for wolf to werewolf

9. Vechten met je mate!?

(Pov. Luna)

Het is inmiddels al een week voorbij gegaan, na dat de jongens(Evan, Stefan, Jurgen) ons(mij, Sylvana, Melanie) in het zwembad gooide. We hebben nu een plan voorberijd om ze terug te pakken. We gaan ze hun haar laten verven zonder dat ze het door hebben. We hebben in de shampoo fles bij Evan en stefan bleek middel gedaan zodat hun haar niet te zwart is voor het blonde wat ze krijgen net als mij. Maar ik heb het van natuure als je snapt wat ik bedoel. Aangezien in helemaal ben veranderd is blond nu mijn natuurlijke haarkleur. Maar nu ff over de grap van ons. Jurgen die krijgt gelijk de verf in de shampoo fles aangezien hij al blond is, hij krijgt dus nu zwart haar. En bij Evan en Stefan hebben we blonde verf in de conditioner. We gaan ze zo snel uit bed trommelen, niet letterlijk natuurlijk. Maar we doen alsof er iets erg aan de hand is en laten ze snel douche. Nou dat was, is ons plannetje. Ik wrijf in mijn handen en praat met Sylvana en Melanie door de walky talky. "Oke meiden, het gaat nu echt beginnen. Wanneer ze onder de douche staan rennen we naar buiten." "Oke!" Roepen de twee meiden lachend. "Nu!" Zeg ik hard, maar niet zo hard dat Evan wakker word. Ik stop de walky talky in de broekzak van mijn korte shortje. Ik schud Evan hard aan zijn schouder wakker en roep. "Douche! Nu! Stinkie!" Ik laat een lach over mijn lippen rollen wanneer Evan een harde kreun laat horen en een kussen op zijn hoofd legt. Ik trek het kussen van zijn hoofd af en die onder zijn hoofd ook. Evan zijn hoofd knalt op het mattras. Gelijk is het klaar wakker en loopt de douche in met een handdoek. Evan later vliegt de boxer waar hij in sliep naar buiten. Ik grinnik even en ren snel naar buiten waar Melanie en Sylvana mij al opwachten. "Sorry dat het zo lang duurde. Evan wou zijn bed niet uit." "Stef ook niet!" Grinnikt Sylvana. "Het zelfde bij mijn slaapkop!" Zegt Melanie lachend. We pakken snel onze camera's en zetten die op een standaard, vlak voor de deur van de huizen van onze mates. Ja ze wonen naast elkaar. Evan midden, Stefan recht en Jurgen links. Even later komen de drie jongens schreeuwend het huis uit met alleen een handdoek om hun middel. De jongens scheeuwen onze namen boos. En wij proesten het uit van het lachen. Als ze de menigte om ons heen, ons op de grond liggen rollen van het lachen en elkaar opmerken met geverft haar. Lopen ze boos op ons af. Evan roept boos met alfa stem tegen ons drie: "WAAROM HEBBEN JULLIE DIT GEDAAN! DOE DIT NOOIT MEER! EN IS DIT PERMANENT?!" Sylvana en Melanie krimpen gelijk in een en de menigte om ons heen ook. Sylvana en Melanie piepen een sorry we zullen het nooit meer doen. En ik. Ik word boos op Evan. "HOE DURF JE, EVAN! JE MAG WEL EEN GRAP BIJ ONS UITHALEN, MAAR ALS WIJ HET DOEN WORDT JE KWAAD!?" Roep ik met Luna stem. Nu word Evan nog bozer. "HIER KOMEN LUNA NU!!!" "Nee." Zeg ik rustig. Nu begint Evan hevig te trillen van woede. Hij is helemaal rood. Hij laat een luide grom horen. Hij veranderd in wolf en daagt me uit voor een gevecht. Ik knik. "Dus je wilt een grapje uitvechten met je eigen MATE!?" Roep ik geïrriteerd. Zo boos heb ik Evan nog nooit gezien. Hij is nog nooit geshift omdat hij boos was op mij. Ik laat mijn nek knakken en verander in mijn sneeuwwitte wolf. Hier staan we dan een sneeuwwitte wolf tegenover een pikzwarte wolf. Ookal ben ik qua uiterlijk iemand die zwak lijkt, ik ben en blijf sterk. Evan valt een keer aan en bijt daarbij in mijn schouder. Hij houd stevig vast en tilt me op. Hij schudt met zijn kop en mijn vel schuurt. Een groot stuk vlees van mijn schouder zit in zijn bek. Ik val op de grond, kreunend van de pijn. Ik zet mijn poten voorzichtig onder me en sta rustig op. Ik laat een grom horen om te laten weten dat het nog niet afgelopen is. Hij staat in aanvalshouding en gromt ook. Ik schiet met een snelheid op hem af. Ik knal hem opzij en hij valt op zijn rug. Ik ren weer naar hem toe en sta boven hem. Hij probeert in mijn poot te happen maar mist, waarna ik hem makkelijk in zijn nekvel grijp. Misschien iets meer maar hij gaat er zeker niet dood aan. Ik til hem op en gooi hem met alle kracht weg. Tot mijn verbazing ligt hij niet een meter of 6 van me af maar wel liefst 14,5 meter. Weer sprint ik op hem af. Ik kijk toe hoe hij kreunend op de grond ligt. Hij staat op en gelijk vlieg ik op zijn schouder af. Door de knal van mijn schouder tegen de zijne valt hij weer op de grond. Ik kom weer boven staan en sleep hem mee aan het vel van zijn schouder. Ik ben woedend en niet te stoppen. Ik klim op een hoge rots met hem nog steeds vast gegrepen in zijn schouder. Ik hou hem boven het rotseinde vast. Gelijk begint hij tegen te stibbelen en te piepen. Maar door een harde krab in mijn achterste draai ik me om. Ik laat Evan los op de rots. Daar ligt hij uit te hijgen van de schrik en pijn. Ik kijk wie er achter me staat en ik zie tot mijn verbazing dat het Stefan is. Hoe durft hij! Ik laat een dominante grom horen. Hij deinst achteruit maar herstelt zich gauw weer. Ik kan zien dat hij aan het mindlinken is. Maar met wie? Geen minuut later komt Jurgen aangerent, de rots op. Ik grom hard. De vuile klootzakken! Het was maar een grap! Dan word ik van achter vastgegrepen in mijn staart. Door de schrik laat ik een harde piep horen. Ik zie dat Evan mijn staart heeft vastgegrepen. Ik ben nu zo boos! 'Ik kan hem wel vermoorden!' 'Dat kun je niet! Het is je verdomde mate!' Zegt een ierritant stemmetje in mijn hoofd. 'Donder toch op! Ik kan hem wel vermoorden als ik dat wil!' Ga ik tegen de stem in. 'Pff!' Hoor ik de stem. Yes! Ik win, altijd! Ik zat zo in gedachten verzonken dat ik nu een keiharde klap op mijn schouder krijg gevolgd door een op mijn rug. Ik lig nu op mijn rug met Evan boven me te grommen. Ik krab met mijn poten zijn neus open en door zijn oog. Hij deinst achteruit en valt jankent op de grond. Hij loopt blindelinks 1 random kant op en daarbij richting de kloof. Hij valt voorover. Gelijk schiet schuldgevoel naar binnen. Ik ren naar de kloof en zie daar Evan hangen. Hij heeft zijn nagels nog over de rand hangen. Ik grom naar Stefan en Jurgen en laat zo zien dat ze om moeten draaien wat ze ook doen. Ik verander terug en trek de zwarte wolf op de kant. 'Ik zei toch dat je hem niet kan vermoorden!' Ik negeer de stem en verander snel terug aangezien ik naakt ben. Dan gebeurd er iets wat ik niet verwacht. Evan valt me aan en begint me te bijten. Ik red zijn f*cking leven, en wat krijg ik terug? Een woedende Evan. Oké dit is echt weird. Ik ben eerst woedend, dan voel ik me schuldig en nu ben ik weer woedend. Ik bijt terug. Dan voel ik niet 1 paar tanden in mijn vel maar 2. En even later komt er een 3e bij. Nu wist ik dat het Stefan en Jurgen waren. De klootzakken! Het was maar een grapje van ons! Dan voel ik geen eens tanden meer. Ik kijk en zie tot mijn verbazing dat Sylvana Vecht met Stefan en Melanie met Jurgen en Evan kijkt mij boos aan. Ik sta snel op en kijk naar zijn ogen. Ik zie de woede er gewoon in als vuur. Als het kon kwam er nu stoom uit zijn oren. Evan stormt op me af en hapt in mijn zij. Ik hap naar adem. En val met een plof op de grond. Het word wazig voor mijn ogen en er vormen zich tranen in mijn ogen. "St-stoo-p." Stotter ik doordat ik uitgeput ben van het vechten. Ik voel hoe de tanden alleen maar dieper gaan. Ik denk dat ik maar het water gedoe ga gebruiken. Met mijn poot maak ik een beweging die richting het meer gaat een eindje verderop. Maar het meer is te verweg dus het enige wat terug komt is een harde wind. Misschien kan ik nog meer dingen dan water. Ik sluit mijn ogen en steek mijn nagels in de aarde en voel me een worden met de aarde. Ik beeld me in dat er een punt van aarde uit de grond komt waar Evan staat. Ik open mijn ogen en even later vliegt Evan de lucht in. Hij land een paar meter van me af op de grond. Grommend komt hij op me af, niet wetent wat er gebeurde. Ik beeld me vuur in dat uit mijn handen komt. En dat gebeurd. Vervolgens vliegen er vuurballen op Evan af. Evan duikt op de grond. Ik sta op en sprint weg. Dieper het bos in.

Heeey mensen! Weer een nieuw hoofdstukje.