Εξήγησα στον Κάμερον για τον Λουκ τι είχε γίνει...είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα και είχε νευριάσει λίγο. Πήγα να ξυπνήσω την Στεφ. Την έσπρωχνα ελαφρά, φώναζα, την σκούνταγα τίποτα.

"ΣΤΕΦ ΞΎΠΝΑΑΑ ΕΊΝΑΙ ΣΟΒΑΡΌ!"

"Οοο άσε με λίγο ακόμα είναι 2:00 τα ξυμερόματα!"

"ΣΤΕΦ Ο ΛΟΥΚ ΜΕ ΚΙΝΗΓΟΎΣΕ!!"

"ΑΑΑΑΑΑΑΑ ΤΟΝ ΜΑΛΆΚΑ ΘΑ ΤΟΝ ΠΆΡΟΥΝ 4"

Άρχισα να γελάω σαν τρελή με αυτό που είπε. Έκλαιγα από γέλια και αυτή σηκώθηκε απευθίας από το κρεβάτι. Ο Καμ είχε λιώσει και γέλαγε σαν να μην υπάρχει αύριο. Ο Κάμερον μας πήγε σπίτι του. Οι έρθει ακόμα.. είδα το κινητό μου. Είχα ένα μήνυμα.

"Μία θα έρθουμε στις 8 το πρωί. Έτυχε κάτι και δεν μπορούμε να έρθουμε θα σου πω σπίτι. Ελπίζω να περνάτε καλά με την Στεφ φιλάκια πολλά!"

Ωραία. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε πολύ χρόνο μπροστά μας. Ο Καμ ξύπνησε τον Νας και του είπαμε τα πάντα.

"Λοιπόν έχω ένα σχέδιο." μας ανακοίνωσε ο Νας.

"ΤΙ;" είπαμε όλοι ταυτόχρονα.

"Θα μπορούσαμε να βάλουμε κάμερες στο σπίτι του Κάρτερ για να δούμε τι σκαρώνει."

"Είναι επικίνδυνο!" είπε η Στεφ

"Φίλε πως θα το κάνουμε αυτό;" είπε ο Καμ

"Ξέρω έναν ειδικό." είπε ο Νας περίφανος και έκλεισε το μάτι του. Ο Καμ άρχισε να γελάει με τον Νας.

"Μην μου πεις τον Matt!" είπε χαρούμενος

"Ναί τον Matt!"

"Θα γελάσουμε!"

"Ποιός είναι ο Matt;"

"Είναι ένας που ξέρει από αυτά. Έχει πολύ φάση ο τύπος! Νας θυμάσαι που πήγαμε να αλλάξουμε τους βαθμούς; Και μας πιάσανε και ήρθε ο Matt σαν πατέρας μου;" είπε και τον είχε πιάσει νευρικό. Είχαν πέσει στα πατώματα. Θεέ μου τέτοια κάνανε; Έχουν περάσει πολλά και είναι ενωμένοι όλοι τους. Το ότι θα μπουν στα κρυφά στο σπίτι του Κάρτερ με φοβίζει. Αν τους πιάσει; Αν κάτι πάει στραβά; Ο Νας πήρε το κινητό του και κάλεσε τον Matt. Του είπε να περάσει από εδώ. Μετά από μερικά λεπτά εμφανήστηκε. Είχαν καιρό να εδωθούν γιατί κάνανε σαν χαζά. Βασικά βγάλτε το "σαν". Ήταν χαζά. Και ακόμα είναι.

"Λοιπόν Matt...πρέπει να βάλουμε κάμερες στο σπίτι του Κάρτερ για να δούμε τι σκαρώνει."

"Χμμ...αυτό δεν είναι και τόσο δύσκολο. Θα πρέπει να βγάλουμε τον Κάρτερ έξω από σπίτι. Θα μπώ μέσα θα κάνω τα δικά μου και θα είμαστε εντάξει."

"Είσαι άξιος!" είπε ο Νας γελώντας και ο Matt άρχισε να γελάει.

"Λοιπόν πότε ξεκινάμε;" ρώτησε ο Καμ

"Όποτε θέλετε." είπε ο Matt

"Αύριο;" είπε ο Νας

"Οκεε. Λοιπόν θα συναντηθούμε εδώ στις 6 και θα κανονίσουμε τι θα κάνουμε."

"Σύμφωνοι" είπαμε όλοι μαζί.

Εγώ και η Στεφ φύγαμε και πήγαμε σπίτι μου. Μα τι συμβαίνει με εμένα; Τι έχω πάθει; Έχω ερωτευτεί; Δεν θέλω να είμαι ερωτευμένη. Πονάει λένε. Πληγώνεσαι...για ένα άλλο άτομο. Χωρίς να ξέρεις αν αξίζει. Απλά αναρωτιέσαι και θυσιάζεσαι. Καταστρέφεται ο εαυτός σου για κάτι που δεν είναι σίγουρο. Για κάτι που είναι δύσκολο να μείνει μόνιμο. Για κάτι που θα διαρκήσει για λίγο. Και όταν τελειώσει εσύ θα πονάς. Ο λόγος; ποτέ δεν θα τον μάθεις. Ποτέ δεν θα μάθεις αν αγαπήθηκες ποτέ. Το κρατάνε κρυφό. Δεν φοβούνται να το πουν. Φοβούνται τις απαντήσεις των άλλων. Βέβαια αυτό που φοβόμαστε όλοι μας είναι να χάσουμε κάποιον. Είτε επειδή δεν μας αντέχει πλέον είτε επειδή δεν το επιτρέπουν άλλοι. Βέβαια αυτός που θα σε αγαπάει πραγματικά δεν θα σε αφήσει. Ακόμα και αν σε ένα τσακωμό...σου ξεφύγει ένα "άσε με!"...ποιος ο λόγος να το πεις ενώ δεν θες να σε αφήσει; Τα καλύτερα μυαλά κατέστρεψαν τους μεγαλύτερους έρωτες. Οι μεγαλύτεροι έρωτες...κατέστρεψαν τα καλύτερα μυαλά. Με πήρε ο ύπνος. Κοιμόμουν ήρεμα.. Μέχρι που ακούστηκε ο ήχος της ειδοποίησης του κινητού μου.

"Συνάντησε με στο πάρκο στις 11"

Ο αριθμός ήταν άγνωστος. Η ώρα 10 παρά τέταρτο. Έβαλα τα ρούχα μου και πήγα στο πάρκο. Είδα κάποιον... δεν τον ήξερα. Μα ποιος είναι;

"Μία..θέλω να σου πω κάτι.."

"Που με ξέρεις και ποιος είσαι;"

"Μην ανησυχείς..θέλω το καλό σου. Θέλω απλά να σου δώσω μια συμβουλή."

"Τι;"

"Την καρδιά, τυφλή την λένε από έρωτα. Στο μυαλό πονηριά επικρατεί..εθισμένο στις νίκες είναι λένε. Και η αλήθεια από τα μάτια φαίνεται."

"Τι εννοείς;" ρώτησα. Άκουσα να φωνάζουν το όνομα μου. Αυτός μου χαμογέλασε και είπε

"Απλά πάντα να θυμάσαι αυτό που σου είπα."

"ΣΤΕΦ! ΣΤΕΕΕΕΕΕΦ!"

~~~~~~~~~~

Best MistakeWhere stories live. Discover now