35. Bölüm - ''True Passion''

1K 36 8
                                    

Arkadaşlar öncelikle şunu söyleyeyim; bu bölümde cinsellik içeren bir bölüm var. Yani rahatsız olanlar okumasınlar. Haberiniz olsun. :D

Bir de bazı okuyanlar bölümleri uzun yazmamdan çok memnun. Uzun olduğu için rahatsız olan ya da sıkılan var mı, bilmiyorum ama sadece ilk hikayemin ilk bir kaç bölümü kısa olmuştu. Diğer yazdığım bütün hikayelerde, bütün bölümler uzun. Yani bu benim bir alışkanlığım. Kısa yazamıyorum. :D

Ayrıca bu hikayeyi çok önceden yazmaya başlamıştım. Yani 35 bölüm bilgisayarımda kayıtlıydı. O yüzden her gün çok fazla bölüm yüklüyordum. Ama hikaye daha bitmedi. Yazmaya devam ediyorum. 40. bölüm gibi Final olacak. Yani 36. bölümden itibaren ne yazık ki yazmamı bekleyeceksiniz. Üzgünüm. :/

Son olarak oy verirseniz sevinirim ve yorumlarınızı okumak içimde yazma isteği uyandırıyor. Beğenmenize aşırı derece de çok seviniyorum. :)

2012…

Jacob: O konsere gitmeyeceksin. Değil mi?

Gözlerimi kısıp Jacob’a baktım.

Angela: Evet, gideceğim.

Oturduğum yerden kalkıp evin kapısına yürüdüm. Ama Jacob önüme geçti.

Jacob: Gitmeyeceksin.

Angela: Hazırlanmam lazım Jake! Eve gideceğim. Çekil önümden!

Gidip evinin kapısını kilitledi. Anahtarı cebine koyup yanımdan geçti ve koltuğa oturdu.

Sinirle önümü ona doğru döndüm.

Angela: Ne yaptığını sanıyorsun sen be?!

Jacob: Seni binlerce kızdan koruyorum.

Sırıtıp eliyle cebindeki anahtara vurdu. Sinirle üzerine atılıp anahtarı almaya çalıştım ama ellerim anahtar dışında her şeye değiyordu.

Angela: Ver şunu!

Koltukta geriye kayıp beni üzerinden atmaya çalıştı ama o geriye doğru kaydıkça ben daha da çok üzerine çıkıyordum.

Angela: Onu da, yanında ki kızı da geberteceğim! Hayranlar umurumda değil! Bana bir şey yapamazlar! Ver şunu dedim sana!

Jacob: Hayır!

Belimden tutup beni yan tarafına itti. Yüz üstü koltuğun üzerine düşerken bildiğim bütün küfürleri sayıyordum.

Şimdiki zaman…

Harry’yi kendimden zorla uzaklaştırabilmiştim. Neredeyse 1 dakikadır beni nefessiz bırakana kadar öpüyordu ve ben inatla karşılık vermemiştim. Her şeyi daha da zorlaştırıyordu.

Müzik durup herkes bizi izlemeye başladığı için fısıldadım.

Angela: Ne yapıyorsun sen?

Omuz silkti.

Harry: Sadece dışarıda söylediklerimi kanıtlıyorum.

Angela: Gazeteciler burada bile değil.

Harry: Emin ol, biri görüntülerimizi kaydetmiştir.

Nefesimi sıkıntıyla verip başımı önüme eğdim.

Louis’nin arkamdan gelen sesi başımı kaldırıp etrafıma bakmama neden olmuştu.

Louis: Herkes işine! Müziği niye kestiniz siz?! Hadi canlanın!

Louis’ye minnettar bir şekilde gülümseyerek göz kırptım ve göz ucuyla etrafıma baktım. İnsanlar bir süre daha bize bakıp müzik başlayınca zorla eski hallerine döndüler.

StayHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin