for wolf to werewolf

8. Water!

Even voor de duidelijkheid. Sinds die keer dat Luna als geest terug kwam (ze keerde terug omdat ze een elementenwolf is en die vind de maangodin erg belangrijk dat ze is terug gestuurd naar de aarde.) veranderde haar ogen van kleur. Ze is steeds verder veranderd. Ze heeft nu blond stijl haar. De foto hier boven is Luna.

(Pov. Luna)

Ik word wakker in een witte kamer. Naast me hoor ik een baby huilen. Het klinkt als Gracie. Ik draai mijn hoofd naar rechts en zie Evan de kleine Gracie uit een wiegje pakken en heen en weer wiegen. Ik wil het witte bed waar ik in lig uit stappen en voel een hevige pijn in mijn zij. Ik grijp als een gek naar mijn zij en val terug in het bed. Evan die mij net op merkt en de nu halfslapende Gracie in het wiegje legt komt naar me toe en gaat zitten op een stoel naast het bed. Hij legt zijn hand op mijn hand en pakt die vast. Met zijn duim wrijft hij over de rug van mijn hand. "Je moet rustig aan doen van de dokter. Het mes dat in je zij zat is in je maag gestoken waardoor je bloed ophoestte." Vertelt Evan die ondertussen de deken van mij afhaalde en mijn shirtje omhoog trok. Er zat een grote rode bloedvlek op mijn shirtje en er zat verband om mijn middel. "Het boeit me niets dat ik rustig moet doen van de dokter, ik moet voor een baby zorgen. Ik heb het beloofd!" Zeg ik geïrriteerd. Ik kan er niet tegen om rustig aan te doen. Ik ben gewoon hyper van mezelf en dat stopt echt niet zomaar. En ik moet blijven sporten anders wordt ik nog dikker dan ik al ben. Ik stap gewoon uit het bed en wordt gelijk terug geduwt door Evan. Hij is echt een bezorgde zeurpiet, maar wel mijn lieve, knappe, charmante, bezorgde zeurpiet natuurlijk. Daarom luister ik maar naar hem. "Je moet ook rustig aan doen van mij, Luna. Ik meen het! Ik kan het mezelf niet vergeten als je ooit iets overkomt." Zeg Evan terwijl hij me serieus aankijkt. Dat doet hij bijna nooit dus ik probeer mijn lach in te houden, wat niet lukt dus ik proest het uit van het lachen. Evan kijkt me boos aan en loopt weer naar Gracie. Ik stop met lachen en blijf een hele tijd staren naar hoe Evan, Gracie oppakt als een vader. Hij kietelt haar bij haar buikje zodat ze gaat lachen. Ik laat een korte grinnik over mijn lippen rollen terwijl ik ze met een schuin hoofd aankijk. Evan draait zich naar me om en loopt met Gracie in zijn handen naar me toe(alweer). Hij legt haar naast me neer en geeft mij een kus op mijn hoofd, daarna ook bij Gracie die een lach op haar gezicht tovert. Dan loopt Evan de kamer uit. Ik onderzoek Gracie haar hoofdje. De snee in haar hoofd is al bijna genezen. Ze heeft dus al iets van het weerwolf zijne geërft. Ik kijk ook nog even naar mijn snee en zie dat het nog ongeveer 1 dagje gaat duren en het dan een litteken is, denk ik. Ik stap rustig uit bed en houd Gracie vast in mijn armen. Ik loop naar het balkon. Ik doe de deur open en voel een koel briesje waaien die mijn crop top omhoog laat waaien. Snel doe ik hem weer naar beneden. Ik voel een rare aanwezigheid en draai om. Daar zie ik Melanie staan met een grote glimlach op haar gezicht. Gelijk ben ik helemaal vrolijk. Ze loopt naar me toe en zet onderweg het dienblad met eten op het tafeltje. Knorr. Mijn buik maakt een raar geluidje. "U hebt zo te 'horen' honger." Grinnikt Melanie. Ik knik beschaamt en kleur rood. Ze pakt Gracie van me over en zet die terug in het wiegje. Ik ga op een stoel zitten bij het tafeltje. Ik wrijf in mijn handen en tast toe.

"De pannekoeken met chocolade waren verrukkelijk!" Complimendeer in Melanie waarna ik de jus d'orange opdrink. "Dankje!" Zeg Melanie. "Waar is Evan trouwens?" Vraag ik aan Melanie. "Op zijn kantoor. Hij heeft het erg druk en vroeg of ik u wou vermaken. Dus gaat u mee zwemmen met mij en Sylvana? Sylvana is trouwens de mate van Stefan. Ik neem aan dat u weet wie dat is?" Vraagt ze. "Ja tuurlijk ga ik mee zwemmen. Ik heb alleen geen zwemkleding. En ik weet wie Stefan is. Oh, en noem me maar geen u. Ik voel me dan zo oud. Dus zeg maar Luna of je." "Oke. En 'je' hoeft geen zwemkleding te gebruiken doen Sylvana en ik ook nooit." "WAT!? ZWEMMEN JULLIE NAAKT?!" Roep ik verward. "Nee joh gekkie we houden onze kleding gewoon aan." Zegt Melanie snel voor verduidelijking. "Pfff, gelukkig!" Roep ik. "Ik moet alleen Gracie nog even afleveren bij Evan." Zeg ik snel waarna ik de slapende Gracie uit het wiegje haal. "Zou je misschien even de hoognodige spullen voor Gracie mee willen nemen die er liggen?" Vraag ik gauw aan Melanie. "Tuurlijk!" Zegt ze vrolijk en pakt een paar oude overgebleven luiers van toen Evan nog in de luiers zat, vertelde Evan zijn moeder. Ook pakt ze billen doekje, een opgevouwen kinderbox, extra kleertje en een flesje melk. Ze loopt achter me aan met de spullen. We komen aan bij het kantoor van Evan. Ik klop zachtjes op de deur en zeg: "hey Evannetje, heb je even tijd?" "Kom binnen Luna!" Zegt hij vrolijk. Ik stap binnen met Melanie nog steeds achter me aan. "Zou je misschien 2 uurtjes op Gracie willen passen, dan kan ik zwemmen met de meiden." "Ik wil wel even op Gracie passen maar je moet zo min mogelijk het water in. Je bent amper wakker en daarbij heb je een snee in je maag." Zegt Evan zoals altijd overbezorgt. Hij stapt uit zijn stoel en pakt Gracie van me aan. Melanie instaleert de kinderbox en legt de spulletjes klaar. Evan geeft me een kus op mijn voorhoofd en dan vertrekken Melanie en ik naar het zwembad. Bij het zwembad aangekomen staat Sylvana al op ons te wachten. Als ze me ziet kijkt ze me aan met een schichtige blik. Ik steek mijn hand uit maar Sylvana slaat hem weg. Voor ik kan zeggen wie ik ben begint ze al te grommen. Dan schreeuwt Melanie plots tegen Sylvana: "Sylvana! Stop! Dit is Evan zijn mate! Doe normaal!" Meteen zet Sylvana een stap naar achter. Haar voeten zijn ineens heel belangrijk voor haar. Ik kan zien dat ze rood word. Ze probeert het nog te verbergen met haar blonde haar. "S-sorry Luna ik wist niet dat u z-zijn m-mate was." Ik leg mijn hand op haar schouder en ze kijkt me direct aan. "Het maakt niet uit. Jij maakt me tenminste niet uit voor slet, net als Cathelijne doet." "WAT DOET CATHELIJNE!" Roept ze ineens kwaad. "Rustig maar ik heb haar al laten zien wie de baas is." Zeg ik met een geheimzinnige grijs op mijn gezicht. De meiden en ik barsten in lachen uit. "Kom dan gaan we zonnebaren!" Roep ik als we zijn uitgelachen. We gaan liggen op de drie ligstoelen en doen onze ogen dicht.

We liggen er nu al een uur in de zon. Het is echt heerlijk! Plots komt er een schaduw over me heen. Ik vervloek het gene dat tussen de zon en mij in zit zachtjes en doe mijn ogen open. Daar staat Evan. Hij heeft een ondeugende grijs op zijn gezicht. Ohnee! Ik probeer snel op te staan en weg te rennen als Evan mij vastpakt bij mijn heupen. Ik begin te gillen en Melanie en Sylvana ook. Oh boy! Jurgen en Stefan zijn er ook! Alle drie worden we boven het zwembad gehangen. We kijken elkaar angstig aan. Alle drie klemmen we ons aan onze mates. "Niet doen!" Schreeuwen we tegelijk. Maar het is te laat. Daar liggen we dan met zijn drieën in het zwembad. De drie jongens lachen zich kapot en vallen van het lachen op de grond. Ik word boos en denk naar over wat er gebeurde toen ik en Evan ruzie hadden. Ik kreeg toen ik aangevallen werd door fribtins, ik kreeg een grote koepel water om me heen. Misschien kan ik proberen een plas water uit het zwembad te halen en los te laten boven de jongens. Met mijn hand maak ik een gebaar dat grijpt naar het water. Ik doe mijn ogen dicht en focus me helemaal op mijn gedachtes wat er gebeurd. Ik mijn gedachtes heb ik een grote bel water boven de jongens hangen. Ik doe mijn ogen open en zie inderdaad een grote bel water boven ze hangen. Als ik opzij kijk naar Melanie en Sylvana hebben ze grote ogen. Dan merken de jongens de grote bel water op. Ze willen opstaan maar het is te laat. Ik laatde bel water los en de jongens zijn kletsnat. Nu is het onze beurt om te lachen. "W-wat w-was dat?!" "D-dat w-was ik!" Doe ik jurgen stotterent na. Evan knikt naar de jongens die nu alle drie een bommetje in het water doen. Evan zwemt naar mij, Stefan naar Sylvana en Jurgen naar Melanie. Evan kijkt mij de heletijd versteent aan. "Wat is er?" "Leuke BH!" Roepen de jongens tegelijk. Gelijk slaan ik, Sylvana en Melanie onze armen om ons heen. We pakken ze nog wel terug!

CLIFFHANGER! Niet echt natuurlijk, maar wat zouden ze gaan doen om de jongens terug te pakken?! En trouwens. De roedel van Evan en Luna heet The Wolverines.