for wolf to werewolf

10. Back to home!

(Pov. Luna)

Ik heb geen besef van tijd maar het is inmiddels al bijna donker. Mijn poten doen pijn van het lopen. En volgens mij loop ik alleen maar rondjes. Mijn poten begeven bijna. Ik loop nog een klein stukje door tot ik bij een grot kom. Ik loop naar binnen en ga zitten. Na enige tijd zitten wordt het toch echt donker. Ik besluit een kampvuurtje te gaan maken. Ik zoek hout. Als ik dat heb maak ik een vuurtje. Ik ben misschien wel in wolvenvorm maar ik heb het toch erg koud. Ik loop de grot weer uit en zoek naar een deken. Ik kijk in een struik en vind daar een deken. Ik loop weer terug naar de grot en zie dan 2 wolven staan. Ze gaan achter een boom staan, als ze er achter weg komen zijn ze mensen en hebben kleren aan. Het zijn 2 meiden. Een meisje met bruin-blond haar en de ander bruin haar. Ik blijf achter een boom staan en bespioneer de meiden. Ze ruiken in het rond en zoeken wat bij het kampvuur. Ze kijken even kort rond waardoor ze me gezien hebben, denk ik. Wat dus niet blijkt te zijn aangezien ze rustig gaan zitten. Het lijkt toch of er iets aan de hand  is. Ze zijn aan het mindlinken, ik kan het zien. Ik verander en blijf ze aandachtig bestuderen. Na een paar minuten kijken ze me recht aan. Ik zet wat stappen achteruit en knal tegen iets hards aan. Ik blijf rustige staan. Als ik naar een tijdje een stapje vooruit zet komt er een grote, koude hand voor mijn mond en een koude arm om mijn middel. Gelukkig blijft de deken goed om mijn lichaam liggen. Degene die me vasthoudt tilt me op en loopt ergens heen. In de verte zie ik een Mercedes staan. We lopen er heen en hij duwt me in de kofferbak van de mercedes. Ik laat een ontevreden geluidje horen waarna de klep keihard wordt dicht gegooit. Ik bonk met mijn vuisten op de klep van het ding. Ik schreeuw luid, wat geen zin heeft aangezien de motor wordt gestart. Ik stop met schreeuwen met tegenzin. Wanneer de auto stopt trek ik de deken goed over me heen. De deur van de bestuurderskant gaat open en dicht. Weer hoor ik een deur open en dicht gaan. Het is dit keer een deur van een huis. Nu stappen ook de twee meiden uit de auto. Ik hoor de voetstappen van de meiden richting de kofferbak, maar die gaat niet open. Alweer gaat de deur van het huis open en dicht. Ik hoor twee mannen praten. "Deze hier hebben Sanne en Esmay in de grot gevonden, alfa." Zegt een mannenstem. "Goed werk Sanne en Esmay." Ik hoor gegiechel van de meiden." "Ja, haha! Heel goed gedaan Sanne en Esmay!" Zeg ik zacht, maar hard genoeg dat ze het horen, vol met sarcasme. Gelijk wordt de klep opengerukt. Ik zie daar een jongen staan rond de 20. Hij ziet er erg dominant uit. "Dus jij bent de alfa?!" Zeg ik vol afschuw. "Ja! En ik zou je mond maar houden 'ROGUE'!" Zegt hij met nadruk op rogue. Ik stap uit de kofferbak en ga recht staan voor de jongen. Hij is misschien wel een kop of 2 groter, maar ik heb er geen last van. "Jij! Gaat! Eens! Even! Goed! Luisteren! Mannetje!" Zeg ik terwijl bij elk woord in zijn borstkast prik. "Ik ben geen rogue! Sterker nog! Ik ben een Luna! En jij gaat mij geen bevelen geven! Dat doe ik wel! Dus houd zelf je mond! 'Alfatje'!" Zeg ik met afschuw bij het woord alfatje. Gelijk springt de andere jongen boven op me. We rolen over de grond terwijl ik verander naar mijn wolf. Gelijk verandert de jongen ook. Bij zijn uitdrukking kan ik zien dat hij schrikt van mijn lengte. Maar hij herstelt zich al snel bij het zien van mijn kleur. Woede is te lezen in mijn ogen. Ik bekijk de wolf tegenover me goed. Het is een grijs-bruine wolf met grijze ogen. Plots wordt ik omver gebeukt door een grijs-zwarte wolf. Ik grom kwaad terwijl ik over de grond rol met de grijs-zwarte wolf op me. Hij is waarschijnlijk de alfa waar ik net tegen praatte. De meiden staan rustig toe te kijken alsof het normaal is. Maar oke. Ik bijt de alfa in de nek en sleur hem een paar meter verderop. Gelijk komt de grijs-bruine wolf op me af. Ook hem sleur in een paar meter weg. Ik ren snel richting het bos. Maar word onderschept door een net. Piepend probeer ik met mijn poten en bek het net kapot te maken. Ik kijk schichtig om me heen en zie daar het meisje met de blond-bruine haren staan. Ze heeft een nettenkanon in haar handen. Ik grom snel naar haar en ga weer verder met het net kapot maken. De alfa komt al op me af in mensenvorm. Hij heeft zich snel aangekleed. Hij pakt me vast en gooit me over zijn schouder. Met tegenzin blijf ik rustig hangen in het net. Hij loopt een gevangenis binnen en gooit me in een cel. Het word even wazig voor mijn ogen maar het is al snel weg. "VERANDER!" Beveeld hij. Ik geef een grom als antwoord. Ik ga me niet veranderen zonder deken of kleren. Hij loopt verveeld weg en komt terug met een deken. Hij gooit het over me heen. "Oke, verander nu dan wel." Ik doe wat hij zegt en trek de deken strak om me heen. "Hoe heet je pack? Als je zegt Luna te zijn?" "The wolverines." Antwoord ik. Gelijk zie ik een blik in zijn ogen die ik niet kan plaatsen. "Van Evan?!" "Ja!" "Hij is mijn beste vriend! Hij heeft wel eens over je verteld. Je heet toch Luna?" Vraagt hij. "Ja!" "Het spijt me." Zegt hij oprecht spijtig. "Het geeft niet." Zeg ik snel. "Kom er maar uit. Ik bel Evan wel even en laat hem je halen. Ik zou wel even aan Sanne en Esmay vragen of ze een jurkje klaar willen leggen voor je." "Echt heel erg bedankt!" Zeg ik terwijl ik de cel uit stap en hem een knuffel geef. Hij schrikt, maar herstelt zich snel en slaat zijn armen om me heen. "Your welcom!" Zegt hij en grijnst. Ik laat hem snel los en loop met hem mee een huis in. Hij duwt me een kamer in en zegt: "Sanne en Esmay komen zo met een blauw jurkje. Dat zou je vast goed staan." En ja hoor nog geen minuut later komen de meiden met een blauw jurkje. Het heeft versiering boven aan en is neutraal onderaan. Ik vind het er een beetje bloot uitzien maar trek het aan terwijl de meiden op de gang wachten. Er laggen ook nog goude sandaaltjes bij, een bruin riempje, drie gouden armbandjes en 1 blauw armbandje. Ik trek alles aan en doe mijn haar in een hoge paardenstaart. Er wordt net op de deur geklopt wanneer ik de paardenstaart in heb. "Binnen!" Roep ik. De deur wordt geopent en Sanne en Esmay stappen binnen. "We dachten al dat het je goed zou staan!" Zeggen de meiden in koor. Ik loop naar de inloopkast van de kamer en kijk in de spiegel. Ik wil niet opscheppen, maar het staat mij inderdaad best wel goed. "Weten jullie al meer over hoelaat Evan komt?" Vraag ik waarna ik uitbundig gaap en mijn hand voor mijn mond sla. "Ja, hij komt over een uurtje. Hij moet nog wat afwerken. Hij komt te voet dus je mag zo gaan slapen, maar eerst moet je even wat eten. Kom je mee?" Vraagt Sanne waarna ze alvast naar de deur loopt met Esmay voor haar aan. Ik volg ze naar de eetzaal. Daar aangekomen staat een tafel vol lekkere dingen. Gelijk schuif ik aan. Tegen over me schuift de alfa aan. We beginnen te eten tot we niet meer kunnen. Ik zit overvol en Esmay brengt me terug naar de kamer. Ik ga in het bed liggen en merk dat het een waterbed is. Het ligt echt heerlijk. Gelijk val ik in een diepe slaap.

(Pov. Evan)

Ik ben net een uurtje geleden gebeld door een goede vriend van mij. Hij heet Niek. Hij vertelde dat 2 roedelleden Luna aantroffen in het bos. Ze hebben haar meegenomen naar het packhuis. Ze ligt nu te slapen. Ik ben onderweg er naar toe. Jendro had te veel zin om te rennen aangezien dat sneller gaat dan met de auto. En aangezien hij snel bij Luna wou zijn. Tjaa, je snapt het wel. We zijn er net en de deur wordt al opengetrokken door Niek. "Jo, dude, lang niet gezien!" Zegt Niek en trekt me in een Bro-hug. "Inderdaad, lang niet gezien nee. Maar ehm, waar is Luna?" Vraag ik ongerust. "Die ligt te slapen. Dus wees maar gerust." Zegt hij. Gelijk valt de last van mijn schouders. We lopen naar binnen en we lopen regelrecht naar de slaapkamer waar Luna zich bevindt. Hij klopt op de deur en ik hoor de bekende stem van een meisje. "Luna ligt nog te slapen, moet ik haar wakker maken?" "Ja, do...." Wil Niek antwoorden maar ik ga er tussendoor. "Laat haar maar slapen ik til haar wel." De deur wordt open getrokken en Sanne en Esmay trekken me in een knuffel. "Heey, Evan lang niet gezien!" Roepen de twee hyper. We kletsen nog even wat bij en vervolgens vind ik het echt tijd worden. "Ik ga maar eens." Zeg ik. "Oke!" Ik stap de slaapkamer rustig binnen en zie Luna vredig slapen. Ik loop naar het bed en doe een arm onder haar knieholtes en een arm onder haar rug. Zo til ik haar op. Gelukkig is ze licht. Haar ogen gaan even open. "Ga maar weer slapen Prinses, ik ben bij je, alles komt goed." Ze knikt even en kruipt dichter tegen me aan. Gelukkig doet ze niet afstootelijk vanwege dat gevecht van ons. Maar alles komt nu wel weer goed, denk ik.

Heeey mensen! Weer een nieuw deel. Ik hoop dat ik deze week vaker en sneller kan updaten aangezien ik minder toetsen heb. En de toetsen die ik heb zijn van makkelijke vakken, dus ja. Ik hoop dat er niet veel spellingsfouten in zitten. Ik hoop ook dat het niet te clicé is of hoe je dat ook noemt. Tips altijd welkom. Likes altijd welkom. Reacties altijd welkom. Wil je nare reacties sturen? Doe je best! Ik ben moeilijk te breken😂