"Sen?" bir soru dökülürken aslında tanıdığını belli ediyordu. "Ta kendisiyim." diyen adam elinde ki kabloyu kızın çıplak kollarına değdirdi.
Saç diplerinden başlayıp parmak uçlarına kadar içinden geçen akım onu titretirken ,vücudunda hissettiği acı...
Herkese merhaba.HARİKA bir kapak ile karşınızdayım. Bir çok kişi bunu seçmişti bende sizin kararlarınıza ayak uydurdum Veeeeeeee!!!!! yeni kapağımız ile bölümü atmaya karar verdim. Kapağımızı hazırlayan Uykucu-kitapkurdu arkadaşıma çok teşekkür ederim,gerçekten çok içime sindi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sıcaklık onun her milimini ele geçirmişti peki ya ateşin onu ele geçirmesi ne kadar zamanını alırdı ?"
Saat 9.40 dı. En azından bu süre zarfı boyunca kafa dinleyebilirdi. Ceketini çıkarttı ve odanın diğer tarafında olan 2'li koltuğa doğru ilerledi. Uykusu yoktu. Sadece uzanacak ve düşünecekti. Herşey kendisine bırakılmıştı. 3 yıldır bu işlerle kendisi ilgileniyordu. Oysa daha düne kadar haylaz bir adamdı.
Baba parası yer,o bar benim şu bar senin diyerek geceleri dışarlarda geçirirdi. Sürekli yeni kızlarla tanışıyor,onların kendisine olan bu hayranlığı egosuna,ego katıyordu. Kendisine olan hayranlıģı kocaman bir özgüvene neden oluyordu.
Bir ortama girdiğinde kızların bakışları ona dönerken bu hissin oluşması gayet normaldi. Her gece farklı bir kızla otele giderdi. Ertesi gün baş ağrısı ile kalkar yanında ki kızın şansı varsa o gece çok içmediyse hatırlardı. Ama çok içtiği zamanlar yanında ki kızla hangi barda tanıştığını ismini,ne ara buraya geldiģini bile unuturdu.
Yüzünü buruşturur kadını yatağından kaldırırdı. Hepsi giderken aynı şeyi söylerdi. 'HAYVAN HERİF"
Daha sonra odasından çıkar ve akşama hazır olacağını bildiği için rahatlıkla giderdi. Kızları tamamen aptal olarak görürdü. Ünvanı her bara yayılan bu erkekle sabah olacakları bildikleri halde yine de yatmak için elinden geleni yaparlardı.
Sonuç aynı şey; Otel odasından öfkeli ve üzgün bir şekilde çıkarlardı. Sanki akşam zevk çığlıkları atmamışcasına.
Güldü Ateş. Eski yaşantısını özlemişmiydi ? O da bilmiyordu. Artık her gece bir çok barda takılan adam yoktu. Tersine ciddi giyinişi,yüzü ve konuşmasıyla farklı bir Ateş Kılıç vardı.
Tek bir bara çok sık olmamakla beraber gider, kızlara çok fazla yüz vermez, çıktığı zaman evden,eve tekrar dönmeyi düşünürdü. Arada sırada ihtiyaçlarını karşılar fakat otel odasında nadiren kalırdı. Az içtiği zaman otelde kalmayarak evine dönerdi.
Bedenlerini kullanıp attığı kızların hiçbiriyle bu süre zarfında uyumamıştı. Gerçi kızlarlara kol kola,sarmaş dolaş yatmıyordu. İşi bittikten sonra o kişileri odadan kovardı. Bazen odadında kalan kişiler olurdu ama mutlaka kendisinden önce karşısında ki kişi uyurdu. O zamanlar Ateş kızı en uç kenara iter kendisi de diğer köşeye geçer ve aralarında hep bi mesafe olmasını saģlardı. Bu düzen hep böyle devam ederdi.
