İthaf ; okyanuskokusu2005 :) diğer bölüme yaptığın yorumlar için teşekkür ederim canım. Bu bölümde sevdiğin kısımları profilde paylaşmanı isterim. Ayrıca,bol bol yorum yapıp arkadaşlarını etiketlemeyi unutma lütfen :)
İthaf ; Eva-Woonda
İthaf ; fidan_ah
İthaf; -_DeadSoul-_ (Arkadaşı takip edebilirsiniz güzel yazılar yazıyor)
Keyifli okumalar. Bol yorumlarınızı bekliyorum :)
Bölüm şarkısı; Duman- Her şeyi Yak.
"Ben o uçurtmayım işte."
Neredeyse bir saat olmuştu bu odada duralı. Öyle ki etrafta insanı sağır edecek güçte bir ölüm sessizliği vardı. Kimseler konuşmuyor sadece nefes sesleri duyuluyordu.Nasıl konuşabilirlerdi ki ? Orta da öyle bir acı vardı ki,insana dilini yutturuyor; akmakta olan gözyaşlarında insanı boğuyordu.
Ateş,öylece bir köşeye sinmiş yok olmayı bekliyordu.Annesine hayranlıkla bakarken ona yardım edememiş olmak,canını yakıyordu.
Nasıl bir acıydı bu böyle ?Tüm bedenini uyuşturmuş,düşünmesini engellemişti.Nasıl olmuştu şu küçücük kelime ona böyle büyük bir deprem yaratabilmişti ?
Kalbinin derinliklerinde hissettiği bu ruhani acıyı nasıl açıklayacaktı adam kendisine ? Babasının gitmiş olması bir nedendi kabul ama bu daha farklıydı.Daha can yakıcı.Daha çok soluğunu kesen.Neydi bu ?Neyin nesiydi.
Adamın bu ızdırabını,Duru'nun hareketliliği bozmuştu.Arzu hanımın bileğinden tutarak yavaşca yatağa bıraktı.Uyandırmamaya çalışıyor yaptığı her harekti özenle sergiliyordu. Yavaş ve bir o kadar ürkekçe yataktan kalkarak yan tarafta ki pikeyi kadının üstüne serdi.
Yanağında ki ıslaklığa baktı öylece.Ardından kadının suratını bir kez daha inceledi.Ölüm,insanı yıkıyordu genç kız bir kez daha bunu görmüş ve hissetmişti.
Kadının suratına merhametle baktı ve ardından dikleşip arkasını gördü.
O an adım atmadan kaldı öylece.Çünkü Ateş öylece annesinin yüzüne bakıyordu. Acı çekermiş gibi.Öyle bir ifade vardı ki suratında genç kız anlamıştı;babasıyla birlikte Ateş'inde üstüne toprak atılmıştı.Aldığı her nefes topraktı. Toprak kokusunu ciğerlerine daha da dolduruyordu.
Kız öylece adamı dikildiği yerde izlerken ona yavaş yavaş dönen gözlerin hareketliliğini izliyordu.
Derince bir yutkunmanın ardından o kehribar rengi gözlerini kendi gözlerinin üstünde gördü.Anında içi titredi.Bacakları neyin etkisiyle titriyordu anlamadı fakat güçlükle ayakta duruyordu. Adam bir milim dahi kıpırdamıyor,gözlerini kızın gözlerinden çekemeden donuk bir ifade ile bakıyordu.
Ateş,öylece kıza bakarken düşündü.
'Bu kız birbaşına nasıl atlattı o iki yıkımı,nasıl üstesinden geldi de herşeyin kalktı o enkazın altından ?Yaralarını kim sardı,nasıl sardı?Merhemi peki.Onu nasıl,ne zaman,nerede bulmuştu ? '
Onlarca soru vardı aklında sormak istediği oysa dıştan bakıldığında görüldüğü tek şey,adamın kocaman sessizliğiydi.
Ondan çekilmeyen gözlerin sahibine baktı.Bu kız nasıl o kadar yıkıma karşı şuan karşısında dimdik durabiliyordu.?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kuşkularla Dans #wattys2018
Novela Juvenil"Sen?" bir soru dökülürken aslında tanıdığını belli ediyordu. "Ta kendisiyim." diyen adam elinde ki kabloyu kızın çıplak kollarına değdirdi. Saç diplerinden başlayıp parmak uçlarına kadar içinden geçen akım onu titretirken ,vücudunda hissettiği acı...
