for wolf to werewolf

7. DarkBloodPack!!!

(pov. Luna)

Evan tilt me richting het huis van zijn ouders waar hij uiteindelijk naar binnen gaat. hij loopt naar zijn kamer(ondertussen al onze kamer). en zet me op een stoel. "jij lekkere ding van me kom maar is hier!" zegt Evan speels. ik zet het dienblad op het huiswerkbureau van mij neer en loop naar Evan toe die met open armen mij opwacht. ik loop regelrecht in zijn armen. ik knuffel hem en geef hem een kus. "ik houd van jou." " ik ook van jou." geeft hij als antwoord. hij trekt me richting het bed en draait zich zo om zodat hij bovenop ligt. hij begint me te kietelen waar ik dus totaal niet tegen kan. als hij door heeft dat ik een naveltruitje aan heb, zie ik dat hij naar mijn tatoo kijkt dicht bij mijn navel. snel leg ik mijn hand erop. "wat moet dat eigenlijk voorstellen?" "wat?" zeg ik speels. "ik meen het Luna! geen geintjes!" zegt hij dood serieus. "gewoon niets." zeg ik snel. "zeg op!" roept hij geïriteert. "oke, oke, het stelt een embrio voor." "een wat!?" "een embrio ben je doof ofso?" "nee, nee, ik ben niet doof." zegt hij vlug."vertel er alsjeblieft meer over, Luna." "oke, mijn ouders wouden me niet hebben omdat ik een meisje was. ik was eigenlijk al het alfa kind. maar mijn vader wou percé een jongen als eerste kind zodat die mijn vader op zou volgen. mijn moeder had abortus gepleegt. maar het bleek niet helemaal goed gegaan te zijn. ik werd geboren en weggegeven aan andere roedelleden. er gingen geruchten rond van de abortus ontvluchtte embrio. het waren uiteindelijk geen geruchten maar pure waarheid. en Lieve, Lieve is mijn echte zusje niet. ze is de dochter van mijn soort van pleegouders. niemand mogt weten dat ik het eerste kind van de alfa was dus was het handig dat ik een tweeling ben. ik ben de tweelingzus van de alfa van mijn oude pack. ja, ik had een tweelingbroer. hij was na mij geboren dus ik zou nu alfa moeten zijn!" gelijk verstopte ik mijn gezicht in Evan zijn shirt nadat hij me met mijn benen om hem heen had gezet en over mijn rug wreef. mijn tranen gingen de vrije loop. toen werd er op de deur geklopt. Stefan(toekomstige beta) stormde binnen. eerst zag hij dat hij een moment verstoorde. "sorry, dat ik zo binnen val.." hij was nog niet uitgepraat over Evan reageerde weer kwaad. "sorry was wel nodig nu oprotten!" roept Evan kwaad. ik klim van Evan zijn schoot en knik naar Stefan dat hij verder mag praten. "we worden aangevallen door de DarkBloodPack." zegt Stefan met zijn hoofd naar beneden. "oke, ik kom er zo aan." zegt Evan. Stefan draait zich om en wil weg lopen. "ik kom er ook zo aan." zeg ik gauw. Stefan verlaat onze slaapkamer en Evan springt op van zijn bed. "jij gaat niet mee! ik wil je niet nog eens verliezen!" zegt Evan overbezorgd. "doe niet zo overbezorgd. het komt goed. ik kan best vechten. in die twee jaar alleen rondzwerven ben ik erg sterk geworden." "oke" zegt Evan twijfelend. we rennen naar buiten. ik rn naar de wapenopslag en haal daar een pijlkoker die ik vol stop met pijlen. ook grijp ik gauw een boog mee. ik ren naar buiten en hoor een pijl op me af komen. ik leun iets naar achter en zie de pijl vlak voor me gezicht langs gaan. ik ren weer terug naar de plek waar ik Evan voor het laatste zag. hij is er niet meer! dan zie ik plots Evan kreunend op de grond liggen. er staat een man met een zwaard bij zijn keel boven hem. wolven komen op me af. ik pak een pijl en span de boog. ik schiet recht in het hard van een wolf. ik doe het nog een keer en nog een keer. tot alle wolven die op mijn pad liggen dood zijn. de man tilt zijn zwaard omhoog om zijn genade slag te doen. ik neem een pijl uit de koker, zet hem op de boog en span die. ik richt en raak de man in zijn linkerschouder. de man valt kreunend op de grond terwijl Evan kijkt van wie de pijl kwam. als hij me ziet begint hij ineens te roepen. wat bedoelt hij toch? dan word ik naar achter getrokken. een zilver mes word in mijn zij gestoken. kreunend van de pijn val ik neer. het word wazig ik probeer mijn tranen te verdringen, ik moet mezelf sterk houden waar de roedel bij is. de man die me het mes in mijn zij stak roept andere mannen. die komen en dan krijg ik een doek op mijn neus en mond. niet ademen Luna, niet ademen. ik doe alsof ik bewusteloos ben en sluit mijn ogen. de man tilt me op en hangt me over zijn schouder. ik doe mijn ogen open en zie dan het achterwerk van de man. ielh! ik beweeg plots hevig met mijn benen waardoor ik de man raak op zijn heiligdom. hij zakt in elkaar en houd zijn handen op zijn diamanden. ik grinnik van het zien van dit tafereel. ik raap mijn boog op en pak de koker van de grond. het mes dat nog steeds in mijn zij zit trek ik eruit en stop die in tussen mijn broek en de riem. ik ren snel terug en zie dat de DarkBloodPack zichzelf heeft terug getrokken. ik ga opzoek naar Evan die ik niet vind. maar ik vind wel een dode moeder van de DarkBloodPack. om haar buik heeft ze een gordel voor baby's. er zit een klein meisje in dat zachtjes huilt. ik haal haar eruit en neem haar op de arm. dan grijpt de moeder mijn arm vast. "zorg goed voor mijn kleine Gracie. zorg voor haar als een echte moeder zal doen. ik wou haar dit niet aandoen. ik moest vechten." dan valt de vrouw bewusteloos. ze is nog te redden denk ik bij mezelf. "Evan!" roep ik. ik zie in de verte een knappe boy aanrennen, mijn Evan. "help haar pleas! ze moest vechten! ze kan haar kind niet achter laten!" Evan voelt aan haar pols. "het spijt me Luna ze is niet meer te redden." Gracie barst in huilen uit. het is een slimme meid. "en voor haar kunnen we niet zorgen, Luna. ze is van een andere pack. dan komt er alleen maar meer oorlog. we moeten het erop laten lijken dat ze dood isgegaan daar dat haar moeder op haar viel." Evan wil Gracie van me pakken. "NEE! wil je net zo harteloos zijn als mijn echte vader?! we houden haar en voeden haar zelf op als ons kind! maar laten haar wel weten dat we niet haar echte ouders zijn!" ik heb een zwak voor kinderen! geirriteerd geeft Evan toe. mokkend loopt hij naar huis. ik loop vrolijk achter hem aan. dan valt me de snee op in haar hoofdje. ik ren naar de packdockter. Jack neemt haar over. ik vertel wat ik van haar weet en dat ze moet blijven leven. hij rent met haar weg een kamer binnen. ik ga zitten bij de wachtkamer. ik begin te hoesten. het gaat maar door en stopt niet. dan hoest ik iets roods op. bloed

CLIFFHANGER!!! hoe zou dit aflopen? gaat alles goed met Gracie. wat is er met Luna aan de hand?