Chapter 26

103 14 2
                                    

Κοιμόμουν μια χαρά. Ήταν από τους πιο ήρεμους ύπνους μου. Αυτός ο υπέροχος ύπνος μου τελείωσε όταν η ηλίθια κολλητή μου με κλότσησε στη κοιλιά καθώς κοιμόμασταν. Έβγαλα ένα ουρλιαχτό από τον πόνο και την ξύπνησα. Ήταν 7. Είχαμε πολύ ώρα ακόμα για να ετοιμαστούμε για το σχολείο. Η Στεφ είχε πάρει μαζί της ρούχα οπότε είμασταν εντάξει. Έβαλα το σκισμένο μου το τζιν με ένα μαύρο στενό φούτερ. Ίσιωσα τα μαλλιά μου και έβαλα μέικ απ καθώς η Στεφ έφτιαχνε πρωινό. Αφού φάγαμε πήραμε τις τσάντες μας και πήγαμε σχολείο. Εντόπισα τον Κάμερον μαζί την Α.Μ.Φ. αγκαλιά και να γελάνε. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να βρώ τον Κάρτερ, μόνο αυτός μπορεί να με βοηθήσει για να καταλάβω τι συμβαίνει. Ήταν μαζί με τον Shawn και τον Νας. Τον άπρπαξα από το χέρι τον πήγα λίγο πιο πέρα για να μιλήσουμε. Η Στεφ είχε μείνει με τα αγόρια και μιλάγανε για άσχετα θέματα.

Κ:"Τι έγινε βρε χαζό;"

Μ:"Κοίτα στις κερκίδες." μπορώ να πω πως δεν το περίμενε όπως και εγώ.

Κ:"Θες να του μιλήσω;"

Μ:"Θα καταλάβει ότι σε έστειλα εγώ!"

Κ:"Μην ανησυχείς, δεν θα καταλάβει τίποτα. Θα τον κανονίσω εγώ ηλίθια." το κουδούνι χτύπησε και μας διέκοψε.

Κ:"Τέσπα τα λέμε! Θα του μιλήσω σήμερα, καλό μάθημα!"

Μου φώναξε καθώς απομακρυνόταν για να πάει στην τάξη του.

Μ:"Επίσης βλάκα!"

Πήρα την Στεφ και πήγαμε στην τάξη. Μαθηματικά..ιου. Βαριόμουν απίστευτα πολύ να κάνω μαθηματικά. Ο καθηγητής δεν άργησε καθόλου να μπει και ξεκίνησε απευθίας το μάθημα. Σιγά μην πρόσεχα. Καθόμουν και σκεφτόμουν πως αλλάξε η σχέση μου με τον Κάρτερ. Ήταν ένας άγνωστος που ήθελε να καταστρέψει την ζωή του Κάμερον χρησιμοποιόντας με. Και τώρα τον βλέπω σαν αδελφό μου. Ερχόταν κάθε μέρα στο νοσοκομείο και μου μίλαγε για να νιώσω καλύτερα ακόμα και αν ήμουν αναίσθητη. Με κάνει να νιώθω υπέροχα και με βοηθάει σε όλα. Η παρατήρηση του καθηγητή με διέκοψε.

Καθ:"Ντάλλας άσε τα σαλιαρίσματα με την Τομλινσον."(επίθετο της Τζο. Τυχαίο ήταν😂)

Κ:"Συγνώμη κύριε."

Θεέ μου. Θα την ξεμαλλιάσω την ηλίθια. Θέλω να σκοτώσω και τον άλλον.

Καθ:"Θα σας αλλάξω θέσεις. Πάλμερ (επίθετο Μίας) πήγαινε κάτσε δίπλα στον Ντάλλας. Και Μαλίκ πήγαινε δίπλα Γκρίερ."

Όχι όχι όχι όχι όχι όχι

Πέρνω τα βιβλία μου και πάω να κάτσω δίπλα του. Είναι σιωπιλός. Απλά κοιτάει τον καθηγητή. Το κουδούνι χτυπάει σε 10 λεπτά. Δεν αντέχω άλλο. Σηκώνω το χέρι μου περιμένωντας να μου δώσει την άδεια να πάω τουαλέτα. Ευτυχώς με αφήνει. Δεν ήθελα να είμαι με τον Καμ. Συμπεριφερόταν σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Καλύτερα για εμένα. Πάω στις τουαλέτες. Κοιτάζομαι στον καθρεύτη και φτιάχνω τα μαλλιά μου. Ξαφνικά ακούω έναν θόρυβο. Βγάζω το κεφάλι μου έξω για να δω τι ήταν. Δεν βλέπω τίποτα. Πηγαίνω στο καθρεύτη. Ξανά άκουσα τον θόρυβο. Βγαίνω έξω και κοιτάζω τον διάδρομο μπροστά μου. Τίποτα. Όλα φυσιολογικά. Ξαφνικά ένα χέρι μου κλείνει το στόμα. Το άλλο χέρι με κρατάει από την κοιλιά φέρνοντάς με κοντά του. Με πάει στις τουαλέτες των κοριτσιών. Με σπρώχνει μέσα και κλείνει γρήγορα την πόρτα.

Μ:"ΕΊΣΑΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΙΜΈΝΟΣ;" με κοιτάει σαν ηλίθιος.
"ΧΈΣΤΗΚΑ ΠΆΝΩ ΜΟΥ ΖΏΟΝ ΌΡΘΙΟ!"

Κοιταζόμαστε. Με κοιτάει με το βοηδίσιο το βλέμμα και αρχίζουμε να γελάμε σαν τρελοί. Ο άνθρωπος είναι τρελός. Την μια είναι έτσι την άλλη γιουβέτσι. (Ναι και εγώ πεινάω). Σταματάμε και κοιταζόμαστε. Οι ματιές μας κλειδώνονται και τα μάτια μας δεν ξεκολλάνε.

Μ:"Γιατί βγήκες έξω;"
Κ:"Βαριόμουν μόνος" είπε με μια στεναχωρημένη φάτσα και εγώ γέλασα.

Το κουδούνι χτύπησε και εγώ βγήκα έξω το ίδιο και αυτός. Πήγα και βρίκα την Στεφ λέγωντάς της τα πάντα.

~~~~~~~~~

Οι ώρες περάσανε γρήγορα. Εγώ και η Στεφ πήγαμε σπίτι μου για να μαζέψω τα πράγματά μου. Ο Καμ με κοιτάζει από το παράθυρο και χωρίς να το καταλάβω μπήκε στο δωμάτιο μου.

Κ:"Που πας;"
Μ:"Θα μείνω στην Στεφ για 3 βδομάδες."
Κ:"Οοο.. θα πάτε στο πάρτυ σήμερα ε;"
Μ:"Εμμ..ναί;"
Κ:"Ωραία. Θα σε δώ τότε."

Είπε και με αγκάλιασε. Έφυγε και πήγε στο δωμάτιο του. Ο άνθρωπος τα έχει χάσει τελείως. Αφού μάζεψα τα πράγματά μου πήγα να αποχαιρετήσω τους γονείς μου. Μετά εγώ και η Στεφ πήγαμε σπίτι της.

Σ:"Μόνοι στο σπίιιιτι" είπε τραγουδιστά χορεύοντας στη κουζίνα.
Μ:"Λοιπόον. Τι θα φάμε;" ανοίγει το ψυγείο και βλέπω τον παράδεισο μπροστά στα μάτια μου.
Σ:"ΠΊΤΣΑΑΑΑ"
Μ:"ΟΟΟ ΝΑΙ"

Cameron's Pov

Αφού η Μία έφυγε μπήκα ξανά στο δωμάτιο της. Κάθησα στον υπολογιστή της. Κατάφερα να μπω στο facebook της. Το πρώτα πράγμα που έκανα ήταν να δω τα μηνύματα της. Είχα πάει στα παλιά. Μια συνομιλία μου έκανε εντύπωση. Ήταν με τον Aaron. Την άνοιξα και ξεκίνησα να την διαβάζω. Πολλά μηνύματα. Είναι πρώην της. Και από ότι κατάλαβα, την είχε πληγώσει πολύ. Για αυτό φοβάται. Πήγα στο προφίλ της και έβλεπα τις φωτογραφίες της. Τόσο υπέροχη. Ξέρει να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες. Ξαφνικά της έρχεται μήνυμα. Είναι από τον Aaron.

A: θέλω να μιλήσουμε.

Η Μία του στέλνει μήνυμα. Πώς γίνεται αυτό; Λογικά θα είναι από το κινητό της.

Μ:θέλε.

Έτσι το κορίτσι μου.

Α:θα πας στο πάρτυ σήμερα;
Μ:δεν νομίζω να σε αφορά
Α:απλά πες μου, θέλω να μιλήσουμε
Μ:ναι θα παω
Α:θα τα πούμε τότε όμορφη

Άκου εκεί ρε. Τον βλάκα ρε θα μου πάρει την μικρή μου. Θα του πω εγώ στο πάρτυ. Στο προφίλ της είδα μια φωτογραφία της. Μου τράβηξε την προσοχή. Μπορούσα να την κοιτάω για ώρες. Το βλέμμα της. Τα μάτια της. Τα χείλια της. Ακόμα τα θυμάμαι πάνω στα δικά μου. Δεν πρόκειτε να αφήσω τον Aaron να την ξανα πληγώσει.

~~~~~~~~~~~

Best MistakeWhere stories live. Discover now