JE LEEST

for wolf to werewolf

Fantasy

Luna(15 jaar) is al haar hele leven een wolf(geen weerwolf). Ze heeft niet zo'n perfect leven. Iedereen pest haar en scheld haar uit. Ze haat haar roedel maar ze kan ook niet zonder haar roedel. Tenminste dat maken de roedelleden haar duidelijk. Ze...

#liefde #speciaal #vampier #verdriet #weerwolf #wolf

17. Wedstrijdje?

209 9 0

door WeerWolfXxx

door WeerWolfXxx

(Pov. Luna)

Langzaam word ik wakker. Duf kijk ik om me heen. Ik dacht toch echt dat ik in slaap was gevallen op de bank. Naast me ligt Evan. Hij heeft een arm om me heen geslagen. Ik haal zijn arm van me af en sta op. In de hoek van de kamer ligt mijn gitaar. Ik loop er heen en pak hem op. Vanzelf begin ik te spelen. All of me. Ik ga naast Evan op het bed zitten en begin zachtjes mee te zingen:

What would I do without your smart mouth
Drawing me in, and you kicking me out
Got my head spinning, no kidding, I can't pin you down
What's going on in that beautiful mind
I'm on your magical mystery ride
And I'm so dizzy, don't know what hit me, but I'll be alright

My head's under water
But I'm breathing fine
You're crazy and I'm out of my mind

'Cause all of me
Loves all of you
Love your curves and all your edges
All your perfect imperfections
Give your all to me
I'll give my all to you
You're my end and my beginning
Even when I lose I'm winning
'Cause I give you all, all of me
And you give me all, all of you

How many times do I have to tell you
Even when you're crying you're beautiful too
The world is beating you down, I'm around through every move
You're my downfall, you're my muse
My worst distraction, my rhythm and blues
I can't stop singing, it's ringing, in my head for you

My head's under water
But I'm breathing fine
You're crazy and I'm out of my mind

Cards on the table, we're both showing hearts
Risking it all, though it's hard

I give you all, all of me
And you give me all, all of you

Langzaam gaan Evan zijn ogen open. Hij glimlach lief naar me. "goodmorning Sweetheart." Zegt hij. "ook goeiemorgen dufkop." Zeg ik lachend. Als hij rechtop gaat zitten duw ik hem weer terug in het matras. Ik leg mijn gitaar naast het bed en kom boven hem hangen. Ik geef hem een zachte, tedere kus. "zo wil ik altijd wel mijn ochtend beginnen." Zegt hij waarna hij ons omdraait. "Gaat niet gebeuren. En nu van me af jij dikzak." Zeg ik lachend. "Hoe noemde jij mij?" "Een dikzak." "Zeg dat nog eens?" Vraagt hij. "Dikzak! Ben je doof?" Roep ik nu. "Het klikt altijd beter uit jouw mond." Grapt hij. Ik duw hem van me af en ga naar de keuken. Ik maak ontbijt klaar voor ons. Wat Melanie mij geleerd had. Het geheime recept van de muffin. Ook de pannekoeken met chocolade vergeet ik niet. Twee armen slaan zich om mijn middel heen. De enigst van wie ze kunnen zijn pfff, Evan. Ik hoor hoe hij de geuren opsnuift en ze daarna rustig uitblaast. 'Het ruikt echt heerlijk, waarom ben jij onze kok niet?' Grapt hij. Ik doe me nep telleurgesteld voor. 'Dat meen je toch niet echt?' Zeg ik zacht terwijl ik me omdraai en naar beneden kijk alleen maar om een glimlach te verschuilen. 'Nee, nee, Luna. Dat meen ik echt niet. Het was maar een grapje. Wees niet telleurgesteld.' Zegt hij geschrokken wannaar hij een hand onder mijn kin doet zodat ik hem gedwongen aan moet kijken. Ik barst van het lachen wanneer ik zijn gezicht zie. 'Jij, ugh, Luna. Je bent echt een grappenmaker.' 'En jij dan? Jij hebt je grapjas altijd aan.' Ik ga dan ongestoord verder terwijl ik Evan negeer. Terwijl hij allemaal dingen zegt en doet om mijn aandacht te krijgen ga ik gewoon verder met de pannekoeken. Als ik eindelijk alles klaar heb zet ik het voor hem op tafel. Hij zit nu eindelijk rustig aan de tafel. Voor mezelf heb ik gewoon een paar plakjes brood met kaas gesmeerd. 'Nee, Luna. Dat gaat mooi niet door. Jij eet even wat meer.' Ik schud koppig mijn hoofd. 'Luna!' Roept hij boos. 'Evan! Bemoei je er niet mee ik ben gezond ga eten ofso! En anders gooi ik je eten weg!' Roep ik terug. Evan schud zijn hoofd als een klein kind dat net gewaarschuwd is. Ik eet mijn brood op en spoel het bord af. Ik loop naar de slaapkamer en pak een setje kleren en een handdoek en ga douchen. Douchen doet me gewoon goed. Als ik klaar ben droog ik me af en kleed me aan in een mintgroen shirtje met een spijkerbroekje. Ik loop de slaapkamer in en föhn mijn haar droog dat ik vervolgens borstel en in een staart doe. Ik loop de keuken weer in en zie Evan met zijn hoofd gebogen op zijn handen leunend zuchten. Shit, wat heb ik gedaan. Ik moet iets bedenken om hem op te vrolijken maar eerst ga ik even bellen. Ik loop de slaapkamer weer ik en bel naar Sylvana. Ze neemt al snel op. 'Hey, Syl. Hoe gaat het met jou en met de roedel?' 'Ehm, ja wel oke.' Hoor ik haar twijfelen. 'Sylvana wat is er aan de hand?' 'Niets, niets. Er is niets aan de hand. Hoe gaat het daar?' 'Ja gaat goed. Maar Evan is niet helemaal vrolijk ik wil hem gewoon even op vrolijken. Weet jij iets?' Leg ik haar uit. 'Hm, doe gewoon iets wat hij leuk vind, dus niet iets als wandelen langs het strand maar iets van lazergamen of wedstrijdjes.' Geeft ze me ideeën. 'Hm, daar kan ik wel iets mee. Thnx. Maar vertel nou eens eerlijk hoe het met de roedel gaat?' 'Ehm, nou. Een Jace(zoon van een van de oudste jagers) heeft met een rogue gevochten en die zegt dus dat ze jou nodig zijn om een bepaalde pack te onderhouden. Ehm, ik weet de naam niet zo goed. The Dark, Dark....' probeert ze de naam te bedenken. 'The DarkLuuc Pack.' Denk ik hardop. 'Ja, hoe wist je dat?' 'Omdat het The DarkLuna Pack hoort te zijn. Stel niet te veel vragen en zorg goed voor de pack. Stuur meer wachters naar de grens en laat ze niet te dichtbij komen. Doe iedereen de groetjes van ons.' Zeg ik nog snel en hang op waarna ik achterover val op het bed. Pfffff, The DarkLuuc Pack. Wat stomme pack naam. 'Ik haat je Luuc, ik haat je.' 'Wat is er nu weer met dat broertje van je?' Ik schrik op van Evan's stem. Ik schud mijn hoofd als teken dat hij niet verder moet gaan daarover. 'Ik weet een bos hier dichtbij, laten we daar even gaan rennen.' Zeg ik. Zonder op antwoord te wachten maak ik me klaar en loop naar buiten. Ook Evan komt naar buiten wanneer hij klaar is. We wandelen rustig naar het bos. Als we er zijn beginnen we te joggen het gaat steeds sneller. Tot we rennen en rennen. Ik neem wat meer vaard en Evan houd me niet meer bij. Dat stomme broertje van me moet weten wie die plek waard is! 'Luna! Wacht op mij!' Hoor ik Evan roepen. Ik ga stil staan en wacht op Evan die buiten adem naar me toe rent. 'Djeez, kunnen we niet even in wolven vorm?' Wanneer hij halverwege zijn zin is loop ik al achter een boom en kijk of er niemand in de buurt is. Ik kleed me uit en bind mijn kleren om mijn been waarna ik verander. Ik kom achter de boom vandaan en ook Evan komt achter een boom vandaan. Ik knak mijn nek en zie Evan naar kijken. 'Wat?' 'De volgende keer knak ik je nek.' Zegt hij en sprint weg. Ik ren achter hem aan en kom al snel op zijn niveau. 'Wedstrijdje?' Vraag ik Evan. Hij knikt vrolijk en sprint nog sneller vooruit. 'Hé! Niet valsspelen jij!' Roep ik hem nog achterna. Ik schud mijn kop en ren nog sneller achter hem aan. Mijn poten grijpen zich vast aan de aarde en duwen zich weer af. 'Tot de vijfer!' Roep ik hem na. 'Ja, ja.' Roept hij terug. 'Ik zie je daar!' Roep ik terwijl ik hem makkelijk zat inhaal. 'Dacht het niet!' Hij gaat nog sneller en komt op mijn niveau. Ik grijns naar hem en vehoog mijn snelheid weer. Ook hij verhoogt zijn snelheid weer maar komt niet op mijn snelheid. 'Ik zei het toch, ik zie je daar!' Roep ik terwijl ik kijk hoe hij probeert mijn snelheid aan te houden. Ik le even niet goed op maar wanneer ik voor me kijk zie ik hem staan.

Haha cliffhanger! Ik houd van jullie hoor!