Kuşkularla Dans #wattys2018

3.Bölüm- Altın Vuruş

Sabırla okuma ya devam etmenizi istiyorum. Bölümler ilerledikçe kendinizi kuşkuların dansına eşlik ederken bulacaksınız :)
multimedya:Duru-Ateş

"Bütün öfkesi yumruklarında"

Genç kız herşeyi düşünmüş yavaş yavaş uygulamaya başlamıştı. Tek ihtiyacı olan Ateş Kılıç'ın ona değer vermesiydi,o da yakında olacaktı.

Öğle arası olmasıyla genç adam dosyaları kenara itip ceketini giyindi ve telefonunu da alarak odasından çıktı.Tam karşısında Duru'yu dosyalara ciddiyetle bakarken gördü. 'Yemek yemiş midir ? ' diye içinden geçirirken kafasını hafif eğip sağ elinin baş parmağını dudaklarına götürdü.'ilk günden bu kadar zorlama olmaz' diyerek genç kıza doğru yürüdü.

Duru ona doğru gelen Ateş'i farketmemiş tüm dikkatini önünde ki dosyalara vermişti. Bir açık bulmayı umut ediyordu.

''Duru ?'' sesin aniden gelmesiyle irkildi genç kız. Kafasını hemen yanı başında ona bakan genç adama dönerken gözleri adamın kehribar rengi gözlerine takıldı. Esmer teninin üstünde çıkan sakallara gözü takılıyordu. Ateş ise kızı korkuttuğu için kaşlarını çatmıştı.

'' Yemeyeğe çıkıyorum da sen yemiş miydin ? '' Duru gülümsedi. Ateş'ın gittiği mekanları bildiğinden onu orada vurabilirdi.'' Aslında yemedim ama Etiler tarafında bir yer var,oraya gideceğim.'' Duru mekanı anlatırken Ateş'in kaşları hayretle havaya kalktı. Bahsettiği yeri çok fazla sever ve sürekli oraya giderdi. Kapıyı göstererek '' Bende oraya gidiyorum.Hadi sende gel hem konuşmuş oluruz'' Genç kız sırıtarak dosyayı kapattı. '' Olur''

Birlikte asansöre doğru giderken Duru elinde ki telefonu açıp bildirimin olup olmadığına baktı. 4 cevapsız arama ve 3 tane de mesaj bulunuyordu. Hepsi de en yakın arkadaşı ,İstanbul'da tek tanıdığı olan Savaş'tı. Merak etmemesini belirten bir mesaj atarken istemsizce gülümsüyordu.Ateş ise genç kızı izliyor,onun bu etkileyici hali onu etkiliyordu..

birlikte arabaya doğru giderken bile konuşmuyorlardı. Duru Ateş'i etkilemek için çaba sarfetmiyordu çünkü Ateş Kılıç yılışık insanlardan nefret ediyordu. Bir röportajında okumuştu genç kız. Ateş kılıç net bir ifadeyle etrafında kendisini etkilemek için saçma sapan hareketler yapan kızları sevmediğini söylemişti. 'En iyisi umursamamak' diye düşünüyordu genç kız.

Birlikte restoranta geldiklerinde genç kız cam kenarında oturuyordu. Ona pek bakmayışı genç adamın dikkatini çekmişti. O sırada gelen garsona verdiği şiparişle kaşlarını çattı. Sevdiği bir yemekti ve buraya geldiğinde genellikle onu yerdi. ''Bana da aynısından'' diye söyleyip garsonu yolladı. Karşısında ki genç kıza baktı . Ellerini çenesinin altına koymuş camdan dışarı bakıyordu. Boğazını temizleyerek ona bakmasını sağladı.

''Kendini anlatır mısın ? '' sorusuna aldığı cevapla kaşlarını çattı. ''Anlatılacak bir şey yok, sıradan bir kızım işte.''genç adam güldü. Merak ettiği bir sorusu vardı ve onu sormak uygun muydu bilmiyordu. ''Anlatt işte ailen kim,sevgilin var mı boş zamanlarda ne yaparsın ?"

'' Spor yapıyorum genellikle. Ablam izmirde yaşıyor,evli."

Kız anne ve babasını açıklamamış içine dolan hüznü yok saymıştı.Kız muzipçe sırıttı. ''Bana göre sevgili olayı pek bir saçma'' Dudaklarını yaladıktan sonra devam etti konuşmasına ''Aşk aptallıktır.'' işte şimdi daha da dikkatini çekmişti genç adamın.

''Aslında bakarsan bende öyle düşünüyorum'' diye sitem etti Ateş.

''Birisine bağlanmak,alışmak, ona koşulsuzca güvenmek fazla masraflı. Birde istediğin gibi birisi çıkmayınca oluşan hayal kırıklığı var. En iyisi böyle olmak'' Genç adam Duru'yu hayranlıkla süzüyordu. Böyle düşünmesi onu şaşırtmıştı. Yemeklerin gelmesiyle daha da konuşmadı. Duru Ateş'i umursamadan yemek yemeye devam etmişti.