Stay

5. Bölüm - ''As Before''

Multimedia'da Harry'nin küçüklüğü var.

2002…

Yastığıma sarılmış yatağımın içinde oradan oraya dönüp dururken çok huzursuzdum. Yastığa değil ona sarılmak istiyordum. Söyledikleri beynimde yankılanıyordu.

-

Harry: Biz ne zaman beraber uyuyacağız?

-

Benim verdiğim ‘’ Bilmiyorum. ‘’ cevabıysa onu kırmış olmalıydı ki hiçbir şey dememişti. Her seferinde böyle oluyordu. Düşünmeden ağzımdan çıkan sözler daha sonra pişman olmamı sağlıyordu.

Ben pişmanlık duygumu bastırmaya çalışırken odamın kapısı açıldı. Dönüp bakmadım.

Angela: Ben iyiyim anne.

X: Bana ne zamandan beri anne diyorsun?

Duyduğum sesiyle ve ensemde hissettiğim nefesiyle gözlerim irice açılmış yutkunmakta zorlanmaya başlamıştım. Hızla arkamı döndüğümde yastığı çoktan bırakmıştım. Harry gülümseyerek yatağımın yanında oturmuş bana bakıyordu.

Angela: H-Harry?

Harry: Sonunda adımı hatırlayabildin.

Angela: Annem sanmıştım.

Gözlerimi devirdim.

Angela: Biliyorsun. Evine gelip seninle uyumama izin vermemişti.

Omuz silkti.

Harry: Anneler hep aynıdır. Dert etme. Ben geldim işte.

Bir an mutluluğum sayesinde gülümseyecekken tekrar endişeyle gözlerim açılmıştı.

Angela: Ailelerimiz senin burada olduğunu biliyor mu?

Harry: Bilmeleri gerekmiyor. Önemli olan biziz.

‘’ Önemli olan biziz. ‘’ Biz. Gülümsemeyi ve söylediğini içimden tekrarlamayı bıraktım.

Angela: Eve nasıl girdin?

Harry: Mutfak kapısı.

Ben soracakken beni susturdu.

Harry: Ve sabah kimse fark etmeden eve geri döneceğim. Tek istediğim seninle uyumak.

Angela: Bende uyumak istiyorum. Seninle.

En içten halimle gülümsediğimde yanıma uzanıp beni göğsüne bastırdı. Sıcaklığının verdiği huzur çoktan içimde yayılmaya başlamıştı. Kollarımı beline dolayıp başımı iyice göğsüne yerleştirdim. Oysa bir eliyle omzumu kavramıştı ve diğer eliyle de saçlarımı okşayarak arada saçlarıma öpücükler bırakıyordu. İşte istediğim buydu. Harry’ye sarılarak huzurlu bir uyku.

Şimdiki zaman…

Hala bakışlarını benden ayırmamıştı. Bense susmaya devam ediyordum.

Harry: Konuşsana! Doğruları söylüyorum! Ama tabi sen - Bayan bana her şeye karşı gelen - tersini düşünüyorsundur! İtiraz etsene!

Sinirle elimi ağzına kapattım. Gözlerimi gözlerine diktim.

Angela: Bağırmayı kes!

Susup bir süre onun dediklerini kabullenip kabullenmemeyi düşündüm. Bunu kabul etmem yenildiğim anlamına gelmezdi değil mi?

Angela: Doğruları söylediğini biliyorum.

Başımı eğip bir süre başka ne diyeceğimi düşündüm. Aklıma gelen şeyle dalga geçer gibi gülerek başımı tekrar kaldırıp gözlerine baktım.