Bu hikayeye 16.08.2017 tarihinde yayımlanmıştır. Bu tarih 18 yıllık hayatım boyunca bana şans getirmedi umarım bu sefer şans bana güler.
İyi okumalar..♥
"Bir son bahar yaprağı gibiydi aslında kız;Zamanı geldiğinde kendisini sarıp sarmalayan o ağaçtan kopup,savruldu etrafa. "
Sarının ve kahverenginin kaynaştığı yaprak, dalından koptu. Usul usul rüzgarla dans edip yere kondu. Hafif çiseleyen yağmura karşın genç kızın botları güvenliydi. Bir yaprağa basmasıyla oluşan sesi umursamadı fakat esen rüzgarla saçları arkaya doğru havalandı. Şapkası onu bir yere kadar koruyabiliyordu daha sonrası havanın insafına kalmıştı.
Biraz daha sokuldu yağmurluğuna ve başını gökyüzüne çevirdi.' İşte'dedi genç kız içinden, 'işte sonbahar geldi..'
Tatlı tatlı esen rüzgar, usul usul yağan yağmura inat bir bankın köşesine ilişti. Daha sonra etrafı incelemeye başladı.
'Sonbaharın çilesi mi ? büyüsü mü bu ?' diye düşündü.
Sonra çilesi olduğuna karar verdi. Sonbahar ayrılığın hüznünü çağrıştırıyordu.
'çile olmazsa neden yaprak dalından kopsun ? Kuşlar yurdu terketsin ?'Anne ve babası geldi aklına kızın. Onları bir sonbaharın hüznünde kaybetmişti ve şimdi hiç bir mevsim onları getirmiyordu. Bunun acısı yüreğine toplu iğneler batmasına sebep oluyordu kızın. Sonbahar geldiğinde kahvesini eline alarak hafif yağan yağmuru izleyen o insanlar gibi olmadı,kız. Daha çok odasına kapanarak yazı yazan,mürekkeplerde hayat bulmaya çalışan bu kız ağlayamamanın getirdiği o his ile baş başa kalıyordu. Kaç mevsim geçseydi de unutsaydı anne be babasının yokluğunu ? Unutmazdı ya,unutamazdı. Yetim kalmıştı körpe yaşında. Tek başına mücadele etmeye çalışmıştı. Ne kadar başarılı olmuştu Peki ?
Esen rüzgarla gözlerini kapattı genç kız. Üşüyordu,hava soğuktu ama o aldırış etmiyordu.
Soğuk hava kendisine getirebilirdi onu değil mi ?
'Kesinlikle' diye soludu genç kız. Bu kelimeyi sesli söylemiş ve ağzından çıkan havanın duman görünümünde çıkmasına sebep olmuştu.
Soğuktan uyuşan ellerini birbirine sürttü ve kucağında birleştirdi. Etrafta yağmurdan kaçan insanlara baktı. Burunları kızarmış olan insanları görünce bir gülme isteği gelmiş fakat son anda buna engel olmuştu.
Uzun bir süre kendisini dinleyen genç kız derin bir nefes aldı.Amacı belliydi genç kızın. Başarsa da , başarısızlığa uğrasa da amacını öğrenmeyi istiyordu.
Yerinden kalktığı an esen rüzgara karşı yürüdü.
Vedalaştığını düşünüyordu bu şehirden. Şimdi gitme zamanıydı.
Gidecek ve yıllardır omuzlarında bir yük olarak kalan kuşkusunun doğru olup olmadığını bulacaktı.. Derince yutkundu. Batan toplu iğnelerin kanattığı yüreğini yine kendisi, kendi düşünceleri ile sarmıştı. Şimdi daha güçlü hissediyordu kendisini. Bu kuşkuların dansına hazırdı. Amacına ulaşmalıydı,ulaşacaktı.Merhaba yeni hikayemle karşınızdayım. Oylarınızı ve yorumlarınızı benden esirgemeyin. Bu kitap benim için çok farklı olucak çünkü bu kitapla hayalimi gerçekleştirmeyi planlıyorum. Yanımda olup bana destek olursanız çok mutlu olurum. Umarım bu kitabı birlikte okur ve birlikte hissederiz.
Şimdiden oy ve yorumlarınız için teşekkür ederim :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kuşkularla Dans #wattys2018
Fiksi Remaja"Sen?" bir soru dökülürken aslında tanıdığını belli ediyordu. "Ta kendisiyim." diyen adam elinde ki kabloyu kızın çıplak kollarına değdirdi. Saç diplerinden başlayıp parmak uçlarına kadar içinden geçen akım onu titretirken ,vücudunda hissettiği acı...