Ve Final bölümüne geldik..
Yazarken ciddi anlamda duygulandığımı söylemem gerek herhalde. :) O kadar hikayelerimin arasından en sevdiğim hikayemdi ve bitti. Bu hikayede tek sevmediğim şey konuşmaların başına isimler yazmaktı. ''Harry:...'' gibi. Onu değiştirmek istedim ama aklıma geldiğinde 30'lu bölümlerdeydim ve beni çok uğraştırırdı, bu yüzden vazgeçtim.
Her neyse. Bölüm çok uzun olacak demiştim. Ve evet, çok uzun oldu. Gerçekten çok sevdiğim bir bölüm oldu. Final bölümü olduğu için akıllarda kötü bir şekilde kalmasın diye elimden geldiğince güzel yazmaya çalıştım ve umarım beğenirsiniz. :)
Ayrıca ilk defa video bölümüne şarkı koyabildim. Şarkıyla beraber okursanız çok iyi olur.
Final bölümü olduğu için, o kadar emeğim için oy ve yorum sayısının çok olmasını istiyorum. :)
2007…
Beynimin içinde yankılanan rahatsız edici ses yüzünden yorganı kafama kadar çektim. Ses çoğaldıkça uyanmamak için daha da çok çabalıyordum. Gözlerimi kısıyordum. Kulaklarımı kapıyordum. Ama odamın penceresine taş atıp duran psikopat pes etmiyordu.
Oflayarak yorganı üzerimden ittim ve yatağın içinde doğrulup çıplak ayaklarımı yere bastım. Buz gibi olan parkeler yüzünden titremiştim.
Pencereye yaklaşıp aşağıya baktım. Kıvırcığı görünce gözlerimin irileşmesine engel olamadım.
Pencereyi açıp başımı dışarıya uzattım. Çok ses çıkarmamaya çalışarak ona seslendim.
Angela: Harry, ne yapıyorsun burada?!
Başımı çevirip içeriye, duvarda asılı duran saate baktım. Sonra başımı tekrar pencereden aşağıya çevirdim.
Angela: Saat gecenin 3’ü.
Harry: Biliyorum. Ama uyku tutmadı ve senin yanına gelmek istedim.
Elimle içeriyi gösterdim.
Angela: Annemler uyuyor Harry.
Omuz silkip eliyle aşağıya gelmemi işaret etti.
Pes ettim.
Angela: Bekle, geliyorum.
Başını hevesle öne sallayınca gülümseyip başımı geri çektim. Pencereyi kapatıp soğuk yüzünden kollarımı sıvazlayarak dolabıma gittim. Üzerime bir ceket alıp odamdan çıktım ve sessizce koridoru geçip aşağıya indim. Spor ayakkabılarımı giyip kendi anahtarlarımı aldım ve evden çıktım. Harry beni görünce hızla yanıma gelip bana sarıldı.
Geri çekilince gözlerimi kısarak ona baktım.
Angela: Beni uykumdan ettin Styles.
Harry: Sonra uyursun. Zaten bahar tatilindeyiz. Okul yok.
Göz kırpıp elimi tuttu ve yol boyunca yürümeye başladık.
Angela: Nereye gidiyoruz?
Bana göz ucuyla bakıp sırıttı.
Harry: Sence?
Gülümseyip başımı öne salladım ve bakışlarımı önüme çevirdim.
***
Kısa süre içinde yamaca gelmiştik. Burası evlerimize çok uzak değildi.
Harry: Gel.
Elimi bırakıp yamacın ucuna gitti ve yere uzandı. Bende gidip onun yanına, yere uzandım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stay
Fiksi PenggemarBazen canınızdan daha çok sevdiğiniz kişiler değişir. Sizde acı çekmemek için her şeyden uzaklaşırsınız. Daha çok acı çekersiniz. O kişinin umurunda olmadığınızı bilmek daha çok canını acıtır. Ama yine de takmamaya çalışırsın. Sırf hatıraları hatırl...